به گزارش کورنگ، وبلاگ: مقتدر المظلوم نوشته است:

پروردگارا پناه می برم به تو از جغرافیای آدم های به اصطلاح انسان. . .

پروردگارا پناه می برم به تو از استبداد ظلم عده ای از آدم هایی که پا فراتر از خطوط قرمز انسانیت گذاشته اند ؛ آری همان خطوط قرمزی که حیوان ها به خوبی با همان فهم نداشته شان ، آنرا رعایت می کنند.

پروردگارا گله ای از مردمانت دارم ، گله ای بس بی منتها از مردمان کور و ظالم ؛ آری گله از کشته شدن به ناحق مردمان و کودکان مظلومی که عَلَم مبارزه با شرک و کفر را بر دوش گرفته اند و هیچ صدایی از هیچ مدعی حقوق بشر شنیده نمی شود!

حقوق بشر؟ مدعیان حقوق بشر؟! خنده ام گرفت ؛ آری ، خدا ، می دانم ، این کلمات فقط در حد چند واژه به هم چسبیده اند اما دردناکتر از آن ، برچسب تروریستی ست که بر پیشانی ما می چسبانند! ..[ زمانیکه رئیس جمهور ، نخست وزیر ، فرماندهان نظامی و شخصیت های فرهنگی و سیاسی کشورمان را ترور کردند ، گفتیم چه شد ، گفتند: شما تروریست هستید ، ساکت باشید!]

اما خنده دار تر از همه ، آنجاست که کودکان و زنان را به شهادت می رسانند و نامزد دریافت جایزه صلح نوبل می شوند . . .!

آری در منطق آنها هر کسی که بخواهد از آنها برائت بجوید متهم به مرگ است ، هر کسی بخواهد علیه آنها سخنی بگوید متهم به مرگ است ، هر کسی بخواهد از آنها حمایت کند نتیجه کارش باز هم مرگ است . . .

اما آنها نمی دانند که در مکتب ما کشته شدن در راه خدا چه معنایی دارد چرا که با تجربه ای که در 8 سال جنگ تحمیلی داشته اند باز هم با واژه شهادت ناآشنایند . . .

آری قلم از جنایات آنها درمانده شده ، روحمان با دیدن کودکان فلسطینی افسرده شده ، زبانمان از وحشی‌گریشان عاجز شده ؛ نمی دانم مردمان جهان چگونه با دیدن این وقایع ساکت شده و خود را به خواب زمستانی زده اند.

اما با وجود این همه درد و رنج ، یک امید مرا و آنها را به آینده دلخوش می کند ؛ آن امید همان آینده سبز است ؛ چرا که زمین شلوغ شده ، آدمیان انسانیت را فراموش کرده اند و بساط آمدن حجت حق ، جور شده است . . .

در آخر آقاجان فقط شما زودتر بیایید؛ نه به خاطر ما ، ما گناهکاریم اما کودکان فلسطینی به کدامین گناه کشته می شوند؟