به گزارش کورنگ به نقل از خبرگزاری فارس در همدان، امروزه یکی از دغدغههای بزرگ مردم در هر گوشه و کناری تأمین هزینههای ضرروری زندگی با توجه به رکود و تورم موجود در جامعه است، درآمدهای پایین و هزینههای بالای زندگی اقشار متوسط و زیر متوسط جامعه را تحت فشار قرار داده و باعث تنزل سطح زندگی آنان شده است.
در حال حاضر بیشتر طبقه متوسطه و زیر متوسطه جامعه همدانی تنها به دنبال تأمین مایجتاج ضروری خود هستند.
کارگر زیر قیمت
ساعت نزدیک 11 صبح است، اما در محل استقرار کارگران ساختمانی واقع در بلوار هگمتانه همدان هنوز چندنفری ایستادهاند، تنها کافی است تا به سمت یک نفر حرکت کنی، چندین کارگر ساختمانی دورهات میکند به امید این که امروز کاری به دست آورند.
وقتی از آنان بپرسی چرا تا این موقع صبح در این منطقه ایستادهاید پاسخ خواهند داد به امید این که حداقل یک کار کوچک و یا کنتراتی مهیا شود.
یکی از این کارگران ساختمانی در گفتوگو با فارس اظهار داشت: هر روز صبح از گوشه و کنار شهر به این منطقه میآییم به امید این که صبح زود کاری پیش بیاید و سر کار رویم و در غیر این صورت تا ساعت 2 بعدازظهر به امید یافتن یک کار کوچک و یا کنتراتی در این مکان خواهیم ماند.
محمد احمدی در پاسخ به اینکه متوسط درآمد ماهیانهاش چقدر است و بیشتر در چه محلی هزینه میشود، گفت: در هر ماه به طور میانگین 500 تا 600 هزار تومان درآمد دارم و اجاره خانه، خورد و خوراک خانواده و پرداخت هزینههای گاز، آب و برق درآمد ما را به خود اختصاص میدهند و برای امور دیگر چندان مجالی باقی نمیماند.
وی تأکید کرد: وضعیت ساخت و ساز در همدان نسبت به سالهای گذشته بسیار راکد شده و این مسئله تأثیر مستقیمی بر درآمد کارگران گذاشته است.
یک کارگر ساختمانی دیگر نیز در گفتوگو با فارس اظهار داشت: دستمزد کارگران روزانه به 35 تا 40 هزار تومان میرسد، اما هستند افرادی که به دلیل نیازی که دارند قیمت کمتری هم بابت به دست آوردن کار به صاحب کار ارائه میدهند.
بهروز پیری افزود: 10 سال است که کار میکنم و نتوانستم پساندازی داشته باشم، تمام درآمدم صرف خرجی روزمره زندگی شده است.
یک میوهفروش که 22 سال سن دارد، نیز از وضعیت درآمدی خود میگوید، او هرچند مجرد است اما پدر را در تأمین خرجی خانه یاری میرساند.
بهرام محمودی در گفتوگو با فارس تصریح کرد: از سن هشت سالگی مشغول به کار هستم و در حال حاضر روزانه بین 30 تا 40 هزار تومان درآمد دارم، اما نتوانستم پسانداز قابل توجهی برای خود داشته باشم.
وی تأکید کرد: خرج روزانه خانه که شامل خورد، خوراک و پوشاک میشود، بخش عمدهای از درآمدم را به خود اختصاص میدهد.
دستفروشی برای بیکار نماندن
ساعت از نیمه ظهر گذشته است و دست فروشان بساط خود را کمکم در کنار خیابان میگسترانند و با صدای بلند مردم را برای خرید محصولاتشان ترغیب میکنند.
یک دستفروش که متأهل بوده و دارای دو فرزند سه و هشت ساله است، در گفتوگو با فارس گفت: در روز 20 تا 30 هزار تومان درآمد دارم، اما تنها کفاف هزینههای یک زندگی معمولی را میدهد و دیگر نمیتوان به برنامههای رفاهی و یا فرهنگی برای خانواده پرداخت.
وی ادامه داد: خانه برای خودم است و اجارهبها پرداخت نمیکنیم؛ در حال حاضر هم با این شرایط کار میکنم تا بیکار نباشم.
یک مرغفروش نیز در گفتوگو با فارس در باره محل هزینه درآمدش گفت: بازار برای ما تنها به شب عید منتهی شده و در زمانهای دیگر تنها میتوان هزینههای اولیه شامل اجارهبها و سایر هزینههای فروشگاه را تأمین کرد.
مسلم هاشمی افزود: پس از عید تا کنون هرچه درآمد داشتیم صرف هزینههای فروشگاه شده و سودی برای ما در بر نداشته است.
قسطهای بانکی درآمد را میبلعند
یک بازنشسته آموزش و پرورش نیز در گفتوگو با فارس اظهار داشت: پس از سالها کار و تلاش باید گفت یک چهارم حقوق دریافتی بازنشستگی برای خورد و خوراک خانه هزینه و سهچهارم باقی مانده نیز صرف اقساط خانه و لوازم خریداری شده، میشود.
محمود نفری افزود: با این سطح درآمد و شرایط اقتصادی یک دهم حقوق خود را نیز نمیتوانیم برای خرید لوازم لوکس و یا لباس هزینه کنیم.
وی تأکید کرد: صرف غذا به همراه خانواده در بیرون از منزل، خریدن کتاب، سینما رفتن در طول یک سال بسیار کم و حتی گاهی هرگز اتفاق نمیافتد.
این بازنشسته افزود: در حال حاضر تنها به تهیه لوازم ضروری زندگی میاندیشیم و خریدن لباس مناسب، تعویض منزل و یا اتومبیل شخصی امکانپذیر نیست.
نفری گفت: حتی نمیتوان برای خریدن یک عینک و یا رسیدگی به دندانهای خانواده نز قدم بزرگی برداشت.
وی تشریح کرد: این شرایط که برای اقتصاد خانواده شکل گرفته؛ باعث خواهد شد تا تربیت فرزندان از نظر علمی، فرهنگی، ورزشی ناتمام بماند و آیندگان کمسوادتر باشند و شاید دچار ضربههای روحی و روانی شوند.
یک فروشنده موبایل که متأهل و دارای 31 سال سن است نیز در گفتوگو با فارس اظهار داشت: در ماه به طور متوسط یک تا 1.5 میلیون تومان درآمد داشته که بیشتر صرف اجارهبها خانه و مغازه شده و بقیه آن نیز در زمینه درمان مصرف میشود.
مهدی شاهسوند افزود: در حال حاضر بیشتر اوقات خود را صرف کار کردن میکنیم و فرصت چندانی برای پرداختن به امور دیگری چون تفریحات ورزشی و فرهنگی نداریم.
بدون تردید ادامه این روند باعث خواهد شد که فرزندان امروز و آیندهسازان فردا، برای ایفای نقش خود در ساختن کشور با مشکل روبهرو شوند، به همین دلیل دولت در برنامههای آتی خود باید تدابیر ویژهای برای کمک به اقشار متوسط و پاییندست جامعه بیندیشد تا بتوان برای کشور یک آینده روشن ترسیم کرد.
انتهای پیام
دیدگاه شما