جواد محدثی

فکرهای ما<<گیرنده>>است.

و ... زبان ها و قلم های ما <<فرستنده>>.

هر یک از ما هم، می توانیم فرستنده باشیم و هم گیرنده.

کانال های فکری ما روی کدام <<موج>> و <<دستگاه>> تنظیم شده است؟

وقتی با یک تماس و گفتگو با کسی، فوری فکر و قضاوت ما عوض می شود، وقتی با خواندن سر مقاله و تحلیل یک نشریه، <<مواضع>> ما تغییر می کند، وقتی یک <<شب نامه>> یا <<روزنامه>>، می تواند فضایی از دلهره، بدبینی و نا امنی پدید آورد، وقتی گوش دادن به بگو مگوهای داخل یک تاکسی یا صف اتوبوس و ... نظر ما را بر می گرداند، پس خیلی در معرض آسیب قرار داریم.

بعضی ها کمپانی <<واردات شایعه>> دارند .

در گمرک برخی از ذهن ها <<محموله دروغ>> پهلو می گیرد .

بعضی ها بر باربند دلشان <<بار گناه>> می زنند .

حیف ... حیف ... که در اسکله های دل بعضی، غیر از <<کشتی اشتباه>> پهلو نمی گیرد و واردات قلبی و ذهنی شان <<جز سیاه دانه>> نیست!

<<گزینش>>، شرط عقل در چنین جهان آشفته و خط اندر خط است. باید همه شنیده ها را پالایش کنیم، همه نوشته ها و خبرها و نقل ها را تصفیه کنیم، باید از میان انبوه خطوط کج و معوج و چپ و راست و میخی و سیخی، <<خط صحیح>> را بشناسیم.

<<چراغ بصیرت>> را کجا می فروشند ؟!

بازارچه حقیقت، از کدام طرف است ؟

آدرس<<سرای واقعیت>> کجاست ؟

مرزها آشفته است، پس باید آهسته قدم برداریم.

اجناس تقلبی، فراوان شده است، پس مشتری جنس قلابی نباشیم.

بازار شایعات داغ است، داغ ترش نکنیم.

گمرک اندیشه ها بی در و پیکر است، مواظب قاچاقچی ها باشیم.

توجه ! توجه!

کسی که نخواهد یا نتواند نسبت به آن چه به ذهن و فکر و قلبش وارد می شود، کنترلی داشته باشد، باید پاسخگوی پشیمانی های بعدی و زیان های متعاقب این گونه <<بی مرزی>> باشد.

ما خودمان باید به <<مرزبانی>> از قلمرو فکر و دل خویش بپردازیم، وگرنه کسانی، مراکزی، گروهایی و خطوطی هستند که در پی گسترش مستعمرات خویشند و به دنبال یافتن پایگاه های جدید در اندیشه های جهانیان.

پس، شگفت نیست اگر گاهی شاهد هلی برد و حضور <<سربازان بیگانه>> در داخل مرزهای کنترل نشده <<وجود خویش>> و مملکت جان و روان خویشیم.

شاید نشود جلوی فرستنده ها را گرفت، ولی گیرنده های مان که دست خودمان است!

بسیج پرس