به گزارش کورنگ، بر هیچ کس پوشیده نیست که سینما به عنوان مهمترین رسانه برای انتقال فرهنگ، هنر و اندیشه به مخاطب چه نقش تأثیرگذاری بر روی جامعه دارد.
داشتن سینما در هر منطقهای میتواند شاخص توسعهیافتگی فرهنگی آن نقطه باشد، به این معنا که افزایش تعداد سینماها نشان از اقبال و گرایش مردم برای حضور در این مکانهای فرهنگی است.
حال برای ارتقای رضایت مخاطب و بسترسازی برای تقویت حضور بیشتر در سینما، باید علاوه بر اکران فیلمهای جذاب و مخاطبپسند به موضوعات دیگری نیز توجه شود.
در طراحی سینما باید از نوع پرده نمایش فیلم گرفته تا تعداد صندلیهای موجود در آن مناسب و طبق استاندارد باشد.
توجه به ایجاد ورودی و خروجی مناسب در این مکان، نوع جانمایی گیشه فروش بلیط، داشتن اتاق پروژکتور مناسب، برخورداری نور مناسب، همه و همه از ملزومات یک سینمای خوب است که باید مد نظر باشد.
البته نباید موضوع بهداشت این مکان را از نظر دور داشت چرا که محیط سالم و بهداشتی یکی از مؤلفههای مهم و انکارناپذیر جذب مخاطب بوده و هست.
جای بسی تأسف است که چندان به این مهم در سینمای قدس همدان توجه نشده زیرا این خانه فرهنگی تبدیل به خانه موشها شده به طوری که به راحتی در این مکان تردد میکنند.
شاید با وجود صرف هزینههای بسیار برای بازسازی و تجهیز این سینما به عنوان بزرگترین سینمای شهر همدان و ایجاد دو سالن مجزا برای اکران فیلمها در بیست و یکمین جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان، عدم توجه مناسب به نگهداری این سینما به نحو مطلوب باعث بروز این مشکل شده است.
اخیراً حضورم در سالن این سینما به منظور دیدن فیلم دلخواه با صحنههای عجیبی همراه بود... «حرکت بیوقفه موشها در سینما»!
نه من، که هر بینندهای که متوجه حرکت موشها شده بود باید مدام حواسش را جمع میکرد تا مبادا موشهایی که از زیر این صندلی به زیر صندلی دیگر میروند روی پایش بپرند.
دیدن حرکت موشها تمرکز مخاطب را برای دیدن خوب فیلم گرفته بود به طوری که زیر پای سینما دوستان خود، سینمای دیگری شده بود!
پچپچ افراد و آگاه کردن یکدیگر از این موضوع، نیز مانع از پیگیری خوب فیلم برای آن دسته از افرادی میشد که نسبت به صحنه حرکت موشها بیتفاوت بودند.
یکی دو نفر مجبور شدند پاهای خود را بالا آورده و به حالت چهارزانو روی صندلی بنشینند تا خود را از خطر حمله موشها در امان دارند که برخی دیگر نیز به تبعیت از آنها این کار را کردند.
صحنه جالب دیگر! صندلی خالی ردیف جلوی صندلی من بود که چند دقیقه بعد با یک موش کوچک پر شد، این موش خاکستری تند و تیز، وسط این صندلی و رو به پرده سینما مشغول خوردن یک تکه پفک بود و صدای جویدن آن به گوش میرسید.
این صحنه از یک سو باعث ترس تعدادی افراد شده بود و از سوی دیگر خندههای ریز تعداد دیگری از مخاطبان را همراه داشت.
در هر حال سینمای آن روز خود سینمای دیگری بود که برای جلوگیری از اکران چنین فیلمها و صحنههایی! باید متولیان سینما قدس همدان اقدام شایان توجهی برای زدودن این مکان از حیوانات موذی داشته باشند.
هر چند رعایت بهداشت از سوی افراد حاضر در سینما و نریختن خوراکیها و خوردهریزههای آن در کف زمین نیز مانع از بروز چنین مسائلی میشود.
با یکی از مخاطبان سینما در این خصوص صحبتی داشتیم، فاطمه محمدی 28 ساله با ابراز تأسف به خاطر اینکه نتوانست به خوبی فیلم مورد علاقهاش را ببیند، گفت: این فیلم فوقالعاده احساسی بود و من عاشق این طور فیلمها هستم، آمده بودم تا با خیال راحت فیلم دلخواهم را ببینم ولی مدام حواسم به این بود که مبادا موشی روی پایم بپرد چون به شدت از این اتفاق وحشت دارم.
وی گفت: باید فکری به حال بهداشت سینما شود، البته منظورم این نیست که هیچ توجهی به این موضوع نمیشود ولی با وجود این حیوانات موذی در این مکان باید توجه بهتر و بیشتری در این خصوص صورت گیرد.
محمد گلافشان نیز که شاهد این صحبتها بود، وارد بحث شد و گفت: این دفعه اولی نیست که چنین صحنهای از حرکت موشها در سینما قدس دیده میشود من بارها و بارها این وضعیت را در سینما دیدهام اما باز هم ادامه دارد.
به وقت خروج از سینما افراد حاضر ضمن نظر دادن در مورد فیلم، در خصوص وضعیت بهداشتی سینما و وجود موش در این مکان نیز صحبتهایی داشتند که همه و همه حاکی از لزوم توجه به رفع این مشکل دارد.
توجه به این نکته نیز لازم است که حضور در سینما برای دیدن فیلمها آن طور که باید و شاید در جامعه ما قوی نیست پس باید با ایجاد زمینه مناسب در سینماها، نه تنها این تعداد مخاطب را باید حفظ کنیم که زمینه جذب بیشتر فرهنگدوستان به سینما را نیز فراهم آوریم.
منبع :فارس :مریم شهابی باهر
دیدگاه شما