به نقل از خبرگزاری مهر،  مایک پمپئو وزیر خارجه ایالات متحده، در جریان سفر اخیر خود به خاورمیانه از برگزاری این کنفرانس در سطح وزرا با عنوان «پیشبرد آینده‌ای با صلح و ثبات در خاورمیانه» خبر داد. این کنفرانس در روزهای ۲۴ و ۲۵ بهمن برگزار خواهد شد.

پس از آنکه «فدریکا موگرینی» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا صراحتا اعلام کرد در کنفرانس ضد ایرانی ورشو شرکت نمی کند روسیه نیز موضع مشابهی را در خصوص این کنفرانس اتخاذ کرد و برخی رسانه ها نیز اعلام کردند که برخی از دیپلمات‌های اروپایی گمان می‌کنند که احتمال دارد این نشست لغو شود.

علاوه بر آن «جاناتان کوهن» نماینده موقت آمریکا در سازمان ملل متحد هم، احتمالا در واکنش به انصراف شماری از کشورها از شرکت در این نشست، گفت قرار نیست نشست ورشو به محلی برای «بدنام کردن ایران» بدل شود، بلکه صرفا به چالش‌های پیش روی غرب آسیا می‌پردازد.

دیپلمات‌ها می‌گویند وزارت خارجه لهستان از وزرای خارجه اتحادیه اروپا خواسته در کنفرانس ورشو شرکت کنند، اما دیپلمات‌های اروپایی گمان می‌کنند که ممکن است به واسطه میزان مشارکت اندک کشورها یا حضور آن‌ها با مقام‌های رده پایین، پمپئو در دقیقه ۹۰ این نشست را لغو کند.

در این راستا خبرنگار مهر گفت‌وگویی با پروفسور «پل پیلار» رئیس سابق بخش تحلیل عملیات سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) انجام داده که در ادامه می‌آید.

پیلار از اساتید دانشگاه «جرج تاون» است و تاکنون مسئولیت های متعددی را بر عهده داشته که از جمله آنها می توان به ریاست واحد تحلیل عملیات های سیا در شرق نزدیک، خلیج فارس و جنوب آسیا اشاره کرد. پیلار سابقه حضور در شورای اطلاعات ملی آمریکا را به عنوان یکی از اعضای اصلی آن نیز دارد.

*ایالات متحده امریکا از برگزاری کنفرانسی در خصوص ثبات در خاورمیانه در ورشو لهستان خبر داده است. از ابتدای طرح این کنفرانس شاهد نوعی ابهام در عنوان این کنفرانس بودیم. اول عنوان این کنفرانس تهدیدات ایران عنوان شده بود ولی بعداً اعلام شد موضوع ایران بخشی از این کنفرانس است. «جاناتان کوهن» نماینده موقت ایالات متحده امریکا در سازمان ملل نیز اخیراً اعلام کرده است که قرار نیست این کنفرانس محلی برای بد نام کردن ایران باشد. به نظر شما اساساً هدف از برگزاری این کنفرانس و دلیل این تغییر نام چیست؟

دولت ترامپ مجبور شده است از چیزی که در آغاز از این کنفرانس انتظار داشته است عقب نشینی کند.‌

در آغاز تصمیم بر این بود که - مانند دیگر سیاست های خارجی دولت آمریکا - این کنفرانس به یک کنفرانس ضد ایرانی تبدیل شود ولی خیلی زود معلوم شد که بسیاری از دولت های اروپایی از جمله لهستان که میزبانی این کنفرانس را بر عهده دارد با تمرکز آن روی این مسئله مشکل دارند.

مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفته است که در این کنفرانس شرکت نخواهد کرد. اخیرا پس از آنکه آمریکا دریافت حضور در این کنفرانس با استقبال کمی روبرو است تصمیم گرفته است بُعد ضد ایرانی آن را کمرنگ کند.

*فرض کنیم این کنفرانس مطابق اعلام ابتدایی یک کنفرانس ضد ایرانی باشد. با این وجود مشارکت کشورهای اروپایی در این کنفرانس چه آثاری بر برجام خواهد گذاشت؟

این کنفرانس فارغ از اینکه حضور اروپاییان در آن تا چه حد حضور یابند بعید است تاثیری بر برجام داشته باشد.

دولت های اروپایی این کنفرانس را در اصل به منزله یک مانور لفاظانه می بینند که دولت ترامپ سعی می کند از آن برای برجسته ساختن موضوعات خود استفاده کند و کمتر به دید یک تلاش جدی برای دستیابی به یک توافق بین المللی جدید یا یک وسیله استراتژیک برای توافق های حاضر به آن نگاه می کنند.

*آیا تصور نمی کنید مشارکت کشورهای اروپایی در کنفرانس ورشو به نوعی پیروی آنها از سیاستهای ترامپ در خصوص ایران ارزیابی می شود که می تواند آثار بدی هم بر کانال مالی ویژه اروپا با ایران موسوم به SPV بگذارد؟

بیشتر کشورهایی که سران ارشد خود را به این کنفرانس می فرستند این کار را به قصد تحسین موضوعات مطرح شده توسط دولت آمریکا انجام داده اند.

آنها سعی دارند تا تمرکز کنفرانس را گسترش دهند و اجازه ندهند تنها به یک مانور ضد ایرانی تبدیل شود.

به نظر می رسد وزیر امور خارجه بریتانیا نیز به همین قصد در این کنفرانس حضور می یابد. کانال ویژه مالی ایران و اروپا با چالش های جدی روبرو است ولی این کنفرانس جزو این چالش ها نیست.

*آیا کنفرانس ورشو دستاوردهای عملی برای بانیان آن خواهد داشت؟

بعید است این کنفرانس در هیچ زمینه ای به دستاورد عملی دست یابد. یک کنفرانس های بین المللی موفق نیاز به اقدامات مقدماتی به مراتب بیشتری دارند و همچنین در مورد مسائل کلیدی نیاز است بیش از این به توافق کلی دست یافته باشند.

انتهای پیام/رستمی