به گزارش کورنگ به نقل از نافع، شبکه اطلاع رسانی دانا چند روزی است که از دسترس خارج شده است. دانا خبرگزاری ارزشی است که در ماه های اخیر با استراتژی نقل اخبار از سایت های محلی استانی، مورد توجه فضای رسانه ای کشور قرار گرفته است و اکنون به «اتهام» نشر خبر خلاف واقع و بدون هیچ تذکر قبلی فیلتر شد. به نظر می رسد درج خبری مبنی بر آزادی محمد رویانیان، دبیر پیشین ستاد سوخت و مدیرعامل سابق باشگاه پرسپولیس، به قید وثیقه‌ای ۱۰۰ میلیارد تومانی دلیل اصلی توقیف آن بوده است.

***

این روزها که پشت سر هم و از گوشه و کنار خبرهایی از توقیف و سانسور و فیلتر به یکی از گوش ها می رسد و هکذا نظرهایی در باب ضرورت آزادی بیان به گوشِ دیگر؛ لاجرم یا باید به صحت عملکرد دستگاه شنوایی شک کرد و یا به برخی چیزهای دیگر که شرح آن ها مشمول حکایت خودسانسوری می شود!

غرض این که از زمانی که پیام ۲۴ خرداد در فضای سیاسی کشور پراکنده شد، به طرز عجیبی بر حجم توقیف، سانسور، فیلترینگ و تهدید منتقدان و قس علی هذا افزوده شده و عجیب تر این که این تیغ؛ فقط سر برخی از رسانه ها را می تراشد؛ البته شاید هم اشکال از صاحبان آن ها باشد که هنوز پیام ۲۴ خرداد را نشنیده اند! زمانی هفته نامه های ارزشی توقیف می شوند و چندی بعد هم سایت های نکته سنج پرس می شوند و در تازه ترین اقدام هم شبکه ی اطلاع رسانی «دانا» به زیر این تیغ گرفتار آمده است.

در این میان علت ها و به تعبیری «بهانه ها» مدنظر نیست، آن چه مهم است پیامی است که از این سلسله رفتارهای سلبی به جامعه ی رسانه ای کشور و علی الخصوص جریان های ارزشی منعکس می شود، قلم های لرزان و دل های نگران ثمره ی فضای امنیتی بی ثمریست که درصدد است سایه ی خود را بیش از پیش بگستراند.

اندکی کنکاش در یکی دو مورد از برخوردهای اخیر رویه های نگران کننده ای را نشان می دهد، در مواردی اتفاق عجیبی روی می دهد و علاوه بر فیلترینگِ دامنه، هاست آن سایت نیز که از داخل کشور تامین می شده از بیخ و بن کنده می شود، به گونه ای که حتی دست متولیان آن سایت هم به یک «بک آپ» ساده از آرشیو محتوایی آن نمی رسد. در مورد شبکه ی اطلاع رسانی «دانا» نیز همین رویه ی عجیب به گونه ی دیگری تکرار می شود و این سایت بدون اطلاع رسانی قبلی از دسترس خارج می شود! حالا به فرض که یک خبر نادرست در این سایت منعکس شده باشد، چه منطقی حکم می کند به جای درخواست رسمی برای حذف خبر و یا ارائه ی توضیح و مستندات، کلِ محتوای ارزشمند این رسانه که ماحصل غلیان اندیشه ها و جریان افکار عده ی زیادی از نخبگان جامعه است از دسترس خارج شود و یک جا نادیده گرفته شود؟ آیا اوقات گران بها و سرمایه های مالی و انسانی که برای نگارش و گلچین کردن انبوهی از مطالب و اخبار در سایت هایی چون «دانا» مصروف می شود در اینگونه تصمیم گیری ها مدنظر قرار نمی گیرد؟ آیا فقط سوزاندن کتابخانه و مکتوبات چاپی یک ملت به دست قومی بدوی است که قبیح شمرده شده و برضد میراث معنوی بشری محسوب می گردد؟!

در این میان دو نکته مهم است، یکی آن که متولیان اِعمال این گونه برخوردها از این پس پیامدهای تصمیمات شتاب زده خود را از پیش بسنجند و به خاطر یک دستمال قیصریه ای را به آتش نکشند و دیگر آن که مخاطبان رسانه هایی چون «دانا» که از قضا بیشتر از جامعه ی طلاب، دانشگاهیان و وبلاگ نویسان محسوب می شوند، اعتراض های خود را نسبت به مسدود شدن رسانه ها از راه های قانونی به گوش مسئولین برسانند تا فعالین حوزه ی رسانه های ارزشی نیز بیش از این تنها و بی یاور نمانند!