به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ به نقل از جام نیوز،پایگاه آمریکایی"دیلی رکنینگ" (Daily Reckoning) با انتشار گزارشی تحت عنوان "ایران ناوگان دریایی آمریکا را غرق کرد" از پاشنه آشیل آمریکا در مقابل ایران سخن به میان آورده است.

در این گزارش می خوانیم:

«آمریکا به ایران اولتیماتوم داد و عنوان کرد که حکومت ایران باید ظرف مدت 24 ساعت قدرت را واگذار کند و در غیر این صورت با خشم دکترین جدید و حمله پیشگیرانه آمریکا روبرو خواهد شد.

یک ناوگان جنگی نیروی دریایی آمریکا برای تهدید ایران وارد خلیج فارس شد؛ گروهی عظیم متشکل از 20 هزار ملوان و تفنگدار دریایی آمریکا با تجهیزات آماده به جنگ در خشکی و آب؛ اما ایران کوچکترین عقب نشینی نکرد، آن ها تسلیم نشدند.

ولی ایران با قدرت متوسط خود چطور می تواند در این نبرد شانس پیروزی داشته باشد؟ مقامات ایران، فرماندهان نظامی را جمع کرده و گزینه ها را بررسی کرده و برنامه ای را طرح ریزی کردند.

نیروی دریایی آمریکا وارد خلیج شده و آماده بود با تسلیحات پیشرفته خود درسی سخت به ایران بدهد، اما ناگهان کولاکی از نقاط سبز، صفحات رادار ناوهای آمریکایی را پر کرد؛ اجسامی که گویا از ناکجا می آمدند. انبوهی از موشک های ضدناو، با صدایی مهیب از تمامی جهات، از زمین، از کشتی های تجاری در دریا، هواپیماهایی که در ارتفاع پایین و با سرعت زیاد به دور از دید رادارها پرواز می کردند، به سمت ناوهای آمریکایی شلیک شدند.

چطور چنین چیزی ممکن است؟ در حالی که هیچ اخطاری وجود نداشته، هیچ ارتباط رادیویی نبوده و هیچ نشانه ای از حمله دیده نشده است. ناوگان آمریکا تلاش کرد سریعا اقدام کند اما حجم موشک هایی که به سمت آن ها می آمد قابل محاسبه نبود و آن ها زیر حجم گسترده ای از موشک ها غرق شدند.

در حالی که موشک های ایران محموله های کشنده خود را بر سر ناوگان آمریکا خالی می کردند، تعداد زیادی از قایق های ایرانی مملو از مواد منفجره به سمت کشتی های آمریکایی حمله ور شدند و زمانی که آتش و دود فرو نشست، 19 کشتی آمریکایی به زیر آب رفته بودند؛ ناو هواپیمابر، اسکورت ها، کشتی های آبی-خاکی و باید گفت که 20 هزار ملوان و تفنگدار آمریکایی نیز با آن ها به زیر آب رفتند.

فرمانده آمریکایی که مسئول این عملیات بود با ناله و شیون اعلام کرد که ایرانی ها نیروی دریایی لعنتی من را غرق کردند. فرماندهان ایرانی با افتخار اعلام کردند که همه چیز تنها 5 تا 10 دقیقه طول کشید. در حالی که آمریکا از حمله پیشگیرانه سخن به میان آورده بود اما در واقع این حمله پیش دستانه ایرانیان بود.

شاید شما هیچ یک از اتفاقات فوق را به خاطر نیاورید؛ دلیلی منطقی برای این موضوع وجود دارد؛ این حوادث در واقع اتفاق نیفتاده است بلکه بخشی از رزمایش "چالش هزاره" است که در جولای سال 2002 تقریبا یک سال پیش از حمله آمریکا به عراق، توسط نیروی دریایی آمریکا به اجرا در آمد و 250 میلیون دلار هزینه برداشت. فرمانده ایرانی که ما از او سخن گفتیم در واقع سپهبد بازنشستهٔ سپاه تفنگداران دریایی آمریکا ژنرال «ون رایپر» است. اما این ژنرال آمریکایی دشمنان خود را بسیار خوب می شناخت و از نقاط قوت و نقاط ضعف آن ها به خوبی مطلع بود و از نقاط ضعفشان، علیه آن ها استفاده کرد؛ به بیان دیگر او به عنوان یک دشمن واقعی در این رزمایش عمل کرد.

او از بزرگترین ضعف آمریکایی ها استفاده کرد؛ او از لوازم ارتباطی قدیمی برای دور زدن ابزارهای نظارتی الکترونیکی و مدرن آمریکا استفاده کرد. ون رایپر از پیک‌های موتوری برای انتقال فرمان‌ها به نیروهای خط مقدم و علائم نوری به سبک جنگ جهانی دوم برای ارسال هواپیماها بدون استفاده از ارتباطات رادیویی استفاده کرد.

زمانی که قتل عام به پایان رسید، ژنرال ون رایپر، حالت آمریکایی را با این جمله توصیف کرد: "آن ها در سکوتی غریب و ترسناک فرو رفته بودند؛ گویا هیچ کس نمی دانست که باید چه کاری انجام دهد."

اما آن ها واقعا پس از این قسمت از رزمایش چه کردند؟ آن ها تظاهر کردند که هیچ اتفاقی نیافتاده و کشتی ها را دوباره به جای اول بازگرداندند و رزمایش را از اول شروع کردند. ژنرال ون رایپر که از این روند خسته شده بود، در میانه رزمایش از سمت خود استعفا داد.

کارشناسان نظامی آمریکایی که در طرف مقابل ژنرال قرار داشتند و شکست خورده بودند، می گفتند که ون رایپر در این رزمایش از نقشی که باید ایفا می کرده خارج شده است. آن ها معتقد بودند ایرانی ها هرگز آنچه او در رزمایش انجام داد را انجام نمی دادند!

هرچند بسیاری چنین هشدارهایی را جدی نمی گیرند اما باید گفت که اقدام ژنرال ون رایپر هشداری بوده است که می تواند در جهان خارج اتفاق بیفتد.

اکنون آمریکا بوسیله شبکه های عظیمی از فناوری ارتباطات به جهان خارج متصل است. در حالی که این ارتباطات تنگاتنگ یک نقطه قوت بزرگ است، می تواند ضعفی بزرگ نیز به حساب آید. آمریکا حتی در مقابل دشمن های ضعیفی که مانند ژنرال ون رایپر از قواعد بازی پیروی نمی کنند، آسیب پذیر است.

شاید آن ها در جنگ رودررو پیروز نشوند اما اگر بتوانند به پاشنه آشیل ضربه بزنند، موفق خواهند شد. آمریکا آشیل دنیای مدرن است که پاشنه آسیب پذیری دارد و بسیاری در کمین پاشنه او نشسته اند.»

انتهای پیام/