بهگزارش کورنگ به نقل از نافع ؛ افتتاح پیاده راه بوعلی با هزینه های بسیار  اگرچه بی نقص نبود اما  به عنوان یک تجربه خوب برای شهرداری و شهروندان در تاریخ همدان ثبت شد.

ایده اولیه برگرفته از نمونه های مشابه کلان شهرهای مدرن جهت ایجاد فضای مناسب برای قدم زدن، خرید کردن از مغازه های شیک و لوکس و استفاده از عرضه کننده های نوشیدنی و خوراکیاست که در محیطی امن، فارغ از نگرانی برای کودکان و بدور از  آلودگی صوتی ایده بسیار مطلوب و معقولی داشته و حتی به لحاظ جذب و جلب توجه  گردشگران نیز حائز اهمیت میباشد.

بالاخره بعد از مدتها برنامه ریزی و تامین اعتبار و توافق با پیمانکار این پروژه به اجرا درآمد و الحق والانصاف اهالی و کسبه خیابان بوعلی در مدت اجرای پروژه با صبر و تحمل و حوصله مثال زدنی  بهره برداری از این پیاده رو شکیل را تا روز موعود به انتظار نشستند.

تا اینکه سرانجام بعد از ماهها  انتظار با حضور مسولان پروژه افتتاح شد و خوشحالی شهروندان همدانی نشان از رضایت آنان از این اقدام شهرداری بود. اما در همان نخستین روزهای بهره برداری از این پیاده رو بروز مشکل و معظلی اجتماعی  کام اهالی را تلخ کرد.

آری، پدیده دست فروشان همان معظلی بود که نه تنها زیبایی فضای ایجاد شده را از بین میبرد و باعث تغییر شیوه استفاده و بهره برداری از پیاده رو گردید بلکه باعث  ناراحتی و نگرانی کسبه ای شد که سرمایه های خود را برای خرید و یا اجاره واحد خود هزینه کرده اند، مالیات و چندین هزینه دیگر  میپردازد تا از مواهب این سرمایه گذاری بهره مند شوند.

و حالا از اینکه عده ای در بهره بردن از این فضای کسب شریکشان باشند طبیعتاً خوشحال نیستند.

اینروزها بخاطر اوضاع نابسامان اقتصادی و نبود شغل مناسب در جامعه و افزایش بی رویه نرخ بیکاری، هستند کسانی که به دستفروشی روی میآورند و رزق و روزی خود را از این راه بدست می آورند.

 اگرچه سالهاست که دستفروشان از خیابان بوعلی برای ارائه اجناس خود استفاده میکنند و بحق به عنوان شهروند، حق  کار و کسب روزی حلال دارند، اما این خیابان با توجه به برنامه ریزی و طراحی انجام شده ، مکان مناسبی برای این نوع پیشه محسوب نمیشود.

کما اینکه حضور دستفروشان در این پیاده راه در چند روز گذشته باعث بروز مشکلاتی بین آنان و کسبه و ماموران شهرداری گردیده است.

مسئله حضور دستفروشان در خیابان بوعلی موضوعی بود که قبلاً باید پیش بینی میشد و راه حل مناسبی برای آن اندیشیده میشد، مثل ایجاد بازارچه مناسب در یکی از محلات شلوغ در مکانی مناسب و هدایت وانتقال دستفروشان به آن مکان و یا انتقالشان به خیابانی که بیشتر مسکونی باشد تا تجاری، به هر حال آنچه مسلم است این است که پدیده  دست فروشی   پدیده ایست که با توجه به شرایط اقتصادی کشور به این زودی قابل حل نیست و حذف دستفروشی نیز اساساً راه حل محسوب نمیشود و باید به طریقی مدیریت شود که هم دستفروشان بتوانند رزق و روزی حلال خود را کسب کنند و هم به مدیریت شهری آسیب زده نشود و شهروندان و گردشگران  هم بتوانند از پیاده رو زیبای بوعلی استفاده لازم را ببرند.

امیر فرجاد

انتهای پیام/