به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ ،نام «پروفسور بالتازار» برای بسیاری از کودکان دهه شصت شمسی یادآور شخصیت کارتونی مهربانی است که با دستگاه‌های عجیب و اختراعات شگفت‌انگیز، لبخند را بر لب‌ها می‌نشاند. اما کمتر کسی می‌داند که این شخصیت محبوب، ریشه‌ای واقعی و پیوندی عمیق با تاریخ علم و سلامت ایران دارد.

بر اساس مستندات تاریخی، شخصیت کارتونی بالتازار احتمالاً الهام‌گرفته از یک دانشمند فرانسوی به نام مارسل بالتازار (1908 – 1971) است؛ پزشکی برجسته که تحقیقات ارزشمندی در زمینه بیماری‌های خطرناکی همچون طاعون و هاری انجام داد و برای حدود 17 سال در ایران زندگی و فعالیت کرد.

پروفسور بالتازار در سال 1945 به دعوت دولت ایران به انستیتو پاستور تهران پیوست و از سال 1946 تا 1961 ریاست این مرکز علمی را بر عهده داشت. او در کنار پزشکان ایرانی، نقشی کلیدی در مقابله با بیماری‌های واگیردار ایفا کرد.

یکی از مهم‌ترین دوره‌های فعالیت او در ایران به سال 1332 بازمی‌گردد؛ زمانی که همزمان با شیوع موج سوم طاعون، برای انجام تحقیقات حیاتی به روستای اکنلو در شهرستان کبودرآهنگ همدان اعزام شد. با تلاش او و همکاری پزشکان ایرانی و حمایت مالی جمشید قراگزلو، پایگاه تحقیقاتی انستیتو پاستور در این روستا تأسیس شد. نتیجه این تلاش‌ها، کنترل و ریشه‌کن شدن بیماری طاعون در منطقه و آغاز واکسیناسیون گسترده علیه بیماری‌هایی همچون آبله و سل بود.

خانه‌ای که پروفسور بالتازار در اکنلو در آن زندگی و تحقیق می‌کرد، امروز به عنوان یک موزه ارزشمند شناخته می‌شود و پذیرای گردشگران و علاقه‌مندان به تاریخ علم است.

استاندار همدان نیز در سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های خود بارها بر اهمیت این گنجینه تاریخی تأکید کرده و از مردم و گردشگران خواسته است تا بازدید از خانه پروفسور بالتازار را در برنامه سفر خود قرار دهند. او این مکان را یکی از ظرفیت‌های کمتر شناخته‌شده استان همدان در حوزه گردشگری علمی و تاریخی دانسته است.

پشت خاطره‌ای نوستالژیک از یک شخصیت کارتونی محبوب، داستان واقعی یک دانشمند بزرگ نهفته است؛ دانشمندی که بی‌ادعا سال‌ها در ایران برای سلامت انسان‌ها تلاش کرد. بازدید از خانه پروفسور بالتازار، فرصتی است تا با این بخش کمتر گفته‌شده از تاریخ معاصر کشور آشنا شویم.

انتهای خبر /وحید رستمی