به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ به نقل از نافع، به سراغ این مغازه ها رفتیم و از کم و کیف کار آنها جویا شدیم. یکی از این مغازه ها که در خیابان اصلی قرار داشت، نمایی از انواع قلیان ها را در پشت ویترین خود قرار داده و روی بنر بزرگی مژده عرضه انواع سیگار، تنباکو و قلیان را به همشهریان میداد.
وارد این مغازه که شدیم بوی تنباکو اولین چیزی بود که به مشام می رسید. همچنین تعدادی جوان در گوشه ای پشت پرده نشسته و مشغول استعمال قلیان در این مغازه بودند. از مغازه دار جوان جویای بازار کار و دلیل انتخاب این شغل شدیم، او گفت: شکر خدا وضعیت بد نیست. بالاخره در شهر همه چیز نیاز است، سیگار و قلیان نیز از نیازهای مردم شهر است و باید وجود داشته باشد اگر نباشد مردم به همدان مراجعه می کنند.
از این مغازه دار جوان سوال کردیم «چرا این شغل را انتخاب کردی؟ چرا به جای این نرفتی سراغ کتاب فروشی؟» مرد جوان پاسخ داد: کتاب فروشی هم خوب است، ولی من سواد چندانی ندارم و علاقه ای به کتاب فروشی ندارم. الان دو سال است که در این مکان فروش قلیان و سیگار و تنباکو دارم و در همسایگی ما مغازه لوازم التحریر فروشی و کتاب فروشی است.
به سراغ مغازه لوازم التحریر فروشی که در همسایگی این قلیان فروشی بود رفتیم و از اوضاع خرید و فروش آن جویا شدیم. جوان مغازه دار از اوضاع بد فروش کتاب گفت و به برگزاری نمایشگاه کتاب در بهار اشاره کرد و گفت: متاسفانه کتاب در بهار خریدار ندارد به طور مثال همین چند وقت پیش به  نمایشگاه کتابی که در بهار برپا شده بود سر زدیم و فروشنده آن نیز به شدت از اوضاع خرید ناراضی بود.
وی ادامه داد: کل درآمد ما از فروش لوازم التحریر است و کتاب ، خریداری ندارد. من اوایل چند قفسه برای آوردن کتاب در مغازه تعبیه کردم ولی استقبال نشد. اگر هم کسی خریدار باشد فقط سراغ کتب ادعیه را میگیرد.
به مغازه قلیان فروشی در همسایگی کتاب فروشی اشاره کردیم و از مغازه دار جوان پرسیدیم «به نظر شما اوضاع خرید و فروش قلیان فروشی چطور است؟ هیچ موقع به این فکر نیفتادید که ای کاش مغازه لوازم التحریر فروشی را جمع می کردم و قلیان فروشی می زدم؟»

مغازه دار جوان پاسخ داد: اوضاع آنها بهتر است و مشتری های خاص خودشان را دارند، اما من هیچ گاه به این شغل فکر نکردم به هر حال هر شغلی نیاز به علاقه خاص خود دارد و هر کسی هر کاری را قبول نمی کند انجام دهد.
در ادامه به سراغ یکی دیگر از مغازه های قلیان فروشی بهار رفتیم. این مرد که سابقه چندساله ای در فروش تنباکو و سیگار و قلیان داشت، گفت: بیشتر مشتری های من کشاورزان هستند و برای استفاده در زمین ها و دور هم جمع شدن هایشان از ما خرید می کنند.
وی در پاسخ به این سوال که «به نظرتان کتاب فروشی سود بیشتری ندارد؟» گفت: در این شهر کتاب فروشی سودی ندارد، البته این مشکل تنها مربوط به کتاب نیست، همه جا همین است کسی اگر چیزی بخواهد بخرد به همدان می رود و بازار این شهر خیلی نمی چرخد.
در ادامه گفتگویی با اصغر همایونی، رئیس اداره اصناف شهر بهار داشتیم و از تعداد قلیان فروشی ها در بهار جویا شدیم. همایونی گفت: تعداد 4 الی 5 مغازه قلیان فروشی با عنوان خرده فروشی یا عمده فروشی مواد دخانی در سطح شهر بهار فعالیت می کنند که تنها دو تای آنها مجوز دارند و بقیه بدون مجوز کار می کنند و ما حتی دستور پلمپ آنها را نیز داریم.
وی در مورد تعداد کتاب فروشی در بهار گفت: لوازم التحریر فروشی در بهار داریم، اما کتابفروشی نداریم و تا حالا کسی برای گرفتن مجوز کتابفروشی تقاضا نداده است.
رئیس اتاق اصناف بهار در پاسخ به این سوال که «آیا برای صنف هایی که به عرضه محصولات فرهنگی می پردازند تخفیف و تسهیلاتی ارائه می شود؟» گفت: قاعدتا تفاوت بسیار زیادی بین کتاب فروشی و قلیان فروشی وجود دارد و در اتاق اصناف نیز برای این موارد تخفیف 50 درصدی در حق عضویت ارائه خواهیم داد و موارد تشویقی تاجایی که بتوانیم برایشان قرار می دهیم.
به گزارش خبرنگار نافع وقتی تقاضای یک نوع محصول در یک منطقه بالا رود ، عرضه آن نیز بالا رفته و وقتی تقاضایی برای نوعی محصول پایین باشد عرضه نیز به تدریج کم می شود. ازدیاد تعداد قلیان فروشی و فروش مواد دخانی در سطح شهر بهار و نبود هیچ گونه تقاضایی برای فروشندگی کتاب همچون دو کفه یک ترازو هستند که علامت خوبی برای شهرمان نیستند؛ اگر نگاهی به پیشینه فرهنگ و ادب شهرمان بیندازیم می بینیم که در تاریخ شهرمان افراد ادب دوست و ادب پرور کم نداشته ایم؛ اما حال چه شده که باید نگران بالا رفتن تقاضای مواد دخانی و کم شدن تقاضای کتاب در شهرمان باشیم. این معضلی است که یک شبه به وجود نیامده بلکه نتیجه سالها کم توجهی به بالا بردن فرهنگ مطالعه است و اگر امروز برای آن به فکر چاره نباشیم فردا دیگر فرصتی برای رسیدگی به آن نخواهیم داشت.
انتهای پیام/رستمی