مسعود نجفی

کارنامه بازیگری پرستویی کاملا خود گویای حضور پررنگش در سینمای ایران است و شاید بتوان گفت، او از معدود بازیگران سینمای ایران است که هم در نقش‌های جدی مانند «آژانس شیشه‌ای» بسیار موفق ظاهر شده و هم آثار کمدی چون «مارمولک»، که اکثر آن‌ها جزو فیلم‌های پرمخاطب سینمای ایران به‌شمار می‌آیند.

با مرور زندگینامه این بازیگر می‌توان فهمید که حرفه‌اش همیشه برایش مهم بوده و بیشترین تلاش را برای درست انجام دادن کارش داشته است.

پرویز پرستویی از آن دسته بازیگرانی نیست که به لحاظ چهره و ارتباطاتش به دنیای بازیگری وارد شده است، بلکه با پشتوانه‌ی سال‌ها فعالیت تئاتری به سینما آمده و از همان ابتدا هم با وجود این‌که در فیلم اولش «دیار عاشقان» نقش اصلی را نداشته است اما موفق به دریافت جایزه بازیگری در جشنواره فیلم فجر شده است.

«آدم برفی» اولین فیلم کمدی پرستویی محسوب می‌شود که به‌رغم اینکه باز هم نقش اصلی نیست اما باز بسیار به چشم آمد و مورد توجه قرار گرفت.

پرستویی در «لیلی با من است» برای اولین بار کاراکتر متفاوتی را در قالب آثار دفاع مقدس خلق می‌کند که خود بازکننده مسیر جدیدی در ساخت آثار کمدی این حوزه می شود و سال‌ها ادامه پیدا می‌کند.

نقطه اوج کار این بازیگر ایفای نقش حاج کاظم «آژانس شیشه‌ای» است که خود نیز از آن به‌عنوان یکی از بهترین نقش‌هایی که بازی کرده یاد می‌کند و همیشه از تاثیراتی که گرفته سخن گفته است.

«مرد عوضی» و «مومیایی 3» باز تجربه‌های کمدی پرستویی در ادامه مسیر بازیگری‌اش هستند که با گذشت سال‌ها هنوز هم جزو آثار خوب این حوزه محسوب می‌شوند.

«موج مرده»، « دیوانه‌ای از قفس پرید»، « مارمولک»، «دوئل»، «کافه ترانزیت»، «بید مجنون»، «به‌نام پدر»، «کتاب قانون»، « بیست»، «سیزده ۵۹»، «خرس»، «امروز» و «میهمان داریم» از دیگر آثار شاخص پرستویی هستند که حضور در هرکدام از آن‌ها چهره متفاوتی از این بازیگر نشان داده است.

اما فعالیت‌های اجتماعی پرستویی که در سال‌های گذشته به‌دلیل بازخوردهایی که از جامعه می‌گرفت، ترجیح داد به‌جای بازیگری بیشتر در آن حوزه فعالیت داشته باشد. او از معدود بازیگرانی است که از شهرت و محبوبیتش در راه کمک به مردم بهره گرفته است، قابلیتی که یا خیلی از چهره‌های مطرح از آن بی‌خبرند یا ترجیح می‌دهند کمتر درگیر چنین مسائلی بشوند. شهرتی که بازکننده بسیاری از قفل‌ها و درها است و پرستویی بهترین بهره را از آن گرفته تا به هم‌نوعش کمک کند.

گذشته از تلاش‌اش برای آزادی بسیاری از زندانیان، نمونه بارز این فعالیت‌ها، کمکش به زلزله زدگان آذربایجان شرقی بود که تا احداث یک خانه فرهنگ در هریس پیش رفت، یا تلاش‌هایی که برای درمان یک جانباز شیمیایی داشت و در نهایت به نتیجه رسید.

مانند پرستویی در سینمایی ایران بسیار کم هستند که هم دغدغه کار و هم دغدغه مردم را داشته باشند و در بدترین شرایط باز احترام به مخاطب اولویت اصلی‌شان باشد. همچنین احترام به پیشکسوت که نمونه آخرش حضور او در خانه عزت اله انتظامی بود و صحبت‌هایی که به قول خوش، درباره «مرجع تقلید زندگی هنری‌اش» مطرح کرد؛ احترامی که این روزها کمتر دیده می شود.

همدان پرس