به گزارش کورنگ به نقل از نافع، شاهرخ ظهیری، رییس کمیسیون در ابتدای این نشست، مشکل حال حاضر صادرکنندگان و تولیدکنندگان سیب زمینی را اخذ تعهد برای عرضه کردن ارز حاصل از صادرات در اتاق مبادلات عنوان کرد، در حالی که صادرات این محصول به افغانستان و عراق به صورت ریالی صورت می‌گیرد.

ظهیری ادامه داد: در حالی که ارزی از این طریق به دست صادرکنندگان نمی‌رسد، دولت الزام کرده که باید صادرکنندگان ارز خود را به اتاق مبادلات بدهند و همین روند، صادرات سیب زمینی را مختل کرده است.

رییس کمیسیون کشاورزی و صنایع غذایی اتاق تهران افزود: وقتی سیب‌زمینی از لحاظ مواد پروتئینی و آب مصرفی (آب مجازی) قابلیت مقایسه با کشت برنج و گندم را دارد، دارای مزایای فوق‌العاده‌ای است، اما مشخص نیست چرا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و وزارت جهادکشاورزی از طریق رسانه‌ملی، فرهنگ سازی لازم را انجام نمی دهند. به گزارش سایت خبری اتاق بازرگانی، صنایع و معادن و کشاورزی تهران، ظهیری ادامه داد: وزارت بهداشت باید از ابزار تبلیغاتی خودش از جمله رادیو سلامت برای افزایش مصرف این ماده مغذی استفاده کند؛ چرا که سیب زمینی می‌تواند جایگزین گندم و برنج باشد تا از مصرف این دو محصول کشاورزی که آب بسیار زیادی برای تولیدشان صرف می‌شود، بیشتر استفاده شود.

ظهیری همچنین گفت: در دوران جنگ تحمیلی، کشتی‌های موادغذایی را روی دریا می‌زدند و رساندن مواد غذایی چون گندم و برنج به کشور سخت بود. در آن زمان نخست وزیر وقت خواستار اطلاعاتی در مورد استفاده از سیب زمینی به جای گندم و برنج شد و خواست که در این مورد، طرحی فوری تهیه شود.

علی نیلی، دبیر انجمن تولیدکنندگان سیب‌زمینی نیز با اشاره به تاریخچه سیب زمینی گفت که برای اولین بار، این محصول در زمان محمدشاه و به وسیله «سرجان ملکم» وارد کشور شد و از همان زمان، در مورد این محصول گفته‌اند که «هم موافق طبع توانگر است و هم موافق طبع فقیر.» او افزود: در سال‌های قبل از انقلاب، تنها سیب زمینی پشندی و استامبولی داشتیم که ارقام خوبی نبود، اما بعد از انقلاب و در چند مرتبه، ارقام بسیار خوبی از کشورهای هلند و آلمان وارد کشور شده که بازدهی بسیار مناسبی دارد.

نیلی ادامه داد: در اوایل انقلاب ما با بهترین شرایط می‌توانستیم ۱۶ تن در هر هکتار سیب زمینی به عمل بیاوریم اما اکنون به طور متوسط در هر هکتار ۳۰ تن سیب زمینی کشت می‌شود. همچنین در ابتدا فقط کشت بهاره و پاییزه داشتیم اما الان در چهارفصل سال سیب زمینی برداشت می‌کنیم و گستره تولید این محصول که قبلا فقط در گلستان و اردبیل و همدان بود، الان از سواحل شمالی تا جنوبی گسترش یافته است. دبیر انجمن تولیدکنندگان سیب زمینی در عین حال مشکل اخذ تعهد ارزی از صادرکنندگان سیب زمینی که فروش ریالی دارند را مساله‌ای غیرقابل‌قبول خواند و تصریح کرد: مصرف سرانه سیب زمینی در انگلیس ۱۲۰ کیلوگرم است، در حالی که همین رقم در کشور ما تنها ۴۵ کیلوگرم است.

در ادامه حسین امیری مقدم، مشاور کمیسیون کشاورزی و صنایع غذایی اتاق تهران نیز گفت: زمانی که من در فرانسه دانشجو بودم، در کنار غذایی که با ژتون می‌خریدیم، همیشه پوره سیب زمینی به عنوان غذای رایگان سرو می‌شد و هر دانشجو می‌توانست هرچقدر که می‌خواهد بردارد. در آن زمان اغلب دانشجوها وقتی ناهار می‌خوردند، از پوره سیب زمینی رایگان برای شام هم برمی‌داشتند. هم ذائقه‌ها به خوردن سیب زمینی عادت می‌کرد و هم اینکه حمایت خوبی از تولیدکنندگان و کشاورزان به عمل می‌آمد. الان هم وزارت علوم ما می‌تواند یکی از پایه های اصلی حمایت از کشاورزی باشد.

او در عین حال از زنجیره وسیع دلالی در رسیدن محصولات کشاورزی از تولیدکننده به مصرف‌کننده هم گلایه کرد و گفت: در تلویزیون دیدم که یک کشاورز تولیدکننده گوجه‌فرنگی نمی‌تواند گوجه‌هایش را بفروشد، چون کیلویی ۱۰۰ تومان بیشتر از او نمی‌خریدند، در حالی که من همان موقع در تهران گوجه را هر کیلو ۲۹۰۰ تومان خریدم. اگر بالاترین نرخ حمل و نقل را هم حساب کنید، گوجه از جنوب تا تهران، باید ۴۰۰ تا ۵۰۰ تومان افزایش قیمت داشته باشد، نه اینکه به ۲۹۰۰ تومان برسد. او با انتقاد از وضعیت نابسامان این زنجیره گفت: در این زنجیره، تولیدکننده و مصرف‌کننده زیان می‌کنند و دلالان وسط زنجیره سود کار را می‌برند.

اصغر تفضلی مقدم، از دیگر اعضای کمیسیون نیز، از افزایش سود تسهیلات بانکی برای کشاورزی از ۷ درصد به ۱۳ درصد گلایه کرد و آن را باعث توقف طرح‌های کشاورزی بزرگ خواند.