به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ ، رمز و راز و البته زیبایی نهفته در سنت استفاده از حلقه‌های برنجی _ زینتی چنان اغراق آمیز که مایه‌ی جذب گردشگر شده_ چیزی است که باید شخصا و از نزدیک دید و تجربه کرد. شاید بازدید از چنین مکانی چندان اخلاقی به نظر نیاید و برای بعضی این روستاها حکم یک باغ وحش انسانی را داشته باشد، اما این هم واقعیتی است که باید پذیرفت.

محل سکونت گردن درازها: روستاهای مختلف بین چیانگ مای و مثلث طلایی.

مردم کارن که هستند؟
کارن‌ها قبیله‌ای هستند که در تپه‌هایی واقع در مرز میانمار تایلند زندگی می‌کردند. زنان کارنی که به گردن‌های بلندشان شهره‌اند، به دور گردن، ساعد و ساق خود حلقه‌های برنجی سنگین می‌بندند. در حالی که مردان عمدتا کارگر و کشاورز هستند، زنان در هنرهایی چون چوبکاری و بافندگی مهارت دارند. به طور کلی، قبایل گردن درازها سبک زندگی دشوار، خسته کننده و ساده‌ای دارند.

اکنون، حدود ۴۰ هزار نفر کارنی در تایلند وجود دارد، اما هزاران نفر از آن‌ها به دلیل نا آرامی‌های سیاسی طی چند دهه اخیر مجبور به فرار از میانمار بوده‌اند. فرار به تایلند انتخابی مطمئن‌تر برای بسیاری از کارنی‌ها بود،. اما، متاسفانه، آن‌هایی که به تایلند فرار کرده‌اند مهاجران غیرقانونی به حساب می‌آیند و از حقوق شهروندی تایلند محروم هستند. در حالی که شرایط برای کارن‌هایی که از میانمار فرار کرده‌اند در تایلند بسیار بهتر است، نبود فرصت برای گردن‌ درازها آن‌ها را به گروهای کوچکی تبدیل کرده که از بخش‌های مدرن تایلند مجزا هستند. از یک سو، زیبا است که کارن‌ها توانسته‌اند سنت‌های خود را زنده نگه دارند و از سوی دیگر مبارزه برای ایجاد تعادل میان دنیای جدید با قدیم بسیار دشوار است. 

چرا کارن‌ها گردن‌های بلندی دارند؟

در حالی که به نظر می‌رسد زنان قبیله گردن درازها در تایلند دارای گردن‌های غالبا درازی هستند، در واقع این حلقه‌های برنجی سنتی شانه و قفسه‌ی سینه آن‌ها را به سمت پایین می‌کشد و گردن آن‌ها را به نظر بلندتر نشان می‌دهد. حلقه‌های برنجی که همگی در اطراف سینه و بازوارن زنان استفاده می‌شوند، از یک قطعه فلز بسیار سنگین ساخته شده‌اند. در این میان زنانی وجود دراند که به دور گردن خود بیش از ۲۵ حلقه دارند.

[گردن درازها]

چرا زنان کارنی حلقه به دور گردن می‌اندازند؟

 بزرگ‌ترین دلیل چنین کاری صرفا حفظ سنت است. با این حال، زنانی هم هستند که به این سنت به عنوان یک منبع درآمد می‌نگرند و در مقابل برخی هم این کار را فقط برای حفظ میراث و سنن گذشتگان خود انجام می‌دهند. در ابتدا، این حلقه‌های برنجی تنها برای زیبایی استفاده نمی‌شدند، بلکه برای محافظت در برابر حمله‌ی ببرها و در برخی موارد به فرمان رهبر روستا. امروزه، بسیاری از زنان جوان کارنی پیرو این سنت نیستند و به نظر تنها چند نسل دیگر از زنان گردن‌ دراز باقی مانده است. 

آیا بازدید از روستای گردن درازها اخلاقی است؟

زمانی که مقامات تایلندی احساس کردند که وجود گردن درازها یک فرصت تجاری برای تایلند خواهد بود، ویزا و مجوز کار به بعضی از کارن‌ها دادند. از عکس‌های این زنان در بروشورهای رنگارنگ و براق استفاده کردند، در منطقه شمال تایلند تبلیغ کردند و به زنان گفته شد تا به گردشگران لبخند بزنند، گردشگرانی که حاضر به پرداخت پول برای دیدن چیزی متفاوت و عجیب و غریب بودند. و در نهایت روستاهای گردن درازها تبدیل شد به یک جاذبه، یک باغ وحش انسانی.

