به گزارش کورنگ به نقل از جام، خبرگزاری روسی اسپوتنیک (Sputnik) در یادداشتی با اشاره به تمدید تحریم‌های ضدایرانی دولت آمریکا همزمان با دوره انتقال قدرت در ایالات متحده نوشت:

تمدید قانون داماتو و تقاضای شاهزاده بندر بن سلطان از دونالد ترامپ برای خودداری از پاره کردن برجام، دو اتفاقی است که چندین ماجرا را برای همه روشن می کند.
تمدید قانون داماتو توسط آقای اوباما نشان می‌دهد که فرق نمی‌کند چه کسی و از چه جناحی در ایالات متحده در رأس قدرت قرار دارد؛ چون همه اینان پایبند استراتژی کلی این کشور در ضدیت و خصومت با ملت ایران می‌باشند، چراکه تحریم‌ها در واقع ملت ایران را هدف می‌گیرد و مردم ایران هستند که از این تحریم‌ها آسیب می‌بینند.

به‌قول رهبر انقلاب اسلامی، ایرانی‌ها برای نتیجه انتخابات ایالات متحده نه شادی می‌کنند و نه گریه؛ چون هر رئیس‌جمهوری از هر طرف رأس کار باشد، ادامه سیاست‌های رئیس‌جمهورهای قبلی خواهد بود و اهداف سیاست‌گذاران ایالات متحده نسبت به ایران تغییر نمی‌کند، فقط روش‌ها فرق می‌کند.

برخی معتقدند تهدید آقای اوباما برای وتو کردن طرح کنگره برای تشدید این قانون، برای جلب رضایت ایران است؛ در حالی که در واقع کارشناسان اقتصادی می‌دانند این طرح از همان زمانی که تصویب شد دست مؤسسات و شرکت‌های آمریکایی را از بازار ایران کوتاه کرده بود و طبیعتا تشدید آن، دست آن‌ها را بیشتر کوتاه خواهد کرد و به همین دلیل است که اوباما تهدید می‌کند "تشدید این قانون" را وتو کند؛ چون نمی‌خواهد شرکت‌های آمریکایی بیش از این از بازار ایران دور باشند.

اگر به تقاضای شاهزاده بندر بن سلطان -که جزو تندروترین مخالفان ایران به‌حساب می‌آید- از آقای دونالد ترامپ توجه داشته باشید، شاید در ابتدا تعجب کنید که چرا این شاهزاده سعودی که زمان مذاکرات هسته‌ای هرآنچه در توان داشت به‌کار گرفت تا توافق هسته‌ای به نتیجه نرسد، الآن التماس می‌کند که ایالات متحده اجرای برجام را ادامه دهد!

آیا در آن زمان سعودی‌ها و اسرائیلی‌ها نقش بازی می‌کردند تا توافق سخت‌تر به نتیجه رسد؟ یا اینکه امروزه سعودی‌ها متوجه شده‌اند آنگونه که فکر می‌کردند دولت دموکرات آقای اوباما به تعهدات خود پایبند نبوده و ادامه این روند به نفع آن‌هاست؟

شاید پاسخ هر دو سؤال مثبت باشد، اما به نظر می‌رسد عملکرد دولت ایالات متحده نشان داد دموکرات‌ها -که معروف هستند مصطلحا با پنبه سر می‌برند- کاری را کرده‌اند که حتی عربستان سعودی و اسرائیل هم باور نمی‌کردند امکان‌پذیر باشد.

آن‌ها توافقی را با ایران به امضا رسانده‌اند که ایران به آن پایبند است و همه مفاد آن را پیش‌پیش اجرا کرده، درحالی که آن‌ها به هیچ‌یک از تعهدات خود پایبند نیستند و بندهای توافق را با زیرکی به‌گونه‌ای نگاشته‌اند که راه‌های فرار بسیاری در پیش داشته باشد.

در واقع به همین دلیل هم هست اروپایی ها اصرار دارند که باید این توافق پابرجا بماند، چون همه آن چیزهایی را که می‌خواستند به‌دست آورده‌اند و به بهانه ایالات متحده از آن بخش‌هایی که نمی‌خواهند اجرا کنند سرباز می‌زنند.

بر کسی پوشیده نیست که هدف ایران از توافق هسته ای، رفع تحریم‌های بین المللی علی الخصوص بانکی بوده؛ اما بیش از یک سال از اجرای تعهدات ایران طبق برجام، هنوز شما نمی‌توانید حتی یک دلار از مبدأ و یا به مقصد ایران حواله کنید.

با این شرایط، شاید بیشتر به نفع ایران باشد که ایالات متحده زیر توافق بزند و قرارداد را پاره کند و شاید بهتر باشد ایرانی‌ها آقای ترامپ را تشویق کنند وعده انتخاباتی خود را اجرا کند؛ چون در این صورت ایرانی‌ها از قیدوبندهای برجام آزاد می‌شوند و به بهانه اینکه ایالات متحده به تعهدات خود عمل نمی‌کند، می‌توانند از اجرای برجام سرباز بزنند و حرف آن‌ها در همه محافل بین المللی پیش خواهد بود.

البته بماند که محافل بین المللی این روزها همه خود را به اصحاب مال و ثروت فروخته‌اند.

حداقل نتیجه این کارها را می‌توان در آن دانست که ملت ایران بیش از پیش با خصومت‌های ایالات متحده آشنا شده‌اند و آن‌هایی که متصور بودند می‌توان با ایالات متحده مذاکره و گفتگو کرد و به نتیجه رسید، مجبور خواهند بود حرف خود را پس بگیرند.

ایرانی‌ها طی چنددهه اخیر یاد گرفته‌اند که آنچه از ایالات متحده و جهان می‌خواهند را باید با "اقتدار" خود بگیرند و نباید توقع داشته باشند آنچه را که می‌خواهند به‌راحتی به‌دست آورند.