به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، 10 روز از ماه میهمانی خداوند گذشته و هرکس تلاش می‌کند خود را به این سفره برساند و متناسب با ظرفیت و گنجایش روح و وجودش از این سفره توشه بردارد. برخی زیاد و برخی کم و کمتر و برخی هم هنوز نتوانستند به این سفره رحمت و رأفت خداوند برسند.

اما جدای از این امور فردی، ماه مبارک رمضان در اجتماع هم اثرات زیاد و نقش بسزایی دارد، همین که اعلام می‌شود آمار جرم و جنایت در این ماه کمتر می‌شود، همین که معضلات و مشکلات اجتماعی کمتر است، روابط بین مردم نیکوتر می‌شود و احترام‌های متقابل بیشتر می‌شود، همه نشان از این موضوع دارد که ماه رمضان در حوزه اجتماعی هم مؤثر است.

در میان مردمی هم هستند که یا مسافرند یا سالمندند یا بیمار و نمی‌توانند روزه بگیرند، اما به احترام روزه‌داران کوچه و خیابان در منظر دید مردم به خوردن و آشامیدن نمی‌پردازند. اما متأسفانه کسانی هم هستند که انگار گاهی فراموش می‌کنند ماه میهمانی خداست و میزبان و میهمانانش احترامی دارند و در کوچه و خیابان در حال تناول غذا و پیش غذا و گاه استعمال دخانیات دیده می‌شوند.

دنبال آن بودیم که علت چنین صحنه‌هایی را جویا شویم و البته تکلیف امر به معروف و نهی از منکر خودمان را هم بدانیم چرا که از معصوم(ع) شنیده‌ایم: «جامعه‌ای که در آن امر به معروف و نهی از منکر نشود تمام اهل آن (چه گناهکار و چه غیر آن) دچار عذاب می‌شوند.»

شاید اگر دیروز با زبانی خوش و نرم و از روی دلسوزی به یک نفر که نا آگاهانه مرتکب چنین اشتباهی می‌شد، تذکری داده بودیم امروز شاهد این نبودیم که دو نفر اینچنین رفتار می‌کنند و فرداهای دیگر بیشتر و بیشتر؛ آن وقت است که در برابر اشتباه تک تک آن افراد مسئولیم و باید جواب بدهیم، یادمان نرود که دینمان فقط دین فردی و فردگرا نیست و بعد اجتماعی و فردی مکملند و هر کدام بدون دیگری ناقص است.

برای کسب اطلاع و نیز فهم وظیفه به سراغ چند تن از بزرگان شهر و برخی مسئولان رفتیم که حاصل این گفت‌وگوها پیش روی شماست.

اصلی‌ترین دلیل جرأت پیدا کردن برخی افراد به نادیده گرفتن مسائل دینی و شرعی فراموش شدن امر به معروف و نهی از منکر در جامعه است

آیت‌الله سیدمصطفی موسوی اصفهانی رئیس حوزه علمیه همدان:

مسئله روزه‌خواری در دین ما از منکرات و وظیفه همه مقابله با آن است و برای ما روش مقابله با این موضوع انجام فریضه امر به معروف و نهی از منکر است.

می‌توان گفت اصلی‌ترین دلیل جرأت پیدا کردن برخی افراد نادیده گرفتن مسائل دینی و شرعی فراموش شدن امر به معروف و نهی از منکر در جامعه است و اگر این واجب الهی از سمت تک تک افراد جامعه جدی گرفته و اجرا می‌شد، ما شاهد این شرایط نبودیم.

فرض کنید شخصی که در خیابان روزه‌خواری می‌کند اگر امر به معروف در آن جامعه زنده بود، نفر اولی که به او می‌رسید تذکر می‌داد، نفر دوم تذکر می‌داد، نفر سوم و همینطور تمام کسانی که در خیابان او را می‌دیدند به او تذکر می‌دادند، او دیگر به خود اجازه نمی‌داد و نمی‌توانست به این راحتی به روزه‌خواری در ملا عام بپردازد و بدین ترتیب یک کنترل دست جمعی صورت می‌گیرد که جلوی پیشرفت چنین مسائلی را خواهد گرفت.

در کنار کنترل مردمی، وظیفه دستگاه‌ها و نهادهای مرتبط است که افراد خاطی را مورد پیگرد قانونی قرار دهند، در شرع اسلام کسی که اقدام به روزه‌خواری می‌کند اگر نصیحت و امر به معروف لسانی در دفعات متعدد برای او جوابگو نبود باید تحت اعمال مجازت شرعی قرار بگیرد. یعنی در صدا و سیما مطرح شود و مردم ببینند.

