به گزارش کورنگ به نقل از خبرگزاری فارس، درست در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ایران و در حالی که 15 روز به این واقعه سیاسی بزرگ باقی بود، مقامات آمریکایی به یاد آوردند که می‌توانند در تحریم‌های ایران تجدید نظر کنند و ضمن لغو تحریم قطعات و نرم‌افزارهای رایانه‌ای و تلفن همراه، سخن از لغو تحریم‌ها دارو و مواد غذایی گفته‌اند.

رسانه‌های غربی ابایی از آن ندارند که بگویند یکی از اهداف اصلی تحریم‌ها، ترغیب جامعه ایران به طغیان علیه حکومت و ناآرام‌سازی قلمرو جمهوری اسلامی ایران است. حتی دیده شده که برخی منابع هدف غایی تحریم‌ها را نه توقف برنامه هسته‌ای ایران بلکه براندازی جمهوری اسلامی عنوان می‌کنند.

اگرچه آمریکایی‌ها ممکن است علت لغو تحریم قطعات رایانه‌ای را کمک به مردم ایران در دسترسی آزاد به اطلاعات عنوان کنند و شاید برای لغو احتمالی تحریم‌های دارویی و غذایی از عبارات بشردوستانه استفاده کنند اما واقعیت آن است که اگر این جماعت را در خصوص ملت ایران حسن نیتی بود، از اساس ایران را به‌خاطر دنبال کردن حقی که نهادهای بین‌المللی برایش به‌رسمیت شناخته‌اند با چنین تحریم‌های وحشیانه‌ای مواجه نمی‌کردند. اگر واشنگتن به‌دنبال دسترسی ایرانیان به اطلاعات آزاد باشد، یقینا این اطلاعات، اطلاعات هدفمندی است که قرار است افکار عمومی ملت ایران را در راستای منافع ایالات متحده و اشاعه ارزش‌های آمریکایی هدف قرار دهد.

تحریم برای یانکی‌ها یک ابزار سیاست خارجی است که در واقع سطح‌ پایین‌تر ابزار جنگ است. همان‌طور که رئالیست‌ها از «توسیدید» گرفته تا «مورگنتا»، جنگ را ابزار مشروع کشورداری می‌دانستند، آمریکایی‌ها امروز تحریم را با توجه به هزینه‌های کمتر آن در بسیاری از موارد جایگزین جنگ کرده و برای خود بدان مشروعیت بخشیده‌اند.

تحریم ابزاری است که در راستای منافع سیاست خارجی آمریکا شل و سفت می‌شود و پیچ تنظیم آن کاملا خود را با منافع واشنگتن و اشاعه‌طلبی بین‌المللی آن هماهنگ می‌کند. بنابراین اگر تحریمی سخت‌تر می‌شود، کاملا در راستای منافع ملی آمریکا سخت می‌شود و اگر تعدیل می‌شود، با نگاه به اهداف سیاست خارجی است که تعدیل می‌شود.

جنگ اقتصادی آغاز شده علیه ملت ایران نه با هدف رفع نگرانی جامعه بین‌المللی از برنامه هسته‌ای ایران بلکه بلاتردید در راستای منافع سیاست خارجی آمریکا و دیگر قدرت‌های بزرگ و متحدین منطقه‌ای آنها وضع شده است بنابراین تعدیل در آن، آن هم در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ایران نمی‌تواند خارج از چارچوب این منافع توجیه شود.

تحریم‌ها اگرچه بی‌تاثیر نیستند و مقام معظم رهبری نیز در سخنرانی نوروزی خود در مشهد مقدس به آثار این تحریم‌ها و ضعف‌های داخلی منجر به این تاثیرات اشاره فرمودند، اما حتی خود غربی‌ها هم می‌دانند که آثار مورد انتظار خود از این تحریم‌ها را دریافت نکرده‌اند. دست‌کم گزارش‌های نه‌چندان غیرمغرضانه «یوکیا آمانو»، مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نه‌تنها از توقف برنامه هسته‌ای ایران به‌عنوان هدف اعلام شده این تحریم‌ها حکایت ندارند، بلکه اذعان می‌کنند که این برنامه رو به پیشرفت است. بر همین اساس، تحریم‌ها حداقل در نیل به هدف غایی خود، ابزاری شکست‌خورده محسوب می‌شوند هرچند که قابل انکار نیست که بر برخی شئون زندگی مردم ایران اثر نهاده‌اند.

از دیگرسو، تقریبا واضح است که نتیجه انتخابات ایران برای آمریکایی‌ها مهم محسوب می‌شود. بحث‌های انجام شده در کمیته فرعی خاورمیانه و شمال آفریقای کمیته امور خارجه مجلس نمایندگان آمریکا و بالاخص سخنان نماینده دموکراتی به‌نام «تد دویچ» تردیدی باقی نمی‌گذارد که واشنگتن، در این انتخابات بی‌نظر نیست و شاید پیروزی برخی از نامزدها را بر برخی دیگر ارجح بداند، هرچند که این گزارش سر آن ندارد که هیچ کاندیدایی را متهم به سازش‌کاری با ایالات متحده نماید. فارس در خصوص جلسه مزبور قبلا گزارشی را منتشر کرده است.

این احتمال بعید نیست که آمریکایی‌ها در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری با لغو بخشی از تحریم‌ها و وعده لغو بخشی دیگر، عملا در حال ارسال پیامی غیرمستقیم برای رای‌دهندگان ایرانی باشند. پیامی که شاید با توجه به گفتمان سیاست خارجی متفاوت نامزدها، قصد آن داشته باشد که بگوید تحریم‌ها قابل لغو هستند و اگر در میان گفتمان‌های متفاوت، برخی پیروز شده و برخی پیروز نشوند، احتمال لغو تحریم‌ها تشدید خواهد شد.

به‌عبارت دیگر، دستگاه سیاست خارجی ایالات متحده، بخش ناچیزی از تحریم‌های نارسیده به هدف خود را خرج یک هدف بزرگ‌تر کرده و به‌بیان ضرب‌المثل‌های برآمده از فرهنگ غنی و پرافتخار ایرانی، «روغن ریخته را نذر امام‌زاده کرده است.» به این ترتیب واشنگتن شاید قصد تقویت مواضع برخی از نامزدها و تضعیف مواضع برخی دیگر را داشته باشد.

از سوی دیگر، لغو تحریم‌های رایانه‌ای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری در آستانه انتخاباتی مهم در ایران، خود‌به‌خود یادآور عملکرد آمریکایی‌ها در فتنه 88 است که تلاش کردند حداکثر امکانات سایبری لازم را برای اصحاب فتنه جهت تسهیل برقراری ارتباط فراهم آورند. این احتمال هم می‌تواند خالی از وجه نباشد که آمریکایی‌ها با این اقدام می‌خواهند در صورت بروز اغتشاشات در ایران پس از انتخابات، فرصت هدایت آنها را از دست ندهند؛ هرچند که خوش‌بین‌ترین تحلیل‌گران منتسب به جریان فتنه نیز دیگر نمی‌توانند تصور آن را داشته باشند که آغازی دیگر را بر اقدامات نفرت‌انگیز خود شاهد باشند، آن هم پس از ضربه‌ای که در نهم دی‌ماه 88 از ملت ایران دریافت کرده‌اند.

به‌هرروی، ملت ایران آگاه‌تر از آن است که لغو بخش نه‌چندان مهمی از تحریم‌ها در این برهه حساس را به حساب حسن نیت یانکی‌ها گذارد، آن هم پس از سابقه طولانی دشمنی واشنگتن با ایرانیان که پس از کودتای ننگین 28 مرداد 32 تا امروز، مستمرا ادامه داشته است.