به گزارش کورنگ به نقل از صراط: در سیره انبیاء (ع) کار مساوی ارزش وجود انسان ذکر شده است.

نکته: بارها در روایات تأکید شده است که هیچ پیامبری برانگیخته نشد، مگر کار و زحمت را پیشه ساخته باشد که برای نمونه تعدادی از مشاغل پیامبران بزرگ الهی را یادآور می‌شویم.

حضرت آدم(ع): کشاورزی و دامداری

حضرت داوود: آهنگری، زنبیل‌بافی، زره سازی

حضرت مسیح(ع):‌درودگری (نجاری)

حضرت ادریس(ع): دو زندگی، نوشتن

حضرت نوح(ع): نجاری، باغداری، زراعت

حضرت هود(ع): تجارت و بازرگانی

حضرت ابراهیم(ع):‌کشاورزی، گوسفند داری و شبانی

حضرت سلیمان(ع): زنبیل‌بافی، معماری

حضرت موسی(ع): گله‌داری (پرورش دام)

حضرت شعیب(ع): گله‌داری (پرورش دام)

حضرت لوط(ع):‌کشاورزی، باغداری

حضرت صالح(ع): کسب و کار تجاری و بازرگانی

حضرت پیامبر اکرم(ص): بنایی، باغداری، مزرعه‌داری، تجارت و بازرگانی حتی آرد کردن گندم در خانه (مجلسی، 1403 هـ.ق، (ج) 100، ص 56)

منابع: (صدوق، 1390 هـ.ق، ج3، ص 59)

همچنین نقل است که پیامبر گرامی اسلام بر دست پینه بسته کارگر بوسه زد، یا در مورد جوانی که از او ابتدا نزد پیامبر تعریف شد و حضرت خوشش آمد اما وقتی از شغل جوان پرسیدند، گفت بیکار است، فرمودند از چشمم افتاد.

در روایات آمده است الکاد لعیاله کالمجاهد فی سبیل الله (زحمت کش برای روزی خانواده اش چون رزمنده در جهاد در راه خداست).

یا روایت امام صادق (ع) که دستمزد کارگر را قبل از این که عرق پیشانی اش خشک شود، باید پرداخت شود.

یا آیه شریفه «و ان لیس للانسان الا ماسعی و ان سعیه سوف یری» برای انسان هیچ چیز جز سعی و تلاشش نیست و انسان به زودی نتیجه سعی و تلاشش را خواهد دید.

در ادبیات فارسی هم بر فرهنگ کار و تلاش تاکید شده و از بیکاری و تنبلی به بدی یاد شده است.

برو کار میکن مگو چیست کار / که سرمایه جاودانی است کار

یا مزدور خفته را مزد ندهد هیچ کس/ میدان همت است جهان ، خوابگاه نیست