به عنوان اولین سوال خودتون رو معرفی کنید: عبدلله مرادی. درسال ۸۴ به عنوان دانشجوی رشته مهندسی مکانیک وارد دانشگاه شدم، از همان ابتدا با همکاری بسیج و جامعه فعالیتهای فرهنگی خودم رو شروع کردم ،در ترم سوم تحصیلم به عنوان مسول سیاسی جامعه اسلامی فعالیت می کردم ، و بعد با برگزیده شدن در انتخابات به عنوان دبیر جامعه اسلامی ادامه ی فعالیت دادم .در سال آخر تحصیلم هم عضو هیات نظارت جامعه اسلامی دانشجویان بودم. اتفاقات مهمی که در دوران مسولیت من در جامعه اسلامی افتاد یکی بحث تعطیلی دفتر تحکیم وحدت بود، دیگر درگیری تشکلهای اسلامی اصولگرای دانشگاه با رییس دانشگاه وقت ،مسئله ی مهم دیگر هم سخنرانی آقای پالیزدار در دانشگاه درباره مفاسد اقتصادی بود.

مختصری هم درباره ی سابقه ی تشکل متبوعتون توضیح بدهید:

در در دهه ی ۶۰ در شکل کلی فضای دانشگاه ها در انحصار دفتر تحکیم وحدت بود .دفتر تحکیم در سالهای ۶۱ – ۶۲ در محیط دانشگاه یکه تازی می کرد از طرف دیگر با جناح چپ آن دوران ارتباط داشت و به عبارتی به عنوان بازوی اجرایی جناح چپ در دانشگاه محیط استبدادی به راه انداخته بود و به سایرین اجازه ی فعالیت نمی داد.گروهی از دانشجویان فعال حزب جمهوری اسلامی برای مقابله با استبداد دفتر تحکیم وحدت فعال شدند که ثمره ی آن تاسیس جامعه ی اسلامی دانشجویان در سال ۶۶ بود.در همدان هم دفتر جامعه اسلامی در سال ۷۳ توسط آقای عارف علوی نخستین بار افتتاح شد.این تشکل همواره به عنوان تشکلی تاثیرگذار بر فضای دانشگاه فعالیت می کرده و می کند.جامعه تلاش کرده تا فعالیت های خود را برسه پایه استوار کند ؛در بعد مسایل سیاسی و انقلاب پیرو مقام معظم رهبری ، در بعد مسایل فکری – نظری پیرو شهیدمطهری و آیت لله مصباح _ که به تعبیر رهبری مطهری زمان هستند _ ،و در حوزه ی تشکیلات هم پیرو شهید آیت لله بهشتی است.

چه وظایفی را برای جنبش دانشجویی تصور می کنید؟

وظایف جنبش دانشجویی دو شقه ی مختلف دارد ؛وظیفه ی اول که از خاصیت جنبش بودن آن ناشی می شود فاصله گرفتن از قدرت و نقد عملکردها و اینکه بتواند آرمان های انقلاب اسلامی و ارزشهای مردم و خط امام را از مسولین مطالبه کند ، این مستلزم آن است که دانشجو هماره در صحنه حاضر؛ فعال و برای اهداف و آرمان های خود فریاد بزند.

وظیفه ی دیگر آن ناشی از خاصیت روشنگر بودنش است ، جنبش دانشجویی وظیفه دارد به عنوان قشر فرهیخته بصیرت و ارزشهای اسلامی – انسانی را در سطح جامعه پراکنده کند و برای اهداف و ارزشها گفتمان سازی کند.مثلا روزی نیاز بود تا از دیوار سفارت امریکا بالا برود و آن تاثیر بزرگ را بگذارد و یک زمان هم وظیفه ی تولید علم را برعهده دارد. این دو وظیفه با هم تعارض ذاتی ندارند ، در مطالبات رهبری هم ایشان همزمان عدالت خواهی و مطالبه گری (خاصیت اول ) و کرسیهای آزاد اندیشی و جنبش نرم افزاری (خاصیت دوم ) دیده می شود.

نظر شما درباره ی فضای فعلی حاکم بر دانشگاه چیست ؟

فضای فعلی مناسب نیست، بدلیل دیده نشدن شور و نشاط جنبش دانشجویی که بیاید در صحنه و مطالبه کند . دلیل این مشکل این است که ما ۸ سال در دوره ی آقای خاتمی شاهد یک فضای سیاست زده ی غیر صحیح و تند و بی منطق بر دانشگاه ها حاکم شد و تلاش کردند که دانشگاه و جنبشهای دانشجویی را خرج اهداف سیاسی خود کنند . این باعث شد که جنبش دانشجویی از فضای سیاسی گریزان شود در مقطع بعد و در دولت آقای احمدی نژاد هم به نظر می رسد رویه ی منسجمی در نگاه دولت به دانشگاه وجود ندارد و بعضی جاها؛اعمال سلیقه های مسولین باعث می شود که فضای نقد و نظریه پردازی که خواست حضرت آقا هم هست مورد بی مهری قرار گیرند و تلاش کنند تا اجازه ی فعالیت های سیاسی و فکری به دانشجوها ندهند.این سهم دولت در بی دغدغه شدن دانشگاه هاست، یک سهم هم مربوط به خود دانشجوهاست که سقف آمال وارزشهایشان را پایین آوردند وتوصیه ی بسیارمهم مقام معظم رهبری را فراموش کردند که: «شما هرجا کار می کنید خودتان را در مرکز دنیا بدانید» یعنی حس کنید مثلا نشریه ی تشکل من اگر امروز منتشر نشود یا مثلامداح هیات دانشجویی ضعیف باشد همه اجزای عالم به هم می ریزد ؛ این باعث شده تا دانشجو قدر و منزلت خودش را کامل نشناسد.افق فکری دانشجوی اول انقلاب درگیری با استکبار و تغییر دنیا بود.الآن نیازمند آنیم که دانشجو و جنبش دانشجویی این شان خود را به خوبی بازشناسد.

پیش بینی شما از آینده ی فضای دانشگاه چیست؟

جنبش دانشجویی به فراست دریافته است که حرکات رادیکال و پرهیاهو از جنس رفتار های ۱۸ تیر نه به مصلحت کشور است نه با آرمان های انقلاب و شان جنبش دانشجویی سازگاری دارد، بنابراین زین پس با توچه به شرایط کشور جنبش دانشجویی خودش را بیشتر در نقش یک روشنگر و یک گفتمان ساز می بیند یعنی دیگر نباید منتظر تجمعات و اعتصابات سیاسی باشیم.جنبش دانشجویی تلاش خواهد کرد تا با تاثیر بر افکار عمومی به هدایت جامعه بپردازد ولی در آینده شاهد افت محسوس حرکات دانشجویی از حیث کمیت خواهیم بود و در واقع بدنه ی دانشجویی غیر سیاسی تر از قبل خواهد شد ، لکن امید است برکیفیت کار افزوده شود.برای بالندگی بیشتر جنبش دانشجویی در آینده یک شرط وجوددارد و آن تلاش برای آشتی و آشنایی بدنه ی دانشجو با فعالیت های سیاسی فرهنگی و ایجاد فضا برای نیروهای کیفی جنبش دانشجویی است .

منبع: صدای دانشجو