به بهانه ایام سالروز آزادسازی خرمشهر خبرنگار رودآور با امیر خلبان رزمنده تیز پرواز؛ علی بختیاری که مایه فخر ایران و شهرستان تویسرکان به گفت و گو پرداخت.

** آقای بختیاری از دفاع مقدس و از بندر ام القصر برای خوانندگان رودآور بگویید:

ــ در همان روزهای آغازین جنگ ضرورت داشت که ناوهای موشک انداز و تأسیسات دریایی رژیم بعث عراق نابود شوند و جلوگیری ازحرکت شناورهای دشمن در شمال غرب خلیج فارس مأموریت ما بود تا حفاظت دریایی ایران را در منطقه به رخ دشمن بکشانیم.باید به هر طریقی می شد مانع حرکت و جولان شناورهای دشمن در هر نقطه ازصحنه پهناور شمال خلیج فارس می شدیم.

باید برای انهدام و بمباران تأسیسات عظیم دشمن با سیستم دفاع هوایی پیچیده دشمن، طرحی با نهایت دقت برنامه ریزی و اجرا می شد.

از منطقه هدف عکس هایی گرفته و به همراه سایر خلبانان دسته پروازی هماهنگی های لازم انجام شد.اطلاعاتی را هم درباره نحوه آرایش دشمن به ویژه در حوزه دفاع هوایی در اختیار داشتیم.پس از طراحی دقیق و صرف وقت برای مسیر حرکت به سوی هدف، مسیر پرواز به گونه ای انتخاب شد تا احتمال شناسایی دشمن از پروازمان به حداقل برسد.

لیدر یک دسته پروازی دو فروندی بودم. هر یک از هواپیماهای ما با ۶ تیر بمب ۷۵۰پوندی و مقدار قابل توجهی فشنگ مجهز شده بود و به سرعت و در ارتفاع پایین برای بمباران هدف پیش می رفتیم.

ما یکی پس از دیگری به پرواز درآمدیم باید مسیر را در ارتفاع کم و سرعت زیاد حرکت می کردیم تا بتوانیم از اصل غافلگیری استفاده کرده و در عملیات موفق شویم. هدف عملیات، پایگاه دریایی ام القصر عراق همان گونه بود که در عکس ها و گزارش های واصله به ما رسیده بود.

** ام القصر عراق چگونه ویران شد؟

ــ در پایگاه دریایی ام القصر عراق تأسیسات و امکانات مختلف در کنار ساحل به همراه لنگرگاه های متعدد برای استقرار انواع شناورهای جنگی دشمن کنار اسکله ها قرار داشت.

باید حداکثر ضربه ممکن را به توان رزمی نیروی دریایی عراق وارد می کردیم و حال همه برای بمباران آماده شدیم و به دستور من، از یکدیگر جدا شده و به سمت هدف های خود رفتیم.برنامه ریزی شده بود که برای حمله به هدف اوج گرفته و به سمت آن شیرجه زنیم.

هدف گیری به دقت انجام شد و همراه با رها سازی بمب ها با مسلسل نیز شلیک می کردم. یک شاخه از اسکله نظامی بندر ام القصر هدف اصلی من بود و باید علاوه بر اسکله، ناوچه های مستقر در کنار اسکله را نیز هدف قرار می دادم. هواپیمای دوم نیز بمبارانش را انجام داده بود. ما توانستیم با غافلگیری کامل به منطقه هدف برسیم و بمباران را به دقت انجام دهیم .

عملیات با موفقیت انجام و بخش های وسیعی از اسکله و تأسیسات بندری به آتش کشیده شد و ما باید بازمی گشتیم و هواپیمای اکتشاف هوایی برای ضبط نتیجه بمباران و تعیین خسارت های وارد شده بر دشمن طبق برنامه، بیست دقیقه پس از بمباران، ازهدف عکس گرفت.

** از بال آتش گرفته هواپیمایتان بگویید:

ــ در مسیر بازگشت در حالی که حدود ۲۰ مایل با مرز فاصله داشتیم ناگهان صدای انفجار شدیدی در زیر بال راست هواپیما شنیدم. هواپیمایم مورد اصابت موشک ضد هوایی دشمن قرار گرفته بود و با فشار زیادی به سمت بالا پرتاب شد، آتش از بال راست هواپیما زبانه می کشید.سعی کردم هواپیما را کنترل کنم.نشان دهنده های سوخت و تعدادی دیگر از نشان دهنده ها از کار افتاده بودند. با این وجود هواپیما قابل پرواز بود.

پس از طی مسافتی به تدریج آتش بال سمت راست فروکش کرد اما آسیب در سیستم کنترل فرامین برای من مشکل بزرگی بود. به همین دلیل تصیمیم گرفتم پس از ورود به ایران به سمت نزدیک ترین پایگاه هوایی در منطقه تغییر مسیر دهم.

