پنجمین سال تأسیس انجمن غار و غارشناسی ايران و شصت‌و‌هشتمین سال تأسیس هیأت غارشناسی ایران بهانه‌اي شد براي گردهم آمدن پیشکسوتان غارنوردی که ۶۸ سال پیش هیأت غارشناسی ایران را همراهی می‌کردند. در اين مراسم اعضاي انجمن و تعدادي از مسئولان گردهم آمدند و همایش ملی انجمن غار و غارشناسی ایرانیان با حضور اساتید و برجستگان غارشناسی کشور در تهران برگزار شد.

در این همایش یکروزه که با هدف پاک‌سازی و حفاظت از غارها، شناسایی، پیمایش و ثبت غارها، رشد و توسعه فرهنگ غارنوردی ایران بود، شرکت علیصدر به عضویت افتخاری این انجمن درآمد.

مدیرعامل شرکت سیاحتی علیصدر در اين گردهمايي گفت: معرفی ظرفیت‌های بالقوه غارنوردی به دنیا نیازمند عزم ملی است.

حمیدرضا یاری با بیان اینکه غارنوردی ایران ظرفیت‌های بسیاری برای شناسایی دارد، افزود: با بسترسازی و انجام امور زیربنایی و با عنایت به داشتن پتانسیل‌های غارنوردی در کشور، همت همگانی غارشناسان برای بهتر و بیشتر معرفی کردن غارنوردی ایران به جهانیان را می‌طلبد.

اين مراسم با حضور اسماعیل کهرم، مشاور رياست سازمان محيط‌زيست، مرتضی طالبیان، رئیس پژوهشکده علوم زمین و نمایندگان سازمان‌های محیط‌زیست، میرات فرهنگی، سازمان زمین‌شناسی، فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی و همچنین اعضای انجمن غار و غارشناسی برگزار شد.

یاری به عنوان مدیرعامل شرکت سیاحتی علیصدر با دریافت لوح از این همایش و یوسف نجایی یکی از کاشفان غار علیصدر با دریافت لوح و هدیه تقدیر و تجلیل شدند.

غارنوردي ايران از 82 سال پيش

تاریخ آغاز غارنوردی در ایران را تقریباً همزمان با کوهنوردی می‌‌دانند؛ اما نخستین حرکت برای پیمایش جدی و کشف یک غار در سال 1311 توسط گروهی از کوهنوردان باشگاه «نیرو و راستی» با همراهی کوهنوردان خراسان به سرپرستی مرحوم «منوچهر مهران» با کشف غار «مغان» انجام شد.

از آن پس، عده‌‌ای از کوهنوردان در کنار پیمودن قله‌‌ها و صعود از صخره‌‌ها، گاهی به غارهایی که توسط روستاییان پیدا می‌‌شدند، سر می‌‌زدند و آنها را که بیشتر غارهای افقی بودند، پیمایش می‌‌کردند و به داستان‌‌ها و افسانه‌ها درباره آنها خاتمه می‌‌دادند. در این میان، عده‌ای از کوهنوردان با نگاهی ویژه‌‌تر به غارها، در دهه‌های 30 و 40 به کشف این پدیده زمین که مملو از رمزوراز بود، دست زدند که حاصل آن، پیمودن غارهای زیادی در استان‌های فارس، همدان، خراسان و تهران بود.

از کسانی که در آن سال‌‌ها به غارپیمایی و اکتشاف این مواهب الهی بیشتر پرداختند می‌‌توان به چنگیز شیخلی (معروف به پدر غارنوردی ایران)، احمد معرفت، زنده‌یاد ایرج شیبانی، مصطفی سلاحی، علی جوانشاد، زنده‌یاد پروین نوری ‌بد و یوسف نجایی، کریم لسان و طاهر زاهدی اشاره کرد.

در سال 1325 توسط چنگیز شیخلی و چهار نفر از دوستانش، انجمن غارشناسی ایران با هدف شناسایی و معرفی غارهای ایران تأسیس شد که حاصل تلاش‌های این گروه کشف و شناسایی غارهای زیادی بود. از آن پس، غارنوردی به‌عنوان شاخه‌ای از رشته کوهنوردی در مجموعه فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی پیگیری می‌شد و کوهنوردان با همان ابزار کوهنوردی و سنگ‌‌نوردی به درون غارها می‌‌رفتند.

سرانجام، در سال 1387 حضور یک گروه غارنوردی خارجی در غار نمکی قشم توجه علاقه‌‌مندان به این رشته را در کشور جلب کرد، پس از ارتباط با آنها و آشنایی با اتحادیه جهانی غارشناسی (UIS)، زمینه برگزاری اکسپدیشنی از غارنوردان چند کشور جهان با هدف آموزش و آشنایی غارنوردان در ایران فراهم شد. برگزاری نخستین گردهمایی غارنوردان عضو اتحادیه جهانی غارشناسی با همکاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، غارنوردان باشگاه کوهنوردی دماوند و انجمن کوهنوردان ایران سبب آشنایی 40 نفر از علاقه‌‌مندان به غار و غارشناسی و تغییر نگاه عام غارپیمایی به غارنوردی و غارشناسی شد.

در اسفندماه 1388 و پس از برگزاری چند همایش سراسری در نقاط مختلف کشور، با تجمع غارنوردان و غارشناسان از استان‌های مختلف و عده‌‌ای از پیشکسوتان و پیشگامان غارنوردی مانند چنگیز شیخلی، احمد معرفت، حشمت حیدریان، مصطفی سلاحی، محمد نوری و علی جوانشاد مجمع عمومی برگزار و نخستین انجمن تخصصی غارنوردی و غارشناسی ایران بنیان گذاشته شد.

در اسفندماه 1389 این انجمن با نام انجمن «غارنوردان و غارشناسان ایرانیان» با حمایت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و سازمان حفاظت محیط‌زیست در وزارت کشور به ثبت ملی رسید.

حال كه عليصدر به عضويت اين انجمن درآمده است انتظار مي‌رود در عرصه معرفي جهاني بتواند بيش از پيش بدرخشد.

منبع: همدان پیام