فقط مى‌توانم بگويم شرمنده‌ام، اين حقير که يک روستا زاده و يک سرباز علمى کوچک بيش نبوده و نيستم. خدايا تو شاهدى که هميشه از ضعفم، به تو پناه برده و مى‌برم، چرا که خيلى بدهکارم و مقروضم، شايد بپرسيد به چه کسانى.