کورنگ: حسین توسلی - شهرستان کبودرآهنگ به عنوان بزرگترین شهرستان استان همدان علیرغم در اختیار داشتن شرایط مناسب اقلیمی و جغرافیایی و ظرفیتهای بالقوه وبالفعل در بخش نیروی انسانی، منابع طبیعی قابل توجه وموقعیت راهبردی به عنوان نقطه اتصال استانهای کردستان و زنجان ، وجود پایگاه هوایی نوژه به عنوان ضامن امنیت فضای غرب کشور، وجود غار علی صدر به عنوان بزرگترین غارآبی دنیا، واقع شدن در مسیر بزرگراه کربلا، قرارگرفتن در محور های ترانزیتی و مواصلاتی استانهای غربی با تهران و مرکزی (محور همدان – ساوه ، همدان - قزوین ) استانهای جنوب غربی با شمال غربی ( همدان – بیجار ، کبودراهنگ - زنجان)، عبور خط آهن غرب کشور ودهها ظرفیت مثبت دیگر تاکنون نتوانسته جایگاه خود را در کشور و دراستان بدست آورد.
علیرغم زحماتی که طی سالیان گذشته مسئولان محترم منطقه متقبل شده اندکه به نوبه خود از همه آنان تشکر می کنم،اما هنوز این منطقه از مناطق محروم است و به نظر می رسد که مشکل اصلی این منطقه «فقدان استراتژی بلند مدت» برای توسعه منطقه بوده است ،چراکه طی سالیان متوالی ، به شکل «گذران امور» و نه راهبردی به منطقه نگریسته شده است.

82درصد جمعیت منطقه روستا نشین هستند واین ظرفیت فوق العاده ای برای توسعه کشاورزی منطقه وتبدیل کبودرآهنگ به «قطب کشاورزی غرب کشور» است .اغلب جمعیت این منطقه را کشاورزان و روستاییانی تشکیل می دهند که عمر و هستی خود را در جهت تامین نیازهای غذایی مردم منطقه و سایر مناطق صرف کرده اند اما در شرایط سخت و بی آبی و کم آبی و سیل و خشکسالی و ... به حال خود رها شدند. دهها هزار جوان منطقه که باید در کارخانجات وصنایع تبدیلی و غیره مشغول باشند و در کنار خانواده ووالدین خود باشند، مجبورند در حداقل در دو فصل سال خارج از استان ودر شهرهای دور و از جمله در تهران به کارگری روی آورند و در مواردی نه تنها کمکی برای والدین خود نبوده اند بلکه مشکلی برمشکلات آنان افزوده اند. صدها وشاید هزاران جوان تحصیل کرده منطقه بجای حضور در منطقه و کمک به توسعه آن به دلیل نبودن امکانات مناسب بعد از تحصیل از منطقه خارج شده اند و در شهر دیگری سکنی گزیده اند. وجود نیروی انسانی آماده وجوان در منطقه ، بهترین و مهمترین ابزار توسعه منطقه است

غار مهم علی صدر در منطقه کبودراهنگ است و هر سال حداقل یک میلیون نفر از مناطق مختلف کشور ودنیا ازآن بازدید می کنند اما آن چنانکه باید از این ظرفیت مهم برای توسعه منطقه استفاده نشده است و متاسفانه در مواردی مشکلات فرهنگی نیز برای ساکنین محل و منطقه ایجاد کرده است.