کورنگ: دل کودک ، حتی از آب چشمه زلال تر است، کافی است برای فتح قله های محبت آنان، تنها یک بار مقابل دل های بی ریایشان بایستید و با مهربانی سخن بگویید آنگاه در دل هایشان می توان ماندگار شد.
راه رسیدن به قلب صافشان کوتاه است، کودکان، با بازی هایشان زندگی می کنند ولی زندگی آنها را بازی نمی دهد؛ کاش می شد همیشه کودک ماند!
کودکان، باغچه هایی از امیدند، هر کودک، گلدانی است که از زیباترین گل های معطر، خانه ها را به نزدیک ترین بهارها گره زده است.
دنیای کودکانه، صمیمی ترین دنیایی است که هر لحظه بارها آرزو می کنیم تا کاش می شد یک بار دیگر به این دنیای کودکانه قدم بگذاریم!
کاش دنیا به زیبایی روزهای کودکی می شد!
کاش کودکان، صمیمیت شان را همچون دوستی های بی ریایشان فراگیر می کردند.
اگر تو نبودی، هیچ مادری عاشقانه زیر باران ها، بی چتر لبخند نمی زد و دل هر پدری، دلگیرتر از چهار دیواری کوچکی می شد که به زندانی کوچک بیش نمی ماند.
امروز سالگرد تصویب پیمان نامه جهانی حقوق کودک و روز جهانی کودک است.
سازمان ملل متحد در 20 نوامبر سال 1989 پیمان نامه جهانی حقوق کودک را تصویب کرد و به پیشنهاد یونیسف، این روز به عنوان روز جهانی کودک نامگذاری شد.
در مقدمه کنوانسیون حقوق کودک آمده است :
«کودک باید در فضایی سرشار از خوشبختی و محبت و تفاهم بزرگ شود» .
در این شعار برای کودک حقوقی برابر با حق بزرگسال قائلیم که اگر چه امروز او کودک است و معصوم ،اما فردا بزرگ است و مسئول و خود تربیت کننده نسلی جدید است ، نسلی که روز به روز مسیرش عوض می شود.
بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل، پیمان نامه حقوق کودک را یک ابزار حقوق بشر توصیف کرده که بیشترین استقبال جهانی درطول تاریخ از آن شده است. اکنون به جز ایالات متحده آمریکا و سومالی، همه کشورهای عضو سازمان ملل به پیمان نامه حقوق کودک پیوسته اند.
بندهای 54 گانه این پیمان نامه، تلاشی است برای بهبود وضع زندگی کودکان جهان از قبیل حق زندگی و بهره مندی برابر از بهداشت، آموزش و امنیت ارکان اصلی پیمان نامه حقوق کودک.
بر اساس پیمان نامه حقوق کودک، همه کودکان حق دارند زندگی کنند و به بهترین شکلی که می توانند رشد کنند. این وظیفه برعهده دولت ها گذاشته شده است که امکانات برابر برای همه کودکان فراهم کنند تا بتوانند توانایی های خود را پرورش دهند.
کودکان حق دارند از خدمات اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی برابر برخوردار شوند و از خشونت های جسمی و روحی دور بمانند؛ آنها نباید مورد شکنجه، رفتارهای بی رحمانه و تحقیر آمیز قرار بگیرند و درصورتی که در جامعه با خشونتی روبرو شدند، باید مورد حمایت قانون قرار بگیرند.
کودکان حق دارند زمان تفریح و بازی داشته باشند و از یک زندگی فرهنگی کامل برخوردار شوند. کودکان نباید مورد بهره برداری اقتصادی قرار بگیرند یا کاری انجام دهند که به سلامتی جسمی یا روانی و یا آموزش آن ها آسیب برساند.
این ها و موارد بسیار دیگر به عنوان حقوق کودکان در پیمان نامه حقوق کودک بیان شده اند اما امروز، شاید نابرابری در بهره مندی از امکانات، مهمترین مشکل در راه دستیابی کودکان به حقوق شان باشد.
برای مدت ها، کارشناسان امر توسعه بر این باور بودند که برای نجات جان بیشتر با هزینه کمتر، باید روی افرادی کار کنند که دسترسی به آنها آسان تر است .
نتایج این تحقیق که در گزارش سالانه یونیسف به نام « پیشرفت برای کودکان: دسترسی به اهداف توسعه هزاره با برابری» آمده است نشان می دهد که با وجودیکه بسیاری کشورها پیشرفت های کلی در کاهش مرگ و میر کودک داشته اند نابرابری میان قشر بسیار مرفه و قشر بسیار فقیر در حال افزایش است و در بسیاری موارد به10 درصد هم می رسد.
امروز روز جهانی کودک بهانه ای برای ورود به دنیای اوست ؛ برای ورود به جهانی که باید آگاهی های خود را فراموش کنیم و با ناآگاهی های کودکانمان همراه شویم.
کودکان، آسیب پذیرترین گروه در هر جامعه هستند و از هیچ چیز آنان از جمله غذا، پوشاک و نیازهای دیگرشان نباید کاست. بی توجهی به وضع کودکان به علت مشکلات اقتصادی و کاستن بودجه‌هایی که شرایط زندگی و حیات کودکان را خدشه‌دار می‌سازد نه توجیه اقتصادی دارد و نه حرکتی انسانی محسوب می‌شود.
کودکی که امروز ریشه خانوادگی اصیل دارد بین دو تضاد گرفتار است ،یک سو ته مانده ارزش های نیک قدیمی و از سوی دیگر گرایش های مد امروزی، گرایش های تمدن ماشینی شدن، او نمی داند چه کند، ما باید حامی اش باشیم ،او چون موم در دست ماست، خمیر وجود ش با ما شکل می گیرد . بیائید او را همراه با اصول صحیح دینی و عرفی تربیت کنیم و چگونه زندگی کردن را به او بیاموزیم.
رسول گرامی اسلام (ص) می فرماید:
 به کودکان خود محبت و به آنها ترحم کنید، وقتی به آنها وعده دادید، وفا کنید زیرا آنها جز اینکه شما را روزی دهنده خود می بینند تصوردیگری ندارند.
و از امام سجاد نقل شده است :
 و اما حق فرزند تو این است که بدانی او از تو و پیوسته به تو در خیر و شر امر دنیاست و تو مسئول او از لحاظ نیک ادب کردن و راهنمایی به پروردگارش و کمک به طاعت او هستی. پس عمل تو درباره او ، عمل کسی باشد که می داند در احسان به او پاداش و در مسامحه و بدی نسبت به او کیفر می بیند.
اسلام حتی به والدین اجازه کتک زدن کودکان را نداده است؛ امام علی (ع) می فرماید: حتی برای ادب کردن فرزندت نیز او را نزن بلکه با او قهر کن و مراقب باش که زمان قهر طول نکشد.
پیامبر به والدین امر کرده اند که به کودکان احترام بگذارند ، چراکه بی توجهی و بی احترامی به آنان باعث بروز مشکلات عاطفی زیادی در کودکان می شود .
همچنین در روایتی از رسول اکرم چنین آمده است: فرزندان خود را زیاد ببوسید، زیرا با هر بوسه ،برای شما مقام و مرتبتی در بهشت فراهم می شود که فاصله میان هر مقامی ،پانصد سال است.
بنابراین آموزه های دینی باید به کودکان بها و آنها را همچون گل پرورش دهیم ، ضمن اینکه تربیت آنان را هم درنظر بگیریم.
فراموش نکنیم خود ما ابتدا باید آنچه را که می‌خواهیم به فرزندانمان آموزش بدهیم، دارا باشیم یعنی باید قدرچیزهایی که داریم بدانیم و به‌خاطر داشتنش شکرگزار باشیم و بتوانیم از آنها بهره ببریم.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما