به گزارش کورنگ به نقل از خبرگزاری شبستان، در این یادداشت آمده است: «من سابقه رفاقت سی ساله با جناب آقای دکتر حسن روحانی دارم و مراتب دوستی و رفاقتم با وی بر حسب برادری، محبت و دوستی بوده و خواهد بود. بیشترین مقالات را در دوران انتقال دو دولت در تبیین مبانی ریاست جمهوری نوشتم و در این باره اظهار نظر کردم. هر جا هم که مبانی اصولی رئیس‌جمهور در میان باشد از وی حمایت می‌کنم.

تمکین به اصالت قانون در ذات شخصیت آقای رئیس‌جمهور است. آقای روحانی شخصیتی با سابقه ملی و دینی است ولی متاسفانه افراد پرحاشیه به دور ایشان جمع شده‌اند. مشاورانی که رئیس‌جمهور را وادار به گفت‌وگوی تلفنی کردند باید پاسخگو باشند. اگر نتوانند حاشیه خود را تطهیر کنند نتیجه‌اش این می‌شود که افرادی که نه دارای سابقه سیاسی و نه قدرت ذهنی و فهم مسائل بین‌الملل هستند مسیر انحرافی را به ایشان تحمیل کنند و نتیجه این می‌شود که بحث سیاست خارجی عزت‌گریز و عزت‌ستیز در ذهن‌ها متبادر شود.

اینک همه می‌دانند چه کسانی رئیس‌جمهور عزیزمان را در آمپاس قرار دادند تا اقدامی غیرقابل مابه ازاء به ایشان تحمیل شود. جناب رئیس‌جمهور محترم می‌دانند که در سیستم سیاسی ایران آنچه عامل موفقیت ایشان در دسترسی به اهداف متعالی و آرمان‌های رئیس‌جمهور می‌شود، اعتمادی است که رهبری و ارکان قدرت به ایشان دارند. وجود حلقه مشاورین که گهگاه به ایشان خلاف بگویند، نتیجه‌اش کاهش نقش قدرت و کارایی دولت و شخص رئیس‌جمهور می‌شود.»