تازه ترین مطالب
پربیننده ها
نسخه مناسب چاپامام ابوالحسن علی النقی هادی (عليه السلام) ملقب به امام «هادی»، دهمين پيشوای شيعيان در نيمه ذيحجه سال 212 هجری در اطراف مدينه در محلی به نام «صريا» متولد گشت. آن حضرت و فرزند گرامی ايشان امام حسن عليهما السلام به عسكريين شهرت يافتند، زيرا خلفای بنی عباس آنها را از سال 233 به سامرا (عسكر) برده و تا آخر عمر پر بركتشان در آنجا، آنها را تحت نظر قرار دادند.
امام هادی (عليه السلام) به لقبهای ديگری مانند: نقی، عالم، فقيه، امين و طيب شهرت داشت و كنيه مبارک ايشان ابوالحسن است. از آنجا كه كنيه امام موسی كاظم و امام رضا عليهما السلام نيز ابوالحسن بود، لذا برای اجتناب از اشتباه، ابوالحسن اول به امام كاظم عليه السلام، ابوالحسن ثانی به امام رضا عليه السلام و ابوالحسن ثالث به حضرت هادی عليه السلام اختصاص يافته است.
پدر بزرگوارش امام جواد (ع) و مادرش بانوی گرامی سمانه است كه بانويی با فضيلت و با تقوا بود. امام هادی (ع) در سن 6 يا 8 سالگی يعنی در سال 220 هجری، پس از شهادت امام جواد (ع) به امامت رسيد. مدت 33 ساله امامت امام هادی (ع) با خلفای معتصم، واثق، توكل، منتصر، مستعن و معتز معاصر بود
دیدگاه شما