به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل سپاس؛ هر چند که در توسعه صنایع این شهرستان اقدامات خوبی صورت گرفته و هر روزه شاهد افتتاح و بهره‌برداری از طرح‌های جدیدی هستیم ولی بی‌توجهی به محیط پیرامونی این صنایع، باعث آسیب‌های جدی به مردم این مناطق شده است
تعداد زیادی بیمار دیالیزی در شهرستان عسلویه هستند که سالها با این بیماری دست و پنجه نرم می کنند و برای انجام دیالیز می بایست هفته ای یک بار به شهرستان های کنگان یا جم مراجعه نموده و دیالیز شوند.
توسعه بخش سلامت یکی از مهمترین مطالبات مردم در مناطق مختلف است که در عسلویه نیز به عنوان پایتخت اقتصادی و انرژی کشور انتظار می‌رود این بخش بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
با توجه به شرایط جسمی وروحی خاص این بیماران طی این مسافت در گرما و سرما برای آنان و خانواده هایشان سخت وطاقت فرساستو تامین هزینه های رفت و آمد نیز بر دوش آنان سنگینی می کند.
محمدرضا کریمی یکی از بیماران ویلچری و دیالیزی روستای بیدخون شهرستان عسلویه به خبرنگار سپاس گفت: نبود دستگاه دیالیز در شهرستان عسلویه مشکلات فراوانی را برای بیماران ایجاد کرده است.
وی افزود: هفته‌ای سه بار باید مسافت روستا تا کنگان را طی کنیم که با وجود وضعیت جسمی بنده مسافت زیادی است که هزینه زیادی را متحمل می شوم و گاهی مواقع در مرکز شهرستان کنگان هم به دلیل کمبود تخت در بیمارستان با مشکلات زیادی مواجه می شوم.
بیماران کلیوی و دیالیزی شهرستان عسلویه با تنظیم درخواستی، از مسئولین استان و شهرستان درخواست کردند تا نسبت به تجهیز و راه اندازی بخش دیالیز در شهرستان عسلویه و کمک به بیماران این شهر اقدام کنند.
این درحالی است که در این شهرستان به سبب وجود بزرگترین مخزن گاز جهان دهها مجتمع پالایشگاهی و پتروشیمی مستقر می باشد که درآمدهای سرشاری دارند و برای شرکت های عریض و طویل و عظیم گاز و پتروشیمی مستقر در شهرستان عسلویه امکان تهیه دستگاه و استقرار مرکز دیالیز کار چندان مشکلی نیست.
بیماران دیالیزی از نبود دستگاه دیالیز در شهرستان عسلویه در عذاب هستند و امید است مسئولان مربوطه به این بخش از مشکل بیماران شهرستان عسلویه توجه ویژه ای داشته باشند.
شاید بتوان کمبود امکانات و تجهیزات درمانی و بهداشتی در برخی از نقاط را تحمل کرد ولی در عسلویه که بخش قابل توجهی از درآمد کشور در این شهرستان تامین می‌شود، چنین فقری قابل توجیه نیست.
کاش اندکی احساس مسئولیت نسبت به رفع دغدغه و رنج بیماران دیالیزی و خانواده های آنان در مسئولین این شرکت ها وجود داشت.
انتهای پیام/رستمی
