گاهی اشخاص مشهور با بیان سخنانی یا انتشار عکس یا فیلمی، جامعه را نسبت به ثروت خود، آگاه و ایجاد حاشیه میکنند. ممکن است شخص از این کار خود دفاع کند و بگوید این ثروت از راه حلال به دست آمده است و چه ایرادی دارد؟ در این نوشتار با اشاره به مفهوم زهد، نادرستی این کار از نظر دینی بیان میشود.
زهد یکی از آموزشهای اسلام است که بسیار به آن تاکید شده است. زهد یعنی بیرغبتی به دنیا. حضرت علی (ع) میفرمایند: تمام زهد در بین دو جمله از قرآن است: بر آنچه از دستتان رفته ناراحت نشوید و از آنچه به دست میآورید، خوشحال نشوید. (نهج البلاغه، حکمت 439). پروین اعتصامی شعر زیبایی سروده است به این مضمون که کودکی لباسی داشت که آن را بسیار دوست داشت. یک روز هنگام بازی از تپهای افتاد و هم لباسش پاره شد و هم سرش شکست. کودک نشست و برای لباس پارهاش گریه میکرد در حالیکه خون از سرش میرفت و داشت به مرگ نزدیک میشد. ما هم مانند کودک این داستان هستیم اگر به خودروی نو ما خطی بیفتد چقدر اعصاب خود را خرد میکنیم در حالیکه هر لحظه دارد از جان و عمر ما کاسته میشود.
حکمتهای زهد:
1- طی کردن پله های معنویت: بی تردید کسی که دلبستگی به دنیا داشته باشد، نمیتواند به درجات بالای معنوی برسد.
2- کمک به دیگران: شخص زاهد به خاطر بیرغبتی به دنیا، زندگی سادهای دارد و زیادی مال خود را برای کمک به دیگران و جامعه خرج میکند.
3- همدردی: زاهد نمیتواند با ساده زیستی خود نیاز همه نیازمندان را بر طرف کند اما سبک زندگی او ایجاد حس خوبی برای دیگران میکند. فرض کنید شخصی که زندگی با رفاهی ندارد ببیند فلان شخص پولدار هم ساده زندگی میکند، پیش خود میگوید: فلان شخص هم با این که میتواند بهترین زندگی را داشته باشد ولی زندگی سادهای انتخاب کرده است اما اگر بر عکسِ این را مشاهده کند، بیشتر احساس ناراحتی و نداشتن میکند و مثلا میگوید: من توانایی خرید یک دوچرخه برای فرزندم ندارم آن وقت فلانی برای فرزندش خودروی میلیاردی خریده است.
وقتی دانشآموزان و معلم یک کلاس به خاطر همدردی با دانشآموز بیمار که موهای سرش ریخته است، سر خود را بتراشند، این کار آنها باعث رویش موهای او نمیشود ولی این همدردی است و حس خوبی به دانش آموز بیمار میدهد.
با توجه به حکمتهای زهد مخصوصا حکمت آخر (همدردی)، اشخاص ثروتمند اگر زندگی ساده ای در پیش نمیگیرند حداقل نباید ثروت خود را به نمایش بگزارند.
دیدگاه شما