به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ  ،به نقل از بهارانه، گفتگویی با این همشهری هنرمند داشتیم. عبدی نژاد گفت: این اثر را در سال 79 کشیدم و تکنیک آن آبرنگ بوده و در ابعاد 35 در 50 می باشد.

وی گفت: این اثر در همان سال و در ستاد غدیر با عنوان "علی گویان" به عنوان بهترین اثر هنری تجسمی سال انتخاب شد و هم اکنون جزء تابلوهایی است که به عنوان نماد ضربت خوردن امام علی (ع) توسط شیعیان اسلام و در کشورهای غربی و شرقی و کشورهای اسلامی استفاده می شود و حتی سایت ویکی شیعه و ویکی پدیای انگلیسی این اثر را به عنوان نماد ضربت خوردن امام اول شیعیان استفاده می کنند.
عبدی نژاد افزود این تابلو چند سالی است که معروف شده و امسال من دیدم که در اکثر کانال های خبری و سایت ها تصویر این اثر منتشر شده و جالب است که در بسیاری از نقاط جهان اشخاص این نقاشی را بدون اینکه خالق آنرا بشناسند استفاده می کنند و هم اکنون این تابلو در بهار نگهداری می شود و هر ساله با نزدیک شدن به ایام شهادت امام علی (ع) ضمن انتشار و استفاده گسترده کاربران فضای مجازی از آن در سراسر جهان، پیشنهادهای زیادی از داخل ایران و کشورهای خارجی برای فروش تابلو به من میشود و با وجود اینکه قیمت های خوبی هم برای فروش دارم اما به خاطر تعلق خاطری که به آن دارم حاضر به فروش نشده ام. 
این هنرمند جوان ادامه داد: این اثر زائیده ذهن خودم می باشد و زمانی که قصد به تصویر کشیدن این اثر را داشتم قسمت هایی از آن را در خواب می دیدم و بعد که بیدار می شدم همان قسمت ها را روی کار پیاده می کردم.
عبدی نژاد همچنین اضافه کرد: در مورد این اثر تحلیل های مختلفی منتشر شده و جاهایی دیده ام که موضوع پایان نامه دکترای برخی شاخه های رشته علوم انسانی دانشگاه تهران به لحاظ کمی و کیفی قرار گرفته است.
عبدی نژاد در آخر گفت: آثاری که به نوعی معصومیت ائمه را به تصویر می کشند نوعی قداست خاص دارند و همین قداست باعث ماندگاری این آثار می شود. امیدوارم خداوند توفیقی دهد که باز هم بتوانم چنین آثاری را به تصویر بکشم. 
گفتنی است این نقاشی بر اساس بررسی های صورت گرفته معروفترین اثر تجسمی دوران معاصر به لحاظ اشتهار داخلی و خارجی است که در غرب کشور خلق شده است.
شایان ذکر است که یوسف عبدی نژاد از نقاشان برجسته کشور می باشد که نمایشگاه های متعددی در داخل و خارج از کشور همچون یونان ، اسپانیا، جمهوری چک برگزار کرده است و از آثار معروف او می توان به ضربت خوردن علی ابن ابیطالب(1379)، غسل (1392)، فرشته قاتل (1389)و آتش (1379) اشاره کرد.