به نقل از خبرگزاری میزان؛ چهل سال از عمر انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی(ره) گذشته است و چقدر زود به چهل سالگی رسیدیم.

قطعاً برای نسل پس از انقلاب به ویژه نسل کنونی که هیچ یاد و خاطره‌ای از دوران پیش از انقلاب اسلامی و حتی سال‌های نخست انقلاب ندارد، مقایسه این دو با هم دشوار و هضم آن سخت خواهد بود.

برای همین است که مولانا اینچنین سروده :
کرد مردی از سخن‌دانی سوال
حق و باطل چیست‌ای نیکو مقال

گوش را بگرفت و گفت: این باطل است
چشم حق است و یقینش حاصل است

آن‌هایی که دوران سیاه طاغوت را دیده اند و برای رهایی از آن سیاهی و رسیدن به روشنایی انقلاب کردند، پدران و مادران اکنون و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های حال حاضر هستند.

نسل مانده از دوران پیش از انقلاب زبان تاریخ است؛ تاریخ زنده که می‌تواند بازگو کننده دورانی باشد که به تصویر کشیدن آن دوران و باور پذیری آن برای نسل کنونی کمی سخت است.

آنچه که از تصاویر دوران ستمشاهی باقی مانده از سوی رسانه‌های معاند با نوشتاری شیرین و جذاب که قلب حقیقت و واقعیت است، در شبکه‌های گوناگون ماهواره‌ای و مجازی پخش می‌شود.

بنابراین نیاز به یک کار عمیق‌ و دقیق برای آشنایی نسل جدید با دوران سیاه ستمشاهی است. هر چند روحیه جوان کنونی جستجو گر و مطالبه گر است و خود برای یافتن آنچه که باید بداند تلاش می‌کند، اما باید خوراک مقتضی و نیاز او را تدارک دید تا در این راه از غذای مسموم استفاده نکند.

خاطرات پدران و مادران و مادر بزرگ‌ها و پدر بزرگ‌ها از شرایط پیش از انقلاب که آن دوران را درک کرده و دیده اند، می‌تواند یک دورهمی شیرین برای فرزندان و نوه‌هایی باشد که اکنون در دوران جوانی و نوجوانی هستند.

جوانان قدیمی ایران قطعاً به یاد دارند که در دوران رژیم ستمشاهی پزشکانی از هند و پاکستان در ایران مشغول به کار بودند. حتی این پزشکان تا چندی پس از انقلاب نیز حضور داشتند.

دلیل چنین اتفاقی کمبود پزشک در تخصص‌های گوناگون پزشکی بود، که برای جبران آن از هند و پاکستان پزشک وارد می‌شد. حتی از بنگلادش و فیلیپین هم پزشکانی در ایران حضور داشتند. چنین شرایطی نشانه چیست؟

اما اکنون اگر به شرایط کشور نگاه کنیم و یک برانداز دقیق و منصفانه به آن داشته باشیم خواهیم دید که چه اتفاقات مثبت و بزرگی در کشور افتاده است.

باید همیشه به این نکته توجه داشت که رژیم شاه از حمایت‌های گسترده آمریکا برخوردار بود، اما در طول ۳۵ سال حکومت او بر ایران و با وجود منابع نفتی و گازی، معادن بسیار، شرایط جغرافیایی منحصر به فرد و زمین‌های کشاورزی حاصلخیز، ایران همچنان وابستگی شدید به واردات مطلق داشت.

از جان آدمیزاد تا شیر مرغ وارد کشور می‌شد و همه آن‌ها با پول نفت تأمین می‌گشت، به تولید داخلی هیچ اهمیتی داده نمی‌شد.

حتی بذر و دانه میوه‌هایی که در ایران پرورش می‌یافت، از خارج وارد کشور می‌شد، مانند پرتقال، سیب و دیگر محصولات باغی. با وجودی که جمعیت کشور پیش از انقلاب بسیار کمتر از جمعیت کنونی بود، اما برای تأمین نان مردم، گندم از خارج وارد می‌شد و در این زمینه به کشاورز زحمتکش وطنی اهمیتی داده نمی‌شد.

صنایعی وجود نداشت که بتوان از آن‌ها در جایگاه مولفه‌های اقتصادی نام برد، تنها صنعت موجود، مونتاژ خودرو بود.

