به گزارش کورنگ، نهال انقلاب اسلامی که با نثار خون بهترین فرزندان ایران رشد کرده بود، سرانجام در 22 بهمن 1357 به بار نشست، و با پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل دولت موقت از سوی امام (ره)، زمینه مهمترین همه‌پرسی تاریخ ایران جهت تعیین نوع حکومت فراهم شد.

در این روز ساختار جدید سیاسی ـ اجتماعی بر مبنای آرای اکثریت 2/98 درصد تثبیت شد و نظام جمهوری اسلامی رسماً به تائید ملت مسلمان ایران رسید.

حضرت امام (ره) در این زمینه فرمودند: صبح‌گاه 12 فروردین، که روز نخستین حکومت الله است، از بزرگ‌‌ترین اعیاد ملی و مذهبی ماست و ملت ما باید این روز بزرگ را عید بگیرند و زنده نگه دارند. روزی که کنگره‌های قصر 2500 ساله حکومت طاغوتی فرو ریخت و سلطه شیطانی برای همیشه رخت بربست و حکومت مستضعفین جانشین آن شد.

در این روز پر برکت، نظامی متولد شد که نور اسلام عزیز را پس از گذشت قرن‌های متمادی دگرباره نه تنها در ایران اسلامی، بلکه در سراسر جهان متجلی ساخت. شعار اصلی انقلاب: استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی که توسط میلیون‌ها ایرانی آزاده و مسلمان در طول مبارزات در جای‌جای ایران اسلامی فریاد کشیده شده بود، حکومتی را پایه‌ریزی کرد که عدالت اسلامی یکی از اهداف عالیه آن بود.

در این شعار، استقلال به عنوان نخستین هدف مطرح شده بود که امت مسلمان ایران می‌خواهد اراده ملی خود را حاکم بر مقدرات خویش سازد تا بتواند از نفوذ و دخالت‌های بیگانگان رهایی یابد و چه زیبا و متین امام(ره) فرموده است: اگر استقلال کشور خودمان را تحصیل نکنیم، سایر چیزها درست نخواهد شد.

تشکیل جمهوری اسلامی نه تنها اراده ملی را بر سرنوشت خویش تثبیت کرد و برای آنان استقلال و آزادی را به ارمغان اورد، بلکه این بارقه امید در دل محرومان و مستضعفان جهان درخشید که بعد از قرن‌ها درد و رنج، جلوه‌ای از وعده خداوند تبارک و تعالی را شاهد باشند.

شعار اصلی دیگر، کلمه‌ی آزادی بود. در ارتباط با آزادی نظرات مختلف و متعددی مطرح می‌شود، اما در اسلام، آزادی جامع‌ترین و مانع‌ترین معنا را در بر دارد و آن عبارت است از: شرایط سیاسی اجتماعی لازم برای رشد و تعالی فرد و مردم که در آن موانع قانونی و فرهنگی مثل عرف و عادت و موانع سیاسی، مانند سلطه طاغوت و استعمار و استبداد وجود نداشته باشد، یعنی انسان در انتخاب عقیده و بیان و نشر آن در چهارچوب قوانین الهی آزاد است، به طوری که مردم بتوانند هدایت و رشد و تعالی یابند.

و هدف نهایی، کلمه جمهوری اسلامی بود که از به هم پیوستن جمهوری و اسلامی به دست آمده است. کلمه‌ی جمهور به معنای توده مردم است و منظور از گنجاندن چنین کلمه‌ای برای نظام شکل گرفته‌ی بعد از انقلاب، اتکاء داشتن و تعیین‌کننده بودن رأی مردم در سرنوشت خود و کلیه امور اجرایی کشور می‌باشد و به طور کلی حکومتی را تبیین می‌کند که برای تامین زندگی دنیایی مردم متکی به مردم باشد.

واژه اسلامی هم به سبب تمایز آن از دیگر نظام‌های جمهوری است که ویژگی‌های خاص خود را دارد که در آن ارزش‌های الهی و قرآنی بر تمامی شئون حاکمیت دارد و همچنین ولی فقیه که بر طبق نظام الهی، ولایت امر و امامت امت را بر عهده می‌گیرد، علاوه بر تامین زندگی مردم، مسئولیت هدایت مردم و کمک به رشد و تعالی آنان را نیز برعهده دارد.

برای تحقق این بخش حیاتی از شعار اصلی انقلاب، پس از پیروزی آن، نیاز بود تا رسماً نظام مشخصی حاکم بر ایران شود و در همین راستا بود که مردم در روزهای دهم و یازدهم فروردین 1358، یعنی 50 روز پس از پیروزی 22 بهمن 1357، با حضوری آگاهانه در پای صندوق‌های رأی، پیروزی نهایی انقلاب اسلامی را با آرای عظیم و باور نکردنی خود تحقق بخشیدند و نظامی را به‎وجود آوردند که الگوی جهانیان و منشاء تغییر همه معادلات جهانی به نفع مسلمانان و مستضعفان عالم شد.

امام خمینی (ره) به شکرانه این پیروزی درخشان در پیام خود فرمودند: من به دنیا اعلام می‌کنم که در تاریخ ایران چنین رفراندومی سابقه ندارد که سرتاسر مملکت با شوق و شعف و عشق و علاقه به صندوق‌ها هجوم آورده و رأی مثبت خود را در آن ریخته و رژیم طاغوتی را برای همیشه در زباله‌دان تاریخ دفن کنند... من از این همبستگی بی‌مانند که همه به ندای آسمانی واعتصموا بحبل الله جمبعا و لاتفرقوا لبیک گفتند و به اتفاق آرا به جمهوری اسلامی رأی مثبت دادند و رشد سیاسی اجتماعی خود را به شرق و غرب ثابت کردند، تقدیم می‌کنم.

منبع: بلاغ