کارن‌ها مجاز به ترک روستاهای خود نیستند. تا همین اواخر آن‌ها اجازه رفتن به مدرسه یا رفتن به بیمارستان نداشتند. وضعیت آن‌ها به آرامی در حال بهبود است، اما هنوز در روستاهای کوچک خود حبس هستند.

برای برخی از گردشگران این تصمیم به هیچ وجه آسان نیست. بسیاری از رفتن به این روستا صرف نظر می‌کنند، چرا که بازدید از جایی که باغ وحش انسانی می‌نامند را کاری غیر اخلاقی می‌دانند و حتی شنیده‌اند که دختران این روستا مجبور به پوشیدن حلقه‌ها برای جذب گردشگر هستند. با این حال، بر اساس برخی گزارش‌های صورت گرفته، واقعیت زندگی برای گردن درازها می‌تواند بسیار متفاوت از آن چیزی باشد که گمان می‌کنید.

اما چگونه می‌شود واقعیت را فهمید؟ شاید تنها راه برای فهم حقیقت این است که خودتان، شخصا با یکی از آن‌ها هم‌صحبت شوید. اما، به گفته برخی، آن‌ها مجبور نیستند حلقه‌ها را برای گردشگران بپوشند و انتخاب با خود آن‌ها است. در واقع، بسیاری از بانوان جوان کارنی تصمیم گرفته‌اند دیگر حلقه‌ به دور گردن نیاندازند. و آن‌هایی که تصمیم به ادامه این کار گرفته‌اند، حس هویت و پایبندی به سنن گذشتگان خود را دلیل این کار می‌دانند. همچنین، بسیاری از گردن‌ درازها از حضور گردشگران خوشحال هستند و به گردشگر به چشم یک منبع درآمد برای ادامه زندگی نگاه می‌کنند. با توجه به اینکه بعضی از گردن درازها اصالتا تایلندی نیستند و پناهندگانی از سرزمین میانمار هستند، آزادی آن‌ها بسیار محدود است و اجازه کار در تایند ندارند و فرصت‌های زیادی برای کسب درآمد برای آن‌ها وجود ندارد. 

چگونه به یکی از روستاهای کارن برویم؟

اگر در چیانگ مای هستید، روستای بان تانگ لوانگ (Baan Tong Luang) راحت‌ترین مکان برای بازدید است و کیفیت یک بازدید ۵ ستاره از قبیله‌ای سنتی را دارد. این روستای نمایشی نسبت به بخش‌های روستاهایی دیگر چندان واقعی و طبیعی به نظر نمی‌رسد، اما فرصتی عالی برای یادگیری در مورد قبایل مختلف منطقه را فراهم می‌کند. شما می‌توانید به راحتی با یک تاکسی به آنجا دسترسی داشته باشید. در اینجا می‌توانید با زنان گردن دراز عکس بگیرید و از صنایع دستی و سوغاتی‌های منحصربه‌فرد آن‌ها خرید کنید. 

در حالی که روستای نمایشی در نزدیکی چیانگ مای با استفاده از تاکسی قابل دسترس است، باید برای بازدید از روستاهای گردن‌ درازها در شمال تایلند با یک تور هماهنگ کنید. بسیاری از روستاهای بزرگ دائمی دور از مسیرهای توریستی قرار دارند و روستاهای کوچک‌تر هم مدام از یک نقطه به نقطه دیگر کوچ می‌کنند، بنابراین به یک راهنمای محلی نیاز خواهید داشت تا شما را به مکان صحیح هدایت کند. به طور معمول یک راهنمای خوب نه تنها می‌داند که کجا می‌توان کارن‌ها را پیدا کرد، بلکه می‌تواند زمان سفر را به شکلی برنامه‌ریزی کند که گردشگر کمتری در روستاها باشد.

این مردم به خوبی می‌دانند که گردشگران مجذوب حلقه‌های دور گردن آن‌ها شده‌اند؛ بنابراین خود را برای هر عکسی با هر کسی آماده کرده‌اند.

نظر شما درباره بازدید از این روستاها چیست؟ آیا در سفر خود به تایلند برای دیدن گردن درازها خواهید رفت؟ اگر پیش از این رفته‌اید، در مورد تجربه سفر خود برای ما و همراهان کجارو بنویسید.
منبع:کجارو
انتهای پیام/