پس از انقلاب اسلامی با وجود همه توطئه‌ها و دسیسه‌های داخلی و خارجی پیشرفت‌های بزرگی به دست آمد که قابل مقایسه با شرایط پیش از انقلاب نیست.

یکی از دلایلی که آمریکا با جمهوری اسلامی ایران به دشمنی خود ادامه می‌دهد، وجود پیشرفت‌های علمی، صنعتی و نظامی است.

زمانی که آمریکایی‌ها در ایران حضور داشتند کشور از وجود بسیاری از داشته‌های کنونی محروم بود، چرا که آمریکا اجازه نمی‌داد که ایران بتواند به آن پیشرفت‌ها دست یابد.

فناوری هسته‌ای گرچه در زمان رژیم شاه نیز پیگیری می‌شد، اما علاوه بر این که تحت نظر و نظارت آمریکایی‌ها بود، اجازه ارتقاء فعالیت‌های هسته‌ای هیچگاه به ایران داده نشد، نیروگاهی که قرار بود در بوشهر به دست خارجی‌ها ساخته شود، هیچگاه در آن دوران به پایان نرسید و پیشرفت نداشت.

حتی در زمینه نظامی نیز سلاح‌ها و تجهیزات نظامی فروخته شده به ایران در زمان جنگ تحمیلی نتوانست با ارتش عراق هماوردی کند و اگر نبود رشادت‌ها و دلاورمردی‌های ارتش، سپاه و بسیج، سرنوشتی تلخ در انتظار انقلاب اسلامی ایران بود.

پیشرفت‌های هسته‌ای ایران اسلامی نیز تا آنجا پیش رفت که باعث شد تا آمریکا و همپیمانانش وادار به مذاکره شوند.

فناوری هسته‌ای ایران گرچه محدود شده و زیر نظر دقیق آژانس قرار دارد، اما پایه و اساس فناوری باقی است و هر گاه که بخواهیم می‌توانیم روند را نه تنها عادی و مانند قبل کنیم بلکه جلوتر از آن را نیز ببینیم.

با وجود همه تحریم‌های اقتصادی و فشار‌های سیاسی بود که جمهوری اسلامی ایران توانست با بهره بردن از تجارب جنگ تحمیلی، پیشرفت‌های نظامی بزرگی داشته باشد که اکنون باعث شده تا آمریکا از ظرفیت‌های بازدارنده نظامی جمهوری اسلامی واهمه داشته باشد.

پیشرفت‌های موشکی نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران تنها یکی از دستاورد‌های بزرگی است که انقلاب اسلامی آن را برای پایداری امنیت کشور آماده کرده است.

توانمندی موشکی ایران یک عامل بازدارنده مقابل تهدیدات نظامی دشمنی است که اکنون خواهان برچیدن این توانمندی است.

در این میان نباید شک کرد که اگر دشمنی دشمنان نبود و اگر برخی مسئولین کارآمد بودند، جمهوری اسلامی ایران که اکنون در بسیاری از زمینه‌ها شاخص‌های مثبت بالایی دارد، سرآمد کشور‌های منطقه و حتی دنیا می‌شد. دشمنی و کارشکنی‌ها روند پیشرفت را کُند کرد و باعث شد تا در برخی زمینه‌ها آنگونه که باید پیشرفت نداشته باشیم. اکنون وظیفه همگان با نگاه به حقایق موجود و آینده روشن کشور، مقاومت و ایستادگی تا رسیدن به قله مطلوب است.

همانگونه که رهبر معظم انقلاب اسلامی دردیدار کارگران به تاریخ ۱۱ اردیبهشت ۹۵ فرمودند: «ما اگر قدر خودمان را بدانیم، قدرت خودمان را بشناسیم، از این قدرت به بهترین شکل و انسانى‌ترین و اسلامى‌ترین شکل استفاده بکنیم، بر همه‌ى این موانع فائق خواهیم آمد. بله، راه ما آسفالت نیست، امّا ما توانایى حرکت در سنگلاخ را هم داریم؛ امروز خوشبختانه سنگلاخ هم نیست؛ اوایل انقلاب راه ما سنگلاخ بود. امروز مسئولین توجّه کنند، مردم توجّه کنند که به قدرت خودمان تکیه کنیم.»

انتهای پیام/رستمی