به نقل از ایل بانو،  با توجه به اهمیت فضای مجازی و آسیب هایی که در این فضا برای بانوان و جوانان ایجاد کرده است، نیاز است که مسئولان استان به ویزه مسئولان فرهنگی استان وارد میدان شوند و با ایده ها و کارهای مختلف از افزایش آسیب های ناشی از این فضا جلوگیری کنند.

مردم کهگیلویه و بویراحمد نیز طی سالیان اخیر گرایش زیادی به سمت فضای مجازی داشته اند، به گونه ای که طبق یک آمار غیر رسمی بانوان استان تا چند ساعت از شبانه روز خود را در این فضا سپری می کنند، بدون شک این بانوان دچار آسیب های زیادی در فضای مجازی می شوند. در همین خصوص این پایگاه خبری اقدام به برگزاری میزگردی با حضور دو روانشناس کرد تا در خصوص آسیب های این فضا برای بانوان و راه کارهای جلوگیری از افزایش این آسیب های اجتماعی به نتایج مشخصی برسد.

میزگرد فضای مجازی با حضور خانم خدیجه رحمانی و  علی اکبری برگزار شد، خدیجه رحمانی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی و دانشجوی دکترای عمومی، دارای 8 سال سابقه کار، دو سال کارمند علوم پزشکی، یک سال بهزیستی،  دو سال هم مدرس مهد کودک ها و پیش دبستانی ها و سه سال نیز در کلنیک کار کرده است.

همچنین  علی اکبری کارشناس ارشد روانشناسی بالینی روانشناس کودک و نوجوان ، روانشناس مهارت های زندگی و فرزند پروری و مربی فن بیان و ارتباط مثبت از سازمان بهزیستی و وزارت علوم کشور، موسس انجمن  علمی روانشاسی دانشگاه آزاد در سال 91 و دبیر هسته های فرهنگی دانشگاه آزاد یاسوج به مدت سه سال بوده است که هم اکنون نیز به عنوان روانشناس در برگزاری کارگاه های مختلف در شهر یاسوج شناخته شده است.

در ادامه گفت و گوی خواندنی ایل بانو را با این روانشناسان پیرامون آسیب های فضای مجازی استان را می خوانیم:

ایل بانو--امروزه کدامیک از آسیب های اجتماعی بیشترا متوجه بانوان استان شده است، لطفا اشاره کنید؟

اکبری-آسیب های زیادی این روزها متوجه والدین به ویژه بانوان استان است چون که در بحث تربیت بیش از 20 نظریه روانشناسی  نسبت به مادر وجود دارد، مهمترین آسیبهایی که متاسفانه گریباگیر مادران ما است، یکی از ناحیه چشم و هم چشمی هایی است که وجود دارد، و عدم آگاهی نسبت به ارتباط با همسر و همچنین عدم استفاده درست از فضای مجازی است.

زنان بی سرپرست نیز دچار مشکلات بیشتری نسبت به بقیه بانوان هستند، عدم تامین مالی یکی از بزرگترین آسیب ها و مشکلات این قشر از بانوان است، چرا که وقتی تامین مالی نشوند منجر به عدم آرامش روانی این دست بانوان می شود، وقتی مادر نتواند از نظر روانی منبع آرامش برای خانواده باشد به دنبال این موارد سایر آسیب ها نیز ایجاد می شود.

از طرف دیگر پذیرش سختی که نسبت به مادران مطلقه یا بی سرپرست وجود دارد، یکی دیگر از مشکلات این قشر است که باید تمهیدات لازم و برنامه ریزی های مختلف برای حمایت از این قشر در استان انجام شود، البته در حد حمایت های ناچیز گاهی وجود دارد که این نیز کوتاه مدت است و  یکی دیگر از مهمترین آسیب های اجتماعی که بانوان به شدت گریبان گیر آن شده اند، فضای مجازی است.

