ناصری در گفت و گو با خیرنگار «انتخاب»، درباره اظهارات اخیر اسحاق جهانگیری درباره لزوم شکل گیری گفت و گوی ملی، گفت: طرح گفتگوی ملی بعد از انتخابات ۹۶ به طور جدی در جبهه اصلاحات مطرح شده و حتی بیرون از جبهه اصلاحات بعضی از اصولگرایان معتدل و خردورز نیز این موضوع را مطرح کردند.

او درباره موانع پیش روی این طرح و چرایی عملی نشدن آن گفت: مانع اصلی این است که باید اراده‌ای از سوی نهاد‌های مشخص سیاسی و بالا دستی در کانال‌های تاثیرگذار بر روند سیاسی و روند کنش‌های سیاسی - اجتماعی دیده شود که تا کنون چنین اراده‌ای دیده نشده است.

ناصری ادامه داد: وقتی موضوع گفت وگوی ملی مطرح می‌شود، بلافاصله عکس‌العمل بعضی از رسانه‌های اصولگرا مانند کیهان نشان می‌دهد که آن اراده لازم هنوز وجود ندارد.

او تاکید کرد: البته صداوسیما هم باید در این زمینه مقدماتی را فراهم کند و کار‌هایی را شکل بدهد که این سازمان هم متأثر از این اراده، کاری را آغاز نمی‌کند؛ بنابراین تا وقتی آن اراده وجود نداشته باشد، اقدامات اصلاح‌طلبان یا اصولگرایان معتدل در حد همین گفتگو‌ها و مناظره‌های محدود و بسته خواهد شد که دیگر آن اسمش گفتگوی ملی نیست.

این تحلیلگر اصلاح طلب ادامه داد: گفتگوی ملی باید در رسانه ملی بازتاب داشته باشد و توسط شخصیت‌های ملی دو جناح و همینطور شخصیت‌های تصمیم ساز کشور شکل بگیرد.

او افزود: ضرورت این موضوع را اصلاح‌طلبان و رهبران جبهه اصلاحات بلافاصله بعد از انتخابات ۹۶ و خصوصا بعد از فشار‌هایی که در دنیای بین الملل و مثلث سه گانه اسراییل، عربستان و ترامپ علیه ایران شکل گرفت، مطرح کردند. در واقع اکنون آقای جهانگیری تنها نمایندگی شاخص و رسمی گفتمان اصلاحات در درون دولت هستند که به نحو مطلوب از موقعیت خود استفاده می‌کند تا با توجه به حضوری که در سطوح بالای کشور دارد، بتواند این قصه را جا بیندازد.

او ادامه داد: به عبارت دیگر آقای جهانگیری بعنوان یک چهره اصلاح طلب دارای جایگاه، همان نیاز و ضرورتی که رهبری جبهه اصلاحات برای اولین بار مطرح کردند و بسیاری از اصولگرایان عاقل و خردورز مثل آقای ناطق‌نوری نیز از آن حمایت کردند را نمایندگی می‌کند.

او با تاکید بر اینکه برای شکل گیری گفتگوی ملی ابتدا باید در لایه‌های اصلی کشور تصمیمی در مورد آن گرفته شده و اراده‌ای در آنجا بروز کند، گفت: گفتگوی ملی دغدغه‌های مهم کشور و جامعه را بیان می‌کند؛ به ویژه آنکه یک طرف گفتگو جریان اصلاح‌طلب است که عملا دغدغه‌های جامعه مدنی را بیشتر نمایندگی می‌کند.

ناصری افزود: با گفتگوی ملی، جامعه به یک خرده گفتمان واحد همه جریانات سیاسی مدافع منافع ملی و جامعه مدنی می‌رسد. متعاقب آن نیز باید کار‌هایی شکل بگیرد یعنی گفتگوی ملی باید به طور جدی زمینه ساز و شکل دهنده آشتی ملی شود که آن آشتی ملی می‌تواند جامعه منسجم را کاملا شکل دهد. طبیعتاً در برابر این جامعه منسجم و یک دست، می‌توان در مورد بسیاری از مسائل داخلی، خارجی و بین‌المللی بهتر تصمیم گیری کرد.

انتهای پیام/رستمی