از گذشته‌های دور انسان‌ها از ساده‌ترین مواد موجود در طبیعت همچون خاک، سنگ، استخوان، چوب و ... و بعدها از فلزات وسایلی برای بازی ساخته‌اند. یکی از این بازیهای شیرین و مفرح منطقه کبودراهنگ الک دولک میباشد که اوقات فراغت و شادی نسل های گذشنه را پر میکرده است.

الک دولک یک بازی ایرانی است و انواع متفاوتی دارد. یکی از آن ها که ساده تر و مناسب برای بازی کودکان است الک دولک زو نامیده می شود. بازی ای که با دو عدد چوب به نام های الک و دولک انجام می شود. ویژگی خاص چوب و چگالی آن باعث می شود که بازی نسبتاً ایمنی انجام شود. این بازی به نوعی شبیه بیس بال یا کریکت است.

الک دولک یک بازی دست جمعی است که تعداد بازیکنان آن در هر دسته حداقل 10 نفر می باشد. وسایل بازی از دو آجر و یا سنگ ، یک قطعه چوب به طول 15 سانتی متر به نام الک و یک قطعه چوب به طول 1 متر به نام دولک

برای این بازی باید یک فضای باز و یا یک زمین تقریباً صاف و هموار پیدا کنید.

شرح بازی : ابتدا بازیکنان بین خود دو نفر را به عنوان سردسته انتخاب می کنند. سپس دو سردسته از طریق یارگیری ، یارهای خود را انتخاب می کنند. در انتخاب یار ، سرعت و قوای جسمانی اهمیت دارد. بعد از یارگیری ، دو دسته بین خودشان قرعه می اندازند تا معلوم شود کدام دسته بازی را شروع کنند. سردسته ای که می خواهد بازی را شروع کند ، در یک محل از زمین بازی دو عدد سنگ را به فاصله یک وجب دست ، کنار هم قرار می دهد. بعد چوب الک را روی آن می گذارد و چوب دولک را به دست می گیرد. یارانش هم دور سردسته جمع می شوند. آن وقت با اجازه سردسته دوم بازی را شروع می کنند.

ابتدا نوک چوب دولک را زیر چوب الک می گذارد و با چند بار حرکت دادن آن به چپ و راست ، با یک حرکت چوب الک را به هوا پرتاب می کند. در این هنگام دسته مقابل که منتظر پرتاب شدن چوب الک در هوا هستند ، به دنبالش می دوند تا آن را بگیرند. اگر چوب الک را در هوا گرفتند ، بازی به نفع آنها تمام می شود و گروه بازنده بازی را به گروه دوم واگذار می کنند. اما اگر چوب الک را نگرفتند ، یکی از بازیکنان همین دسته ، چوب الک را بر می دارد و از همان محلی که به زمین افتاده است به طرف محلی که از آنجا به هوا پرتاب شده ، نشانه گیری کرده و پرتاب می کند. طوری که در همان محل به زمین بنشیند. در این وقت بازیکنی که الک را به هوا پرتاب کرده است ، در آن محل ایستاده تا با چوب دولک مانع به زمین رسیدن چوب الک شود. حتی می تواند با همان چوب دولک به چوب الک بزند و آن را دوباره به هوا پرتاب کند. اما اگر نتواند مانع به زمین افتادن الک شود ، این بار نوبت آن بازیکن تمام شده و بازی را به یکی از یاران خود تحویل می دهد که بازی را ادامه دهد. ولی اگر الک را طوری زد که به هوا پرتاب شد ، درمحلی دیگر به زمین افتاد ، همان بازیکن که الک را به هوا پرتاب کرده با چوب دولک فاصله بین الک تا محلی که چوب الک از آنجا به هوا پرتاب شده را اندازه گیری می کند و گروهشان امتیاز می گیرد. ( هر یک بار اندازه دولک ، یک امتیاز است ) بازی دوباره ادامه پیدا می کند تا هر دسته که توانست حدنصاب امتیاز را کسب کند برنده بازی می شود.

پس از برنده شدن ، هر عضو تیم برنده با دولک الک را روی هوا می زند. مثل روپایی فوتبالیستها. هر تعداد ضربه ای که به الک زد ( بدون آنکه الک سقوط کند ) به همان تعداد می تواند به الک ضربه زده و آن را به دورتر پرتاب کند. همه اعضا این کار را کرده و پشت سر هم الک را به منطقه دور می برند. از آخرین نقطه پس از آنکه همه ی اعضای تیم برنده ضربه زدند تا نقطه شروع پرتاب الک باید افراد بازنده افراد برنده را کولی بدهند

افراد بازنده می توانند از آخرین نقطه الک ، مسیر را با کشیدن " زو " طی کنند و از نقطه ای که زو کشیدن قطع می شود کولی بدهند.

در برگ جهان { سرده } این بازی در پانارون ، جوک و پل تنگ مرغ ، درب زینعلی ، مسیر جاده دشتاها و تنگل خانه انجام می شد.

منبع: کبود راهنگ بزرگترین شهرستان استان همدان در قاب تصویر