به گزارش  کورنگ متن وصیت نامه مداح شهید حمید ضیایی فزون به مناسبت ایام محرم الحرام  و شهادت سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین علیه السلام.

نام :حمید

 نام خانوادگى :ضیایى‌فزون

نام پدر :حسین

تاریخ‌تولد :26/12/1347

 ش.ش :9412

 محل‌صدورشناسنامه :کبودراهنگ

 تاریخ شهادت:26/10/1365

محل شهادت:شلمچه عملیات کربلای 5

 بسم الله الرحمن الرحیم

 سلام بر یگانه منجى عالم  بشریت بقیة الله الاعظم ارواحنا لتراب مقدمه الفدا تسکین دل منتظران عالم مرهم زخم دلسوختگان راه انتظار، مهدى (عج).

(( افضل الاعمال الانتظار الرفرج ))انتظار مهدى (عج)منتقم خون محسن زهرا (س) و مظلومیت على (ع) و فاطمه صدیقه (س) و چهارده معصوم و ثمره زحمات تمام مظلومین و میوه دل فاطمه (س) .

سلام بر نایب بر حق امام زمان (عج) حضرت امام ، قلب تپنده مستضعفان عالم محبوب دل عاشقان به ولایت .

سلام بر شهیدان راه خونین ابا عبدالله الحسین سلام بر پیکار گران راه عشق و طریق حق و حقیقت، آنانکه به نداى رهبر عزیز لبیک گفتند و فرمان خدا را بجان خریدند.

سلام بر امت حزب الله سلام بر خانواده هاى معظم شهدا و اسرا و مفقودین ،خداوند ان شاءالله همه ملت ایران را توفیق دهد و در راه پیشبرد اهداف انقلاب اسلامى موثر و مغفور بگرداند .

من از ملت عزیز عاجزانه مى خواهم که در هر شرایطى امام را تنها نگذارند و شکر گزار این نعمت بزرگ الهى باشند مواظب باشند که مبادا خدا نعمت را بگیرد و دوباره تاریخ دگرگون شود و جنایتکاران بر ما مسلط شوند .

اى خانواده هاى شهدا مبادا نا امید و مایوس شوید مبادا قدر نعمت را ندانید، ما به شما قول مى دهیم که خون فرزندان عزیز شما را به مرحله عمل در مى آوریم و نتیجه اش را به شما نشان مى دهیم و انتقامشان را از طاغوت زمان مى گیریم.

دوستان من در هر مقطعى از زمان بیاد خدا باشید و رضایت خداوند را جلب کنید و صابر باشید که خدا صابران را دوست دارد . عزیزان محصل  و دانش آموز اسلام به شما نیاز دارد درستان را بخوانیدو بدانید  امریکا از دشمنان اسلام است.

واما امت حزب الله گرچه من لایق نیستم ولى بعنوان یکى از سربازان گنه کار حضرت ولى عصر (عج) سفارشی به شما می کنم و آن اینکه: اى مردم دیگر وقت شعار نیست زمان ،زمان عمل است بیایید همه با هم به گفته هاى خودمان جامه عمل بپوشانیم تنها شعار تو خالى نباشد و در مرحله عمل لرزه به انداممان نیافتد ما همه اظهار مى کنیم که پیرو امام حسین (ع) هستیم و در راهش سینه مى زنیم و اشک مى ریزیم و شاید نذریه هم بدهیم پس باید شعارمان توام با عمل باشد اگر امام حسین (ع) بعد از قتل پیامبر (ص) و على (ع) و فاطمه (س) فقط و فقط عزادارى مى کرد و براى مصیبت ایشان اشک مى ریخت و کارى به کار دیگران نداشت چه بر سر ما می آمد  در صورتى که امام حسین (ع) هم گریه مى کند ولی برای  تحقق گریه به کربلا نمى رود، امام حسین براى این به کربلا مى رود تا بر حق بودن پیامبر و على و فاطمه را به اثبات رساند و دین آنان را احیا کند و بگوید اى مردم دین فقط و فقط اسلام است و دیگر چیزى نیست، پس اگر ما پیرو حسین (ع) هستیم و ادعاى شیعه بودن على (ع) را داریم سینه زدن تنها کافى نیست، اشک تنها کافى نیست، باید هم عزادارى کرد و هم به جبهه رفت، باید با زبان اقرار کنیم ما حسینى هستیم و با خون این کلمه را اثبات کنیم و با نثار  خون ،مهر بزنیم ،آن کسانى که در پشت جبهه از حسین (ع) دم مى زنند و در مرحله عمل و جبهه رفتن خود را کنار مى کشند اینها مومن نیستند و حرف بیهوده مى زنند و بعضیها هم منافق هستند آن کسانیکه مى گویند اى حسین کاش ما هم در کربلا با تو بودیم در آن لحظه مرگ و حیات، اگر مرد عمل هستند بیایند جبهه، والا دروغ مى گویند.

اینک خمینى کبیر حسین زمان است و جبهه ها کربلاست و روزهاى عاشورا است خون را باید در جبهه که میدان عمل است ریخت نه در جایى که میدان شعار است هر که دارد هوس کرببلا بسم الله .

اگر خونمان فرزندمان خانواده مان و کل هست و نیست ما براى اسلام فدا شود باز هم کم است چرا که امام حسین (ع) در چندین قرن پیش این عمل را انجام داده و ما تازه بیدار شده ایم و تازه مى خواهیم کار امام حسین (ع) را تکرار کنیم آن هم نه به آن سختى .

و اما اى دوستان عزیز اینک آواى ملکوتى رهبر عزیزم گوشم را نوازش مى دهد و مرا به جمع پاکدلان دعوت مى کند و از سوى دیگر دنیا و آلایشات آن دلم را مى خراشد و مرا دعوت به جمع خاک و  وابسته به آن مى کند وآینده و راه مرا در مرحله امتحان سختى قرار داده تا اینکه به کدامین راه سوق داده شوم و

دل تمنا مى کند تا من بسازم خانه اى                عاشقان کى خانه دارند دل مگر دیوانه اى                                                                                                                                                                                      لحظه لحظه اى سرنوشت ساز  است که ان شالله  خداوند متعال لحظه اى نظر لطفى فرماید و مرا به جمع عیان خودش ببرد.

و اما پدر ومادر عزیزم که عمر خودتان را صرف کردید تا مرا به مرحله انسانیت برسانید و شب و روز زحمت کشیدید تا مرا برحسب وظیفه انسانى، تربیت کنید من از شما پدر ومادر عزیزم مى خواهم مرا حلال کنید زیرا من فرزند خوبى براى شما نبودم و حق زحمات شما را نشناختم تا اداکنم.

پدر ومادر عزیزم درود خدا بر شما باد خدا شما را موید کند ولى اگر من شهید شدم مبادا گریه کنید مبادا شیون کنید پدرم همچون حسین و مادرم همچون مادر زین العابدین صبر کنید.

پدر ومادر عزیزم این نعمتى است که خداوند بشما داده و هر وقت خودش بخواهد مى تواند از شما بگیرد پس ناراحت نباشید و مصائب ائمه را بیاد آورید مادرم گریه نکن چرا که به مادر على اکبر (ع) طعنه مى زدند در حالى که مردم با احترام نسبت به شما رفتار مى کنند و شما را زینت خود مى دانند پس صبور باشید مادر اگر زیاد شیون کنى مرا آزرده اى و دشمنان را شاد کرده اى پدرم تو نیز همچون کوه استوار باش خواهر بزرگم تو زینب وار در اندوه من صبور باش چرا که زینب قهرمان شد ،خواهر کوچلویم تو نیز با دل کوچک خود صبر کن زیرا مردم به صورت سه ساله حسینعلیه السلام سیلى زدند و مردم ما به صورت تو بوسه مى زنند ،خواهرانم صابر باشید و شیون نکنید برادرانم شما نیز راه مرا ادامه دهید برادرم هرگز بى تا بى نکن و صبر را پیشه خود ساز  ولى دوستان عزیزم مرا ببخشید من از همه شما حلالیت مى خواهم و اگر بدى از من دیدید مرا حلال کنید . دوستانم در غم دوستان صبور باشید و به خدا اتکا کنید دوستانم آینده کشور بسته به شماست شما امید امام هستید چشم امید خانواده هاى شهدا به شماست . دوستانم اگر امکان داشت دو رکعت نماز قضا به جاى من بیاورید و یک روز روزه بگیرید دوستانم وقتى به  زیارت کربلا رفتید بجاى ما زیارت کنید . دوستان از همه کسانى که مرا مى شناسند حلالیت بطلبید و عذر خواهى کنید.

والسلام علیکم و رحمه الله

انتهای پیام/ر