حاج قاسم عصرهای جمعه همراه با همسر و فرزندانش محفل عزاداری برگزار می‌کرد. او در جلسات خصوصی تا نامی از سیدالشهدا (ع) می‌آمد، به پهنای صورت اشک می‌ریخت و از شدت گریه شانه‌هایش می‌لرزید.