به گزارش کورنگ به نقل از ندای ساحل، درست بیست و هفت سال پیش بود که امام (ره) با قلبی شکسته آرزوی مرگ کرد و جانشین خود حسینعلی منتظری را از جایگاه خود عزل کرد.

چگونه می شود که یار دیرین انقلاب، کسی که برای به پیروزی رسیدن آن زحمت های فراوان می کشد در اوج شور پیروزی به انحراف کشیده شده و خطر حضور لیبرال ها را به واسطه خود در کشور پدید می آورد. ششم فروردین 68 بود که امام خمینی(ره) در پیامی تاریخی عزل منتظری را اعلام کرد و همه عکس ها و پوستر های وی از سطح کشور جمع آوری شد و امام با بغض همراه با ایمان و صلابت خطر حضور لیبرال ها و بعد هم منافقین را احساس کرد و برای جلوگیری از آن اقدام عملی خود را انجام داد.

خطری که حال مقام معظم رهبری با عنوان نفوذ به ما تذکر می دهند و باید مراقب احوال خود باشیم. چیزی که در این برهه مهم است انقلابی بودن نیست بلکه انقلابی ماندن شرط است.

این نامه آنقدر برای امام سخت بود که ایشان دوماه و هفت روز پس از آن رحلت کردند و به آرزوی خود رسیدند و چیزی که حال مهم است مراقبت از کشور در مقابل ساده لوح هاست زیرا فرد ساده لوح در سیاست به راحتی فریب خورده و عنان را از دست می دهد.