آن وقت اگر چند نفر در سطح شهر و استان با چنین برخوردی مواجه شوند، دیگر کسی جرأت به انجام چنین کاری نخواهد کرد. البته همانطور که گفته شد این برای مواردی است که شخص به عمد اقدام به روزه خواری کرده و امر به معروف لسانی چند بار صورت گرفته و به آن توجه نکرده است.

در اجرای احکام الهی نباید از کسی ترسید، نباید گفت که دشمنان می‌بینند و سوء استفاده می‌کنند. احکام الهی باید درست و دقیق اجرا شود چرا که کسی که این قوانین را برای ما قرار داده است خودش آگاه‌تر است به هر مسئله‌ای و کار ما در اجرای حدود الهی تشخیص صلاح و خیر نیست.

اشکال از امثال ماست!

آیت‌الله محمدی قائنی استاد حوزه علمیه:

در خصوص علت مواجهه با چنین صحنه‌هایی در یک فضای اسلامی، به نظر می‌رسد عدم رعایت شعائر اسلامی مانند روزه در ماه مبارک رمضان به جنبه تبلیغاتی گسترش مسائل دینی و مذهبی مربوط می‌شود، به طوری که اشخاصی که چنین اموری را مرتکب می‌شوند در جهل به سر می‌برند و متوجه این نیستند که روزه‌خواری در منظر عام گناه دارد و در صورتی هم که مشکلی دارند باید مخفیانه بخورند. برای آنها جا نیفتاده که روزه‌خواری بدون دلیل گناه است و گناه بزرگتر، روزه‌خواری در ملاء عام است.

این جهل هم ریشه در دو چیز دارد: ابتدا اینکه خود افراد به دنبال یافتن این چنین مسائلی نرفته‌اند که این خود گناه دیگریست در پرونده اعمال آنها و دیگری که همان طور که ابتدا عرض شد ناظر بر جنبه تبلیغی مسائل مذهبی و عدم ارتباط‌گیری مؤثر افراد روزه‌دار و معتقد با این افراد است و نشان دهنده آن است که موضوع امر به معروف و نهی از منکر در بین افراد جامعه کمرنگ شده و کمتر دیده می‌شود.

این اشکال از امثال ماست که نه فقط در خصوص روزه‌داری و ماه مبارک رمضان بلکه در سایر مسائل دینی ما به چشم می‌خورد که افراد مطلع و معتقد، دین خود را برای خودشان نگه می‌دارند و کاری با دیگران ندارند و این موضوع شدیداً و فوراً باید اصلاح بشود.

اهمیت این موضوع وقتی مشخص و آشکار می‌شود که بدانیم وقتی ما چنین ارتباطی برقرار نمی‌کنیم ذهن و فکر این افراد از جاهای دیگری چون ماهواره و شبکه‌های ماهواره‌ای و اینترنت و امثال آن پر می‌شود و دشمن که منتظر فرصت است راه نفوذ خود را راحت‌تر پیدا می‌کند.

در این روزها گاه هر کدام از ما با چنین افرادی مواجه می‌شویم. وظیفه ما چیست و برای مقابله با چنین شرایطی چه باید بکنیم؟

برای رفع چنین مواردی پیرو همان مطالبی که گفته شد اولاً باید تبلیغاتمان را جامع و کامل و گسترده کنیم تا دیگر بهانه جهل از این مسائل در جامعه وجود نداشته باشد.

ثانیاً اینکه نظارت‌های اجتماعی چه از سمت دولت و چه از سمت دستگاه‌های فرهنگی و اجتماعی در جامعه افزایش پیدا کند. متأسفانه عدم نظارت صحیح و دقیق باعث علنی شدن این موارد در جامعه می‌شود.

البته این نکته منکر نقش تک تک اعضای جامعه در مواجهه با اینچنین شرایطی نمی‌شود. خود مردم هم از باب امر به معروف و نهی از منکر باید اقدام به مقابله با چنین مسائلی بکنند، اما نکته بسیار مهم روش امر به معروف و نهی از منکر است.

گاهی ممکن است با انتخاب یک شیوه غلط و یک برخورد تند و زننده نتیجه عکس بگیریم و افراد را نسبت به انجام این چنین اموری جری‌تر کنیم. نباید

فراموش شود که نکته مهم در اجرای این امر الهی همانطور که خداوند در قرآن به پیامبر(ص) فرموده‌اند قول لیّن یعنی نرم صحبت کردن و روی خوش داشتن است، اگر کسی نمی‌داند و از گناه بودن عملش آگاه نیست او را آگاه کنیم و به تذکری بسنده کنیم و اگر خدایی نکرده از روی عمد چنین کاری می‌کند در برابر او بایستیم.

نکته بسیار مهم این است که این تذکرات وقتی جوابگو خواهد بود که مداوم و دائمی باشد. این چنین است که فرد متوجه اشتباه خود می‌شود و می‌فهمد که چنین گناهی گناه بزرگی است که به طور مداوم به او و امثال او و پی‌درپی تذکر داده می‌شود.

نقش دستگاه‌های اجرایی چیست؟

مشخص است که هرکدام از ما نقش مهم و مؤثری برای مقابله و کنترل چنین مسائلی داریم که راه و روش آن مطرح شد اما در کنار آن همانطور که اشاره داشتیم دستگاه‌های مسئول در شهر و استان نیز باید نقش خود را ایفا کنند. برای بررسی برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته در ارتباط با این موضوع برای ماه رمضان از سوی دستگاه‌ها و نهادهای ذیربط، بخشی از صحبت‌های مسئولان مرتبط را با هم می‌خوانیم.

حرمت ماه مبارک رمضان باید به عنوان ماه ضیافت الهی و همچنین احترام روزه‌داران حفظ شود

حجت‌الاسلام اکبر بیگلری دادستان سابق عمومی و انقلاب همدان:

باید حرمت ماه مبارک رمضان به عنوان ماه ضیافت الهی و همچنین احترام روزه داران حفظ شود.

هرکس در ملاء عام به هر دلیل تظاهر به روزه خواری کند مطابق ضوابط شرع مقدس و قانون و بر اساس حدود الهی با فرد متخلف برخورد جدی می‌شود.

وظیفه آحاد مردم با در نظر گرفتن شرایط و مؤلفه‌های امر به معروف و نهی از منکر تذکر لسانی و دعوت مردم به خیر و نیکی است و دستگاه قضا برای ارتقای امنیت اجتماعی که مطالبه به حق و جدی همه مردم است از ناجا که مظهر امنیت اجتماعی و اخلاقی است حمایت همه جانبه می‌کند.

مسافران تابستانی مجاز به روزه خواری در ملاء عام نیستند

محمد جعفر شهبازی معاونت سازمان‌های اجرائی ستاد احیاء امر به معروف و نهی از منکر استان همدان:

مسافران تابستانی که وارد همدان می‌شوند، به هیچ عنوان مجاز به روزه خواری در ملاء عام نیستند.

طرح تذکر لسانی، نظارت خودروها و اماکن در ماه مبارک رمضان اجراء می‌شود و شعبه‌ای ویژه برای رسیدگی به پرونده متظاهرین به روزه خواری نیز تشکیل شده است.

هماهنگی‌های لازم جهت برخورد قانونی با متخلفین در تمام دستگاه‌های مربوطه صورت گرفته است

حسن قهرمانی‌مطلق فرماندار همدان:

با توجه به شرایط گردشگری و توریستی بودن همدان، اماکن محدودی برای سرویس‌دهی به مسافران به خصوص در حوالی خروجی‌های شهر در نظر گرفته شده است.

در سطح شهر همدان نیز انتهای پارک مردم به طور مخصوص به مسافران اختصاص داده شده و آنها می‌توانند از آن فضا نیز جهت استراحت و تناول وعده‌های غذایی خود استفاده کنند. در غیر از اماکن مذکور در صورت مشاهده واحدها و اماکن متخلف از طریق مجمع امور صنفی و نیز دستگاه‌های قضایی و انتظامی برای برخورد با آنها اقدام می‌شود.

در ارتباط با مقابله با روزه‌خواری در ملاءعام، در سطح شهر و به خصوص پارک‌ها، بنرهایی طراحی و نصب شده که در آنها این موارد تذکر داده شده و همچنین تذکر لسانی چه در رابطه با روزه خواری و چه در سایر منکرات در دستور کار مأمورین قرار گرفته است.

به طور کلی تمام هماهنگی‌های لازم برای برخورد قانونی با متخلفین در تمام دستگاه‌های مربوطه صورت گرفته و با راه‌اندازی شعبه مخصوص رسیدگی به متظاهرین روزه‌خواری، این کار به طور دقیق پیگیری می‌شود.

سخن آخر:

آنچه توجه به آن اهمیت دارد این است که دستگاه‌های و نهادهای مربوط وظایف خود را در این زمینه هر سال انجام داده‌اند و می‌دهند، اما نتایج و ثمرات عینی آن چیزی نیست که مورد قبول باشد. نکته اساسی همان واجب فراموش شده در جامعه ما - امر به معروف و نهی از منکر - است که اگر این فریضه در بین مردم ما احیا شود، تأثیری که بر نتایج آن خواهد داشت بسیار بیشتر از هر برنامه‌ریزی و اجرای سازمانی و دولتی خواهد بود.