به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ ،در حالی جهان، پايتخت مادها را به عنوان استانی سرسبز می شناسد که با بروز بحران كم آبی شاهد رويش بيابان در استان همدان هستيم .

همدان قرار بود شهر سبز پایدار باشد اما چه بر سر آن آمد که حالا از بیابانی شده این استان سخن به میان می آید.

كارشناسان كشاورزی از بحرانی بودن وضع آب‌های زیر زمینی در دشت‌های بهار و اسد آباد در همدان سخن می‌گویند  حال آنکه حتی در شهر سراب‌ها یعنی نهاوند نیز كه همواره یكی از قطب‌های كشاورزی استان بوده است خبرهایی از فروكش كردن شدید آب‌های زیر زمینی عنوان می شود به طوری كه به نظر می‌رسد همه دشت‌های استان خط نهایی برداشت آب از منابع آبی را شكسته‌اند تا جایی كه ۸۰حدود  درصد آب مورد نیاز استان از منابع زیر زمینی تامین می‌شود.

دشت های کبودراهنگ و قهاوند که در شمال استان همدان قرار دارند به سبب وجود اراضی کشت سیب زمینی و همچنین نیروگاه مفتح که سالهای گذشته سیستم آن به صورت خشک بود در رتبه نخست احتمال ایجاد فروچاله قرار دارد و از دشت های درگیر با این مشکل هستند به گونه ای که ضخامت رسوبات سفره آب دار در آن به حدود ۷۰ تا ۱۰۰ متر می رسد که خطرات بسیاری برای ساکنین و مخصوصا دانش آموزان در پی دارد.

و حالا خطر بروز بیابان در ۱۰ روستای کبودرآهنگ استان همدان در حالی رو به به گسترش است چنانچه در این شهرستان ۶ نقطه از ۱۰ پلاک یاد شده بحرانی و حتی تبدیل به کانون مولد گرد و غبار شده است.

بنا بر اطلاعات به دست آمده مساحت بیابان‌های استان همدان در اراضی ملی بر اساس مطالعات انجام شده برابر ۱۹ هزار و ۶۴۰ هکتار است که این سطح در شهرستان‌های ملایر برابر ۶ هزار و ۳۲۳ هکتار، فامنین برابر ۱۰ هزار و ۷۳۰ هکتار، کبودراهنگ برابر ۱۰ هزار و ۷۲۰ هکتار و در همدان برابر ۳۷ هزار و ۲۵۰ هکتار پراکنده است.

رئیس اداره منابع طبیعی اظهار داشت: بر اساس بررسی ها حدود پنج هزار هکتار از مساحت این ۱۰ روستای شهرستان کبودراهنگ هم اینک با این چالش زیست محیطی مواجه است.

ابوالقاسم علی وردی بیان کرد: تاکنون طرح های بیابان زدایی در ۲ نقطه بحرانی شامل روستاهای «گنده جین و نورآباد» و «شاوه» به وسعت حدود ۳۵۰ هکتار و با بیش از یک میلیارد تومان اعتبار و با مشارکت اهالی این روستاها اجرایی شده است.

علی وردی اضافه کرد: برای احیای این مناطق و جلوگیری از گسترش بیابان چهار عملیات شامل قُرق، چاله کنی، فراهم کردن بستر ذخیره آب و کاشت گونه های کم آب بَر انجام شد.

وی گفت: چاله کنی و ایجاد پَستی و بلندی یکی از راهکارها برای جلوگیری از بروز گرد و غبار هنگام وزش باد است؛ همچنین با ایجاد چاله می توان زمین ذخیره آب در این محل ها برای رشد گیاه را فراهم کرد.

رئیس اداره منابع طبیعی کبودراهنگ افزود: کاشت گونه های کم آب بر همچون آتروپلکس و قره داغ از جمله عملیات احیا از سوی کارشناسان منابع طبیعی و مشارکت جوامع محلی به میزان ۳۵۰ هکتار در روستاهای «گنده جین و نورآباد» و «شاوه» این شهرستان بود.

علی وردی با بیان اینکه مشارکت جوامع محلی در اجرای طرح بیانزدایی بسیار با اهمیت است تاکید کرد: علت موفق نشدن در بیابانزدایی برخی از نقاط این شهرستان همکاری نکردن و مقاومت مردم و شکستن قُرق به عنوان نخستین گام برای اجرای این طرح است.

وی کاشت درخت در حاشیه مزارع تحت عنوان باد شکن، ایجاد خاکریز با خاک و سنگ در حاشیه زمین ها و خودداری از سوزاندن کاه و کلش باقی مانده از برداشت محصول را عاملی برای کاهش سرعت و شدت بیابانی شدن ذکر کرد.

مجموع زمین های بیایانی شناسایی شده در استان همدان ۶۵ هزار هکتار است که ۲۲هزار هکتار آن ملی است؛ زمین های ملی زیر پوشش اداره منابع طبیعی شهرستان کبودراهنگ هم ۹۵ هزار هکتار اعلام شده است.

از جمله عوامل اصلی بروز پدیده بیابانزایی در استان، کاهش نزولات جوی، کاهش نفوذپذیری خاک و افزایش تبخیر در اثر تخریب بافت خاک به دلیل افزایش املاح، مدیریت نامناسب و تخریب و تصرف اراضی، بهره‌برداری بی‌رویه از آب‌های زیر زمینی، تبدیل مراتع به دیمزارها و عدم کنترل فرسایش، چرای بی رویه دام و عدم رعایت ظرفیت مراتع است.

با این تفاسیر افت سطح آب های زیرزمینی اگرچه یک مشکل جهانی است ولی به دلیل بالا بودن این بحران در کشورمان و به خصوص استان همدان بسیاری از دشت ها با پدیده نشست زمین مواجه شده و فروچاله ها حیات دشت ها را تهدید می کند که باید پیش از آنکه فاجعه ای رخ دهد به فکر پیشگیری از آن بود.