به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ ،در حالی که تنها یک سال از استقرار دولت چهاردهم سپری شده، نشانه‌های شکاف عمیق و آغاز پروژه «عبور از پزشکیان» در میان حامیان اصلی او، یعنی جریان اصلاحات، بیش از هر زمان دیگری آشکار شده است. حمله توییتری کم‌سابقه و تند سخنگوی جبهه اصلاحات به رئیس‌جمهور و نزدیکانش و اولتیماتوم صریح عباس عبدی مبنی بر پایان فرصت دولت تا آخر سال جاری، پرده از ناامیدی عمیق و آغاز فرآیند برائت از عملکرد دولتی برداشته است که قرار بود عصاره این جریان سیاسی باشد.
جرقه این آتش در توییتر زده شد؛ جایی که علی‌اصغر شفیعیان، از چهره‌های رسانه‌ای نزدیک به دولت، از اصلاح‌طلبان خواست تا «کارنامه یک‌سالگی» از عملکرد مدیران منصوب خود در دولت ارائه دهند. این درخواست، به مثابه کشیدن ضامن یک نارنجک در اردوگاه متشتت اصلاحات بود و با واکنش انفجاری جواد امام، سخنگوی رسمی جبهه اصلاحات ایران، مواجه شد.
جواد امام در پاسخی که بیش از یک پاسخ، یک بیانیه اعلام برائت بود، آب پاکی را روی دست حامیان دولت ریخت و نوشت: «جناب آقای پزشکیان مستقلاً نسبت به اعضای کابینه و به قول خودشان تماماً با هماهنگی رهبری انتخابشان را انجام داده‌اند.» او با این ادعا که از ۱۹ نفر اعضای کابینه، سهم اصلاح‌طلبان فقط ۳ نفر بوده، در کنایه‌ای به شخص رئیس‌جمهور افزود که نقش نهادهای امنیتی در چینش کابینه «حتی از خود رئیس جمهور هم بیشتر می‌باشد.» این شدیدترین حمله یک مقام رسمی اصلاح‌طلب به دولت پزشکیان طی یک سال گذشته است.
اما این تنها نشانه از فروپاشی در اردوگاه حامیان دولت نبود. حسین سلاح‌ورزی، فعال اقتصادی اصلاح‌طلب که خود به تازگی به عضویت هیئت مدیره شرکت بازرگانی پتروشیمی منصوب شده، در پاسخی کوتاه به همان توییت شفیعیان نوشت: «کارنامه خود آقای رییس جمهور هم بهتر از اعضای کابینه نیست. به اعضای دولت هم که از ابتدا امیدی نبود.» این اظهارنظر از سوی یک نیروی منتسب به دولت، نشان‌دهنده عمق ناامیدی حتی در میان کسانی است که از این دولت سهمی برده‌اند.
پازل این ناامیدی و آغاز پروژه عبور را عباس عبدی، تئوریسین جریان اصلاحات، تکمیل کرد. او در اظهارنظری که به یک اولتیماتوم شبیه است گفت: «تا پایان همین امسال فقط وقت دارند که اصلاحات لازم را انجام دهند. آمدن آقای پزشکیان فقط توانسته یک سال دیگر به تاب‌آوری سیاست‌های رسمی موجود کمک کند. فرصت‌ها چون ابر می‌گذرند. فرصتی برای ساختار و آقای پزشکیان و همه منتقدان و موافقان باقی نمانده است. دور سه سال را خط بکشید، یا امسال یا هیچ وقت...»
این پازل ناامیدی و فشار بر دولت وقتی تکمیل‌تر می‌شود که به یاد آوریم چند روز پیش نیز یکی از کاربران توییتری حامی دولت، در یک گفت‌وگوی کلاب‌هاوسی، از احتمال استعفای شخص پزشکیان در صورت تداوم فشارها سخن گفته بود؛ زمزمه‌ای که نشان می‌دهد پروژه «عبور از پزشکیان» در لایه‌های مختلف حامیان او، از تئوریسین‌های رسمی تا مهره‌های رسانه‌ای، در حال تبدیل شدن به گزاره‌ای جدی است.
این اظهارات هماهنگ از سوی چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب، یک پیام روشن دارد: ماه عسل دولت و حامیانش به پایان رسیده است. اصلاح‌طلبان به سنت همیشگی‌شان روی آورده‌اند و هنگامی که عملکرد دولت را قابل دفاع نمی‌بینند، پیش از آنکه شکست‌های احتمالی دولت به پای آنها نوشته شود، برای فاصله‌گذاری و زمینه‌سازی «عبور از پزشکیان» دست به کار شده‌اند. به نظر می‌رسد این جریان دریافته است که قطار دولت چهاردهم به مقصدی که آنها می‌خواستند نمی‌رود و از همین رو، یکی‌یکی در حال پیاده شدن از آن هستند. حال باید دید این شکاف به یک گسست کامل تبدیل خواهد شد یا دولت پزشکیان می‌تواند از این معرکه جان سالم به در ببرد.