به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ،امیر سرلشکر شهید ابراهیم خانی یکی از فرماندهان شهید ارتش جمهوری اسلامی ایران است که نخستین روز از مردادماه سال ۱۳۴۰ در روستای «طراقیه» از توابع شهرستان کبودرآهنگ استان همدان و در یک خانواده روستایی چشم به جهان گشود. او به علت اینکه روستا زاده بود همانند روستاییان بسیار صاف و ساده و بی آلایش بود و تمام روزگار کودکی خود را در همان روستای محل زادگاهش گذراند. ابراهیم انسانی صادق و خوش قول بود و بسیار درست کار. او از همان کودکی علاوه بر درس‌های کلاسیک و مدرسه تربیت دینی و اسلامی را هم فرا گرفت.

روستای محل زادگاه ابراهیم مدرسه نداشت و این موضوع برای او که شخصیتی کنجکاو و مشتاق آموختن داشت بسیار مشکل بود. به همین دلیل هم او به اجبار برای آموختن درس به شهر همدان رفت. خانواده او از نظر مالی آنچنان ثروتمند نبودند و محدویت‌هایی داشتند و به همین دلیل هم او از همان سنین نوجوانانی تلاش کرد تا بر روی پای خود بایستد. ابراهیم همزمان با دوران راهنمایی کار می‌کرد و با پول حاصل از آن یک خانه هم اجاره کرده بود.

دوران تحصیل راهنمایی که تمام شد برای ادامه تحصیلات در مقطع دبیرستان به تهران رفت و همزمان با تحصیل در یک شرکت عمرانی که کارش ساخت و ساز پل بود فعالیت کرد. هنگامی که در این شرکت فعالیت می‌کرد همچون دوران کودکی توانسته بود تا به امانت و دیانت مشهور شود و در میان همکارانش محبوب باشد. ابراهیم علاوه بر گذران زندگی خود از این راه مقداری از این پول را هم برای پدر و مادرش می‌فرستاد تا آن‌ها را در زندگی یاری کند.  

ابراهیم از همان روز‌های ابتدایی راهپیمایی‌های مردم علیه رژیم ستمشاهی با وجود تمام مشغله‌هایی که داشت به گروه‌های انقلابی پیوست و در این راهپیمایی‌ها شرکت می‌کرد. با این که از خانواده به دور بود، اما تلاش‌های او از دوران راهنمایی تا هنگام پیروزی انقلاب اسلامی باعث شده بود تا شخصیت ابراهیم شخصیتی مستقل، مستحکم، با اخلاق، متین، با اعتماد به نفس و تلاشگر داشته باشد.

دبیرستان را که به پایان رساند و دیپلم را اخذ کرد، در آزمون‌های ورودی ارتش و سپاه شرکت کرد و پذیرفته شد، اما به علت تقدم اعلام نتایج آزمون وارد دانشگاه افسری ارتش به این نهاد پیوست و مشغول به گذراندن دوره‌های ابتدایی در ارتش شد. او بسیار با هوش بود که این موضوع هم از دید فرماندهانش پنهان نمانده بود و باعث شد تا ابراهیم برای ادامه راه خود در ارتش وارد لشکر ۲۳ نیروی مخصوص ارتش شده و مشغول به گذراندن دوره‌های آن شود. پس از این بود که در در دانشکده افسری شیراز پذیرفته شد و در سال­‌های پس از دانشگاه، دوره­‌های تکاوری، دوره رنجر، دوره سقوط آزاد و نیروی مخصوص، دوره چتربازی و زندگی در شرایط سخت  را در تهران آموخت.

شاید بتوان یکی از دوره‌های تاثیرگذار زندگی ابراهیم را این دوره دانست، چرا که در همان سال‌ها با دختر یکی از اقوام دور خودش ازدواج کرد و هیچ چیزی نمی‌توانست در اراده پولادین او خللی ایجاد کند. ابراهیم با همان قدرت و قوتی که مسیر زندگی خود را انتخاب کرده بود به آن ادامه داد و مسیرش را تا جبهه ­های حق علیه باطل ادامه داد که در تمام این مراحل، همواره جزو نیروهای زبده­‌ ارتش بود.