نمایش 1 - 1 از 1
وصف العیش کجا و خود عیش کجا؟
دلمان بر رمل های روان فکه، ضیافت باد طلاییه، آفتاب گرم هویزه و غروب زیبای شلمچه تنگ است/ سخن رقص خون بر سجاده بی دلانی که باده عشق را سرکشیدند
راز و نیاز شبانه با پروردگار و جنگ روزانه با دیوان کار خودش را کرد و از آنان نورانیتی ساخت که سالهای سال است مسافران این دیار چون پروانه دور این شمع ها می چرخند و خونشان همچون خون سرور و آقایشان حسین(ع) جوشان و خروشان است.
12/19/1399 - 10:44
اشتراک در راهیان نور مجازی