ایل بانو--آیا فضای مجازی تاثیرات میدانی بر بانوان و خانواده ها در استان داشته است؟ الان در استان مردان به زنان خیانت می کنند یا زنان به مردان؟

رحمانی-من چند سال است که با بانوان سر و کار دارم، بر اساس تجربه ای که این مدت در استان داشتم اکثرا افرادی که به کلنیک مراجعه میکنند و خواستار طلاق هستند افرادی هستند که به  آسیب های فضای مجازی دچار شده اند، خانمی مراجعه کرده و گفته شوهرم به من محبت نمی کند این خانم به فضای مجازی روی آورده است، آنجا با کسی  در حد یک پیام دادن آشنا می شود و به مررو زمان یک ارتباط عاطفه برقرار می شود، این خانم مجبور می شود در فضای مجازی ماندگار شود، چرا که خیلی از بانوانی که مراجعه کرده اند می گویند این فرد تهدید کرده اگر ارتباط را قطع کنید به همسرت همه چیز را می گویم.

گاهی همسر افرادی که مراجعه می کنند متوجه می شوند که خانمشان دوست پسر دارد و می خواهد این رابطه را تمام کند. در این حالت مواردی بوده که برخی از آقایان این اشتباه همسر خود را می پذیرند، اما خیلی ها نمی پذیرند که به طلاق منجر می شود. گروهی نیز هستند که این اشتباه همسر را می پذیرند اما متاسفانه دچار طلاق عاطفی در خانه می شوند، شکاکی و بدبینی ایجاد می شود و فقط به خاطر بچه هایش با این فرد زندگی می کند.

یک خانم وقتی گوشی در دست می گیرد فقط به خودش آسیب نمی زند به بچه هایش نیز آسیب می زند، گاهی خانم ها در استان بیشترین وقتشان را در فضای مجازی سپری می کنند به خواسته های بچه ها و بازی های بچه توجهی نمی کنند و با فردی که معلوم هم نیست کیست ارتباط برقرار می کند. اکثر پرونده های طلاق ما در استان در سال های 96 و سال 97 خیانت زن به مرد بوده است اما در سال های قبل از آن با توجه به بررسی های من خیانت مرد به زن بوده است.

ایل بانو- چرا خانم ها در فضای مجازی می گویند نیاز داریم دوست اجتماعی بگیریم؟

رحمانی-طبق صحبت هایی که با مراجعه کنندگان داشتم، آنها چند دلیل را برای روی آوردن خود به فضای مجازی مطرح می کنند. اینکه شوهرم از لحاظ مالی حمایتم نمی کند بنابراین در فضای مجازی به دنبال این حمایت هستند، دومین دلیل کمبود محبتی است که در خانه وجود دارد و به سمت این فضا می روند، با خانواده های زیادی در استان صحبت کردم که می گویند فضای مجای برای ما یک شوک اعتیاد آور شده است و سخت است کنارش بگذارم.

گاهی همسر قبول می کند و به زندگی برگردد و محبت های بیشتری داشته باشد اما خانم به دلیل اعتیاد به این فضا گفته نمی توانم با یک نفر باشم و باز خیانت می کند.

در شهر ما مکان های تفریحی ورزشی برای بانوان خیلی کم است ، خانمی که رو به فضای مجازی می آورد، باید یک جای تفریحی در شهر وجود داشته باشد و این خانم با حضور در آنجا سرگرم شود، در پارک ها و مکان های ورزشی ما امکاناتی وجود ندارد که مادر بتواند سرگرمی ها و تفریحش را آنجا سپری کند.

مجبور است به فضای مجازی روی بیاورد که آسیب های مختلفی دارد، گاهی نیز در خانواده ها یک مرد تمام اوقات بیکاری اش در این فضا است این خانم نیز می گوید چون شوهر من در این فضا دوست اجتماعی دارد من نیز باید اینگونه باشم خود به خود در زندگی جبهه می گیرند.

ایل بانو-چرا آسیب های فضای مجازی بیشتر متوجه بانوان است و اقایان کمتر دچار آسیب های این فضا می شوند؟

اکبری-در استان ما تعصباتی وجود دارد که کمتر می پذیرند تا یک خانم وقت زیادی در این فضا سپری کند، این فضا امتیازهای مثبتی هم دارد اما ای کاش قبل از اینکه ما بخواهیم از این ابزار استفاده کنیم، فرهنگ استفاده از آن را یادبگیریم، متاسفانه در استان ما فرهنگ استفاده از فضای مجازی کاملا اشتباه است.

خانم ها به دلیل جنسیت و معذوریت هایی که دارند نمی توانند آزادانه در فضای مجازی باشند، وقتی در این فضا قرار می گیرند با افرادی مواجه می شوند که واقعیتی از خودشان ندارند، خیلی کم چهره واقعی افراد در این فضا وجود دارد.

