به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ ،به نقل از عصر همدان؛ پیرو اطلاعات به دست آمده روزانه چند میلیون لیتر مازوت یا نفت کوره در بویلرها یا کوره های چهار واحد نیروگاه مفتح می سوزد تا آب را به بخار تبدیل نماید با این که سوخت اصلی نیروگاه گاز طبیعی می باشد، متاسفانه سالهاست از سوخت دوم یعنی مازوت یا نفت کوره استفاده می شود.

در ایام سرد سال و به ویژه فصل زمستان، افت فشار گاز مصرفی شهرها و روستاها بهانه خوبی برای مدیریت این نیروگاه است تا سوخت مازوت را جایگزین گاز نمایند ولی هنوز مشخص نیست که چه دلیلی برای استفاده این سوخت خطرناک در ایام تابستان دارند.

هر چند لوله گاز و ایستگاه فشار گاز اختصاصی دلیلی برای این بهانه در تمام فصول سال باقی نمی گذارد. حال سوختن میلیون ها لیتر نفت کوره یا مازوت در بیست و چهار ساعت، چه بلایی می تواند بر سر مردم منطقه بیاورد؟

ماحصل سوختن این مقدار مازوت، دود بسیار آلاینده و سمی هست که شامل فلزات سنگینی چون جیوه، سرب، گوگرد، سولفور، سولفات گوگرد و گازهای آلاینده است، این در حالی است که مازوت تولید ایران، ۳/۵ درصد، یعنی هفت برابر میزان استاندارد گوگرد جهانی را دارد.

نتیجه این گازها، مواد سمی و خطