مجموعه سخنان اصلاح طلبان درباره وضعیت بدنه اجتماعی‌شان نشان می دهد دلواپسی و نگرانی خاصی در این جریان درباره ریزش آرای این جریان سیاسی وجود دارد.

می‌توانیم جریان اصلاحات را نه در تاکتیک که در بنیان‌ها به دو طیف «اصلاح در نظام» و «اصلاح بر نظام» تقسیم نماییم.

تاکتیک دیگری از سوی جریان دوم خرداد و اعتدال مطرح شده؛ که افرادی که اهل شلوغ کاری هستند را حمایت و تبلیغ کنیم تا کاندیدای انتخابات آینده شوند و از این طریق فضا برای قطبی های سیاسی و اجتماعی مورد نظر مهیا شود.

چرا برخی از مخالفین و حتی معاندین نظام اسلامی، احساس تکلیف کرده و برای انتخابات ثبت نام کرده‌اند!؟ با اینکه اصلاحات یک جریان قانونی در کشور است اما چرا خیانتکاران به نظام اینگونه خود را به این جریان متصل کرده و از آب گل آلود آن برای خود ماهی می‌گیرند!؟

ظاهرا همایش مدیران و فعالان مستقل اصلاح طلب استان آذربایجان شرقی همانند سایر رفت و آمدها نه تنها نتوانسته قدمی به سمت وحدت بردارد، بلکه ایراد سخنانی مانند حرف های حاجی به اختلاف آن ها دامن می زند.

مسئول دانشجویی ستاد محمد خاتمی در سال ۱۳۷۶ اکنون با کنار گذاردن تمامی قیودات اسلامی به یکی از سخن رانان پروپاقرص رسانه های بیگانه تبدیل شده است.

این عضو حزب کارگزاران سازندگی با بیان اینکه صحبت های رهامی به جا نبوده است گفت: لحن رهامی در برخورد با روحانی ناپسند بوده و شاید اقای رهامی، احساساتی و یا جو گیر شده است؛ چنین ادبیاتی چه برای رئیس جمهور سابق و چه برای رئیس جمهور فعلی مورد پسند نبوده و نباید از این ادبیات استفاده شود.

نشست 1811 روز مطالبه از ساعتی پیش در دانشگاه تهران با حضور حسین شریعتمداری آغاز شد که دارای حواشی بسیار جالب و خواندنی است. برخی از این حواشی در ادامه قابل مطالعه است.

واکنش به سخنرانی هفته پیش یک عضو جبهه مشارکت در استان فقط در حد استان نبوده و از قبل، حضور برخی رسانه‌ها صدای این حرکت ناهموار را به مرکز کشور رسانده و در مقالات روزنامه‌های کشوری انعکاس داشته است. روزنامه جوان سرمقاله روز یکشنبه و دوشنبه خود را به این موضوع اختصاص داد و رسالت رسانه جناح سنتی راست‌گرایان هم با مقاله‌ای همدان را به رشته تحریر در آورده است.

این پیشنهاد با مخالفت اکثر اعضا مواجه شد و عنصر خاکستری مجمع طی سخنانی اعلام کرد:" دیدن روحانی رفتن یعنی مشروعیت‌بخشیدن به او. روحانی از نردبان اصلاحات بالا رفت اما بویی از اصلاحات نبرده است.