غلامرضا بابائی:

خدا را بسیار شاکرم که در میان جمعی قرار گرفتم که همگی به قصد خدمت آمده اند و نه برای قدرت، حضور در میان ایشان همه ما را بر آن داشت تا قبل از موعد مقرر یعنی ۱۲ شهریور بارها تشکیل جلسه داده و مشکلات شهر را مورد بررسی قرار دهیم که این یکی از دلایل خادم بودن اعضا میباشد، دلیل دیگری که بر ادعای بنده صحه میگذارد استفاده بهینه اعضاء از زمان میباشدکه امیدواریم با ادامه رویه به نتایج بهتری برسیم. همچنین لازم بذکر است که اشاره شود که اعضاء در اکثر مباحث هم رای بوده و مخالفتی با طرحهایی که در مسیر پیشرفت شهر باشد،ندارند. اعضاء متحدالقول بر این عقیده اند که میتوان در مسیر پیشرفت و توسعه شهر گامهای بلندو مثبت برداشت...... باشد که دادار حکیم ما را در این مسیر یاری رساند.

و اما..

ایجاد اشتغال از اولویتهای اصلی شهرستان کبودراهنگ میباشد ، در مسیر ایجاد اشتغال در شهری همچون کبود راهنگ اتحاد و همدلی مسولین شهر اولین قدم بشمار می اید، منتخبین شورای شهر میتوانند با تشکیل یک کمیته مشترک مرکب از مسولین شهر ابتدا به یک اجماع رسیده و سپس با الگو گیری از شهرهای موفق ، استفاده از نظرات کارشناسان امر و در نظر گرفتن شرایط موجود شهرستان در مسیر اشتغالزایی گام بردارند. در مسیر اشتغالزایی برای شهر باید یک چشم انداز کاملا کارشناسی شده تعریف شود، فرض میکنیم ما انتظار داریم در ۱۰ سال اینده کبودراهنگ به یک شهر توریستی تبدیل شود شهری که قابلیت فراوانی در جذب گردشگر چه داخلی و چه خارجی را داشته باشد.برای تحقق این امر هر سازمان و ارگانی در شهرستان موظف میباشد برای سازمان خود چشم اندازی مناسب در مسیر رسیدن به این امر تعریف کند. در مسیر دستیابی به چشم انداز زمانبندی از نکات حائظ اهمیت میباشد که یک مدیر باید آن را در نظر بگیرد و برای هر لحظه از چشم انداز برنامه داشته باشد.اگر چشم انداز ما یک شهر با قابلیتهای جذب گردشگر ویک شهر توریستی در ۱۰سال میباشد یک مدیر باید این برنامه را به چند دوره کوتاه مدت ، میان مدت و بلند مدت تعریف کند مثلا اگر ما در هر ارگان چشم انداز سازمان مربوطه را به ۴دوره زمانی تقسیم کنیم ، شاید بگوید سازمان من باید از هر نظر در استان یک ارگان نمونه باشد و در بحث کلان شاید بگوییم کبودراهنگ در ۵ سال نخست باید در میان شهرهای بهار، فامنین، اسدآباد و رزن قدرت برتر اقتصادی باشد و به این ترتیب.....در زمانبندی این ۱۰سال هر روز برای تک تک افراد یک سازمان، اداره و حتی شهر برنامه ریزی شده است ، مسولین ،کارمندان..... دچار روزمرگی نیستند منتظر نیستیم تا ببینیم فردا چه میشود چون میدانیم فردا قرار بر انجام چه کاری است

منبع: وبلاگ شهرام جمشیدی