به گزارش کورنگ ؛ به نقل از شبکه اطلاع رسانی مرصاد، بیمارستان آیت الله طالقانی شهر کرمانشاه با بیش از 40 سال عمر یکی از قدیمی ترین بیمارستان های غرب کشور است که رزمندگان هشت سال دفاع مقدس از راهروهای آن خاطرات زیادی دارند.

این بیمارستان به دلیل دارا بودن بخش تروما، روزانه به بسیاری از مصدومان حوادث و سوانح مختلف سرویس دهی می کند و به همین دلیل معمولا این بیمارستان را در روزهای مختلف شلوغ و پر تردد می بینید.

این مراجعات زیاد طبیعتا می تواند تعدد انتقادات از خدمات این مرکز درمانی را بالا ببرد اما واقعیت این است که بسیاری از گلایه های شهروندان کرمانشاهی به این بیمارستان دیگر از روال طبیعی خارج شده و عدم خدمت رسانی درست و دقیق به بیماران این مرکز تبدیل به یک آوازه برای بیمارستانی شده است که سال 42 ایتالیایی ها سنگ بنای آن را برای کرمانشاه گذاشتند.

به جز اورژانس بیمارستان که به تازگی تجدید ساخت شده است تقریبا سایر بخش ها بیشتر از آنکه به بیمارستان شبیه باشد مخروبه ای با کادر درمانی کم حوصله و اعصاب خرد کن برای بیماران هستند.

بسیاری از مخاطبین شبکه اطلاع رسانی مرصاد در ایام نوروز با ارسال پیامهایی به این سامانه خبری نسبت به اوضاع غیر قابل تحمل برخی از بخش های این بیمارستان معترض بودند.

مواردی که با مشاهدات عینی خبرنگار شبکه اطلاع رسانی مرصاد از یکی از بخش های این بیمارستان (بخش ارتوپدی) تایید شد و هیچ صفتی به جز ویرانه را برای توصیف آن نمی توان به این مریضخانه قدیمی نسبت داد.

بعد از ورود به بخش ارتوپدی بیمار برای ورود به اتاق عمل و انجام مراحل درمانی مثل عمل، بخیه و یا گچ گرفتن دست و پا باید ساعت ها روی تخت های کهنه و کثیف این بیمارستان منتظر بماند...

بعد از فراخوان بیمار به اتاق عمل و طی کردن یک مسیر با آسانسوری که شنیدن نام آن انسان را به یاد مرگ یکی از پرسنل این بیمارستان می اندازد، چشم بیمار به اتاق انتظار عجیب و غریب بیمارستان روشن می شود که شاید اگر این اوضاع متعلق به یک فروشگاه عرضه مرغ یا گوشت بود قطعا از طرف خود مامورین وزارت بهداشت مجوز دریافت نمی کرد...

بیماری را که برای بخیه بریدگی یک بند انگشت سبابه به اتاق عمل برده بودند و بیهوش!!! بیرون آوردند هم از عجایبی است که شما فقط در بیمارستان آیت الله طالقانی می بینید. همراه بیمار می گوید حتی یک بار به صورت شفاهی سوال نکردند که آیا بیمار شما به بیهوشی حساسیت دارد یا نه... چیزی خورده یا خیر...

این بیمار به ناگاه بیهوش شده؛ بعد از خروج از اتاق عمل ساعت ها با حال تهوع و استفراغ روی همان تخت های کهنه و کثیف بیمارستان حتی از یک ملحفه یا متکای تمیز محروم خواهد بود و همراه بیمار برای حالت تهوع او باید در به در به دنبال یک نایلون یا کیسه فریزر باشد. برای گرفتن یک فشار ساده از بیمار باید با احتیاط خاصی از کادر درمانی بخش تقاضا کنید چرا که ممکن است.............

دستشویی بیماران در این بخش از بیرون مخروبه و از داخل حوضچه ای از آب کثیف و متعفن است...

بعد از به هوش آمدن بیمار می شود از او سوالهای تازه ای پرسید... می گوید پوشیدن لباسهای مخصوص اتاق عمل پیشکش... با کفش اورا روی تخت اتاق عمل برده اند، آلوده ترین شئ در محیطی که از قطع عضو شده در آن بود تا کسی که زخمهای زیادی برداشته است.

باید این سوال را از رئیس بیمارستان و یا رئیس دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه پرسید... آیا خود آنها و با اعضای خانواده آنها حاضرند چند دقیقه این وضعیت را تحمل کنند و در چنین فضایی مداوا شوند؟

آیا رئیس این بیمارستان از وضعیت این بخش بیمارستان که فقط به عنوان نمونه بررسی شد مطلع است و با همین اطلاع ماهانه حقوق خود را با آرامش خیال دریافت می کند؟؟

آیا شان مردم کرمانشاه درمان شدن در چنین محیط مخروبه و کثیفی است که باید تحمل کنند و چیزی هم نگویند؟ آیا طرح تحول سلامت و شعارهایی شبیه به این در دولت تدبیر و امید با تخت های کثیف و بوی تعفن محقق شده است؟؟

شبکه اطلاع رسانی مرصاد آماده انعکاس پاسخگویی مسئولین این مرکز درمانی است.

انتهای پیام/