اسرائیلی ها نفوذ قدرتمندی در روسیه دارند و این نفوذ، مولود امروز نیست، بلکه از زمان اتحاد جماهیر شوروی وجود داشته است. نفوذ اسرائیلی ها در روسیه در دوره ریاست جمهوری یلتسین نمود بارزی یافت؛ اما پس از آنکه پوتین زمان ریاست در روسیه را بر عهده گرفت، نفوذ مذکور تضعیف شد.

روسیه بهترین هدیه خود را پیش از کریسمس، از ترامپ تحویل گرفت و اکنون دستش برای تعیین سرنوشت متحد خاورمیانه‌ای خود کاملا باز است. با تصمیم آمریکا برای خروج از سوریه، راهبرد روسیه در این کشور چندان تغییر نخواهد کرد. دلیلش این است که حضور روسیه از ابتدا اصلا به خاطر خود سوریه نبوده است. هدف کرملین همواره صدور آثار این حضور در سوریه به سایر نقاط جهان بوده است.

روسیه که از نفوذ تاریخی در سوریه برخوردار شده و این توان را دارد که به آبهای گرم و قلب منطقه عربی برسد، از توازنهای ضروری آگاه است که در مقدمه انها، حفظ امنیت اسرائیل و مراعات منافع دولتهای خلیج فارس است که حاضرند هزینه زیادی کنند تا از نفوذ ایران و موفقیت قاطع آن، جلوگیری کنند.

جبهه شمالی یعنی لبنان و سوریه، محور تمرکز استراتژیک آمریکا و اسرائیل هستند، از این رو، عجیب نیست که در شرایط کنونی صحبت از وجود پیشنهاد روسیه در مورد رفع جزئی تحریمها از تهران، در مقابل نیروهای ایرانی از سوریه می شود.

در این دیدار که بیش از یک ساعت و ربع طول کشید، رئیس جمهور روسیه تأکید کرد: ایران را «شریکی استراتژیک» و «همسایه‌ای بزرگ» می دانیم و از هر زمینه و فرصتی برای گسترش و تحکیم همه جانبه روابط استفاده می کنیم.

«آمریکا و روسیه که دو رقیب قدیمی دوره جنگ سرد که هزاران کلاهک هسته ای در اختیار دارند، اکنون بدون هیچ خط ارتباطی در حال جنگ نیابتی در سوریه هستند...»

رئیس جمهور منتخب آمریکا تصمیم ولادیمیر پوتین برای صرف نظر از تلافی اقدامات آمریکا در منازعه جاسوسی و سایبری بین دو کشور را مورد تمجید قرار داد.

یک نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی با اشاره به تحولات میدانی در سوریه گفت: در ابتدا روسیه به ایران پیام داد که همراه با راهبرد آمریکا خواهان کناره گیری بشار اسد از نظام سوریه است اما با صحبت‌های سردار قاسم سلیمانی، پوتین از تصمیم خود منصرف شد.