به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ به نقل از فارس،چندی پیش عباس صوفی شهردار همدان با دعوت مجمع فعالان رسانه‌های انقلابی استان همدان در جمع اعضای مجمع حاضر شد و دیدگاه‌های خود را در خصوص مدیریت شهری ارائه کرد و به تبادل نظر با رسانه‌ها پرداخت.
این نشست که در نگاه اولیه دیداری ساده و بدون موضع‌گیری‌های معمول سیاسی بوده، ظاهراً به مذاق برخی اصلاح‌طلبان خوش نیامده و با برخی حواشی از سوی این طیف همراه شده است.
طبق معمول اصلاح‌طلبان این موضوع را برنتابیده‌اند که یک مدیر در جمهوری اسلامی ایران حتی اگر برآمده از انتخاب افرادی از جریان خود آنها باشد، در جمع غیر همسو حضور یافته و یا حتی گوشه چشمی به نظرات جریان مخالف داشته باشد و در مدیریت خود به امر قرآن در «وامرهم شورا بینهم» عمل کند.
آنگاه تحلیلی برآمده از تفکر «خویشتن حق پندار»شان در باب این دیدار معمول، در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده‌اند که از صدر تا ذیل و همه را زیر سؤال برده است؛ از شورای شهر گرفته تا شهردار و مجمع و رسانه‌ها و...! مشخص است در این فضا به زعم آنها تنها کسی که حق می‌گوید فرد و یا جریان نگارنده متن است.
لازم است مسائلی را نه در باب پاسخ بلکه از حیث دفاع از اصل مردم‌سالاری دینی در جمهوری اسلامی حضور این افراد ذکر کنیم:
1- اعضای شورای شهر همدان بلاشک منتخب مردم هستند و در یک انتخابات کاملاً قانونی و بی‌شائبه از رأی مردم برآمده‌اند. البته عیان است هر فردی دارای گرایش‌های سیاسی و مبانی فکری است و مبرهن است که سلیقه فکری همه اعضای شورای لزوماً همواره یکسان نیست بلکه یک اصل وجود دارد با عنوان «خدمت به مردم» و «افتخار دانستن این خدمت». نکته بعد این که فرد برآمده از انتخاب این افراد به عنوان شهردار نیز مورد احترام همگان خواهد بود و این موضوع منافی با نقد به عملکرد شورای شهر و شهردار منتخب نخواهد بود.
در این متن منتشر شده به کلی حق قانونی اعضای شورای شهر در انتخاب فردی به عنوان شهردار همدان به زیر سؤال رفته است. اینکه حال فردی به عنوان شهردار همدان برگزیده شده و احیاناً متصل به حزب و جناح خاصی نیست و در راستای تفکرات و خواسته‌های این جریان خاص سیاسی حرکت و عمل نکند، آیا باید ناامید کردن مردم از عملکرد پارلمان شهری را کلید زد؟ به چه علت هر فردی مناسب با تفکرات شما حال از هر مکان و با هر سمت قبلی به عنوان شهردار انتخاب شود، گزینه‌ای ایده‌آل بوده و اگر خدایی ناکرده فرد مذکور تناسبی با تفکرات شما نداشته باشد حق مردم پایمال شده است؟ این است منطق شما؟
2- در متن مذکور به صراحت و به صورت‌های متفاوت به منتخب غیرمستقیم مردم یعنی شهردار همدان توهین شده و وی را متأسفانه با عناوین مختلف مانند «نوآموز و کم تجربه با سوابق نه چندان درخشان» مخاطب قرار داده است. گاهی انسان نقدی را به یک شخص وارد می‌کند و ادله کافی برای اثبات مدعای خویش را نیز به مردم ارائه می‌دهد، اما در این بیانیه تخریبی صراحتاً از تفاوت تفکری شهردار همدان با لیست امید سخن به میان می‌آورد!
مشخص شد، دلیل این توهین‌ها هم همان اصلاح‌طلب نبودن وی است. دلیل این نگاه را هم دیدار شهردار با مجمع فعالان رسانه‌های انقلابی می‌دانند و انتقاد شده چرا با اعضای خانه مطبوعات در ابتدای تعامل با جامعه رسانه‌ای همدان دیدار به عمل نیامده است. شهردار را نمی‌دانم اما نگارنده جایی را بدون دعوت نمی‌رود!
دیگر نمی‌خواهم به این موضوع اشاره کنم که این افراد به جای «نقد سازنده» و به دور از تخریب، شهردار همدان که پستی غیر سیاسی را در اختیار دارد به دلیل عدم انتصاب به طیف متبوع‌شان «کارمندی ساده که سابقه مسؤولیت در شهرهای کوچک هم ندارد» خطاب می‌کنند و دیگر شهرداران همدان را مقتدر و توانمند (که انشالله بوده‌اند)؛ شاید شما نفهمید اما مردم معنای حرف شما را به درستی خواهند فهمید!
3- نکته آخر هم اینکه منکر این قضیه نمی‌شوم که یک رسانه نگاه و تفکر سیاسی خاص خود را خواهد داشت اما در بین اغلب رسانه‌ها یک نقطه اشتراک وجود دارد و آن هم کمک به حل مشکلات مردم و پیشرفت جامعه است که برای رسیدن به این مدعا از ابزار نقد سازنده و هدفمند استفاده خواهد شد نه اینکه به جهت عدم تناسب مسؤولان با سلیقه‌های سیاسی رسانه، آنها را مورد هجوم و تخریب قرار دهند!
رسانه‌های انقلابی به جرأت روی این موضوع تأکید می‌کنند که اگر شخصی در مسند مسؤولیتی قرار گرفت و از قضا تفکر او در تناسب با تفکر رسانه هم بود، باز هم راه نقد بسته نیست و در عین حمایت از او نقدهای جدی را هم به عملکرد مدیریتی‌اش خواهند داشت و این مدعا در عملکرد رسانه‌های انقلابی کاملاً عیان است.
نکته نهایی هم اینکه راستی به اسم «نیروهای خط امام(ره)» این سخنان را نگویید چرا که امام همواره سخن از نقد سازنده داشت و عامل به این اصل بود و از تخریب مبرا، تا همه عاقبت به خیر شویم...
دوستان گرامی! مطمئن باشید اگر همچون شورای شهر در شهرداری هم به دنبال اهداف سیاسی و نه اجتماعی و شهروندی و خدمت به مردم باشید، بیش از همه دود آن به چشم مردم خواهد رفت چرا که سیاسی کردن فضای مدیریت شهری همان و درگیر شدن شهر با مسائل فرعی همان.
انتهای پیام/