در این فضا خانم ها را سیبل قرار می دهند و سعی می کنند تا ارتباط بیشتری برقرار کنند، وقتی می بینیم مردم در فضای مجازی از واقعیت های خودشان نمی گویند ما خود به خود جذب این افراد می شویم، اما به دلیل چشم وهم چشمی ها و احساسات زنانه خیلی زود تحت تاثیر قرار می گیرند، وقتی خانم ها وارد این فضا می شوند و توسط افراد مجازی محبت غیر واقعی می بینند بیشتر جذب می شوند، خاصیت این فضا دور کردن فرد از خانواده است گاهی می خواهیم 10 دقیقه در فضای مجازی باشیم اما می بینیم که دو ساعت گذشته است چون که در آنجا کسی نیست که ما را اذیت کند.

بعد از مدتی دچار اعتیاد به این فضا می شویم و باعث می شود استفاده ناصحیح از این فضا داشته باشیم، خانم در کنار سایر اعضای خانواده، سرش در گوشی است باعث ایجاد دلزدگی می شود.

ایل بانو- چرا خانم ها بعنوان یک سیبل برای مردان بی هویت مجازی بشمار می روند؟

اکبری-همسر و فرزند در خانه هستند اما مادر خانواده در این فضا به دنبال مد ها است. در فضای مجازی دنیایی از فالگیرها، مدهای لباس، جواهرات  و آرایش وجود دارد، اینها دقیقا چیزهایی را سیبل کرده اند که خانم ها به دنبال آن هستند، خواه یا ناخواه به دنبال این موارد می روند، گاهی خانم ها ظاهر زندگی دیگران را در فضای مجازی می بینند و با زندگی واقعی خودش مقایسه می کند و مشکلاتی در خانواده ایجاد می شود.

آقایان سعی می کنند با جلوه غیر واقعی در این فضا حضور پیدا کنند که بتوانند با یک خانم ارتباط بر قرار کنند. خانم منبع یک خانواده است وقتی در یک خانواده مادر سیبل قرار بگیرد، بدون شک بقیه خانواده نیز راحت تر مورد هدف قرار می گیرد و برای همین بر روی مادران خانواده ها تمرکز می کنند، بیشتر برنامه های مجازی و تبلیغات در این فضا برای خانم هاست.

ایل بانو-آسیب های فضای مجازی برای زنان بی سرپرست چقدر است؟

رحمانی-ما دو دسته زن بی سرپرست داریم زنانی که مطلقه هستند و زنانی که همسرشان را از دست داده اند اما سوال اینجاست که چرا  زنان مطلقه بیشتر دچار آسیب می شوند؟

خانم هایی که تصمیم به ازدواج مجدد دارند اما شرایط برایشان فراهم نمی شود برای فرار از تنهایی به فضای مجازی روی می آورند. بعضی مواقع از لحاظ مالی ساپورت نمی شوند و طلاق در فرهنگ ما خیلی روی خوشی ندارد، وقتی به یک زن اسم مطلقه زده می شود دیگر به زن حالت افسردگی دست می دهد با توجه به اینکه شرایط شغلی برای یک زن عادی در استان ما برای خیلی ها مهیا نیست حال چه برسد به اینکه خانمی طلاق گرفته باشد و دنبال کار بگردد.

ایل بانو-چه راه کاری برای این دست مشکلات برای زنان بی سرپرست وجود دارد؟

برای زنان بی سرپرست اشغال زایی کنیم، خیلی از خانواده ها هستد که دیگر این زنان را حمایت نمی کنند، خیلی ها هستند که بچه ها را مادران می پذیرند، گاهی حقوق بهزیستی و کمیته امداد نیز کفاف زندگی این افراد را نمی دهد.

این بانوان به فضای مجازی روی می آورند که توسط شخصی حمایت شوند و از طرفی در مقابل  پول این فرد نیز چیزهایی می خواهد که مجبور است برخی از نیازهای این فرد را نیز انجام دهد، این خانم به مرور زمان به این شرایط عادت می کند.

اما اگر اشغال زایی در استان انجام شود بدون شک یک خانم به دلیل درگیر بودن در کار، کمتر سراغ این مسائل می رود و دچار آسیب های فضای مجازی نمی شود.

بخش دوم این میزگرد در روز های آینده منتشر خواهد شد.

گفت و گو: زهرا داوودی

  انتهای پیام/رستمی