هر لحظه در انتظار وقوع انفجاری در داخل هواپیما بودم و ممکن بود که هواپیما از کنترل خارج شود.

نشان دهنده های سوخت هواپیما کار نمی کرد و بال راست هواپیما نیز خسارت شدیدی دیده بود اما هنوز هواپیما قابل کنترل بود.پس از تغییر مسیر سرانجام از فاصله دورباندهای پرواز را مشاهده کردم.

** چگونه با بال خسارت دیده فرود آمدید؟

ــ با چرخشی بر فراز پایگاه، باندهای پرواز را بررسی کردم.اما متأسفانه به علت حمله هوایی دشمن خسارت بسیاری دیده بود.قسمتی از باند که برای فرود آمدن مناسب بود را دیدم و چرخ ها را پایین زدم و هواپیما را فرود آوردم که ناگهان در هنگام فرود کنترل هواپیما غیر ممکن شد و مجبور شدم با سرعتی بیشتری عمل فرود را انجام دهم.

شرایط نامناسب باند و سرعت بیش از اندازه مانع بزرگی برای کنترل هواپیما بود. در لحظه فرود لاستیک چرخ سمت راست بر اثر آتش سوزی و انفجار موشک از بین رفت و لاستیک چرخ اصلی سمت چپ نیز بر اثر برخورد با آسفالت و پست و بلندی های ایجاد شده باند ترکید و و برای توقف هسریعتر هواپیما، از سیستم ترمز های اضطراری کمک گرفتم.با وجود اینکه سرعت کاهش یافته بود اما هواپیما از وسط باند پرواز منحرف شد.

به تدریج هواپیما به سمت راست باند کشیده و از سمت راست از باند فرود خارج شد و چرخ اصلی سمت راست شکست و بال راست به زمین برخورد کرد و هواپیما بالاخره پس از کشیده شدن مسافتی بر روی زمین، متوقف شد. بلافاصله موتورها را خاموش کرده و ازهمکارم در کابین عقب خواستم تا هواپیما را ترک کند و خودم نیز سریع محل فرود را ترک کردم.تیم نجات و کنترل آتش در محل حاضر شد. و مشکلی برای ما پیش نیامد.

** در روز عملیات ام القصر چگونه با خاک یکسان شد؟

ــ پس از بازگشت به پایگاه خودی به مشاهده عکس های گرفته شده توسط هواپیمای اکتشافی پرداختیم. عکس ها نشان می داد که یک شاخه از اسکله ناوچه های موشک انداز اوزا به کلی منهدم و قسمت های زیادی از تأسیسات بندری نیز تخریب شده بود. همچنین یک فروند از این ناوچه ها نیز منهدم و غرق شده بود. یک فروند دیگر از ناوهای نیروی دریایی عراق نیز در حال سوختن بود.

چفیه حاج علی همیشه در میان لباس هایش خودنمایی می کند

مراد بختیاری از رزمندگان دفاع مقدس و از دوستان نزدیک امیر خلبان بختیاری در گفت و گو با خبرنگار رودآور درباره این خلبان تویسرکانی می گوید: سال ۱۳۲۶ در روستای باباپیر تویسرکان فرزندی متولد می شود به نام علی بختیاری، که شاید کمتر کسی در آن زمان فکر می کرد روزی یکی از امیران به نام لشکر اسلام در دوران هشت سال دفاع مقدس شود و تنها در یک عملیات که وی به عنوان لیدر پرواز بود، بتواند دو ناوچه عراقی و یک فروند کشتی دو هزار تنی رژیم بعث عراق را غرق کرده و اسکله ام القصر عراق را ویران کند.

حاج علی که با جسارت، مهارت و شجاعت مایه افتخار و سربلندی ایران اسلامی و شهرستان تویسرکان است تا سطح معاونین نیروی هوایی قهرمان ارتقاء یافت و همیشه چفیه اش را که نماد ایثار، شجاعت، جهاد و بسیجی بودن می داند در کنار سایر لباس هایش خودنمایی می کند.

او در حالی که در برخورد با دشمنان اسلام بسیار کوبنده وشجاعانه عمل می کرد در رویارویی با خانواده و هم قطارانش بسیار بزرگ منشانه رفتار می کند ومتین است و همیشه دوستان او، از نجابت و خون گرم بودن او سخن به میان می آورند.

به پاس رشادت های بی نظیر این رزمنده یک خیابان در محله نارمک در تهران به اسم وی نام گذاری شده است و انتظار می رود مسئولان شهرستان تویسرکان و استان همدان به نحو شایسته از این خلبان تجلیل کنند و یادبودی در ورودی تویسرکان برای وی بسازند همچنان که شهرستان ملایر نیز در ورودی شهرشان از سمت اراک برای خلبان رزمنده خودشان آقای محمد بختیاری یادبودی از عکس و تصویر هواپیمایش ساخته اند و به این شیوه از این برادر عزیز تجلیل و قدردانی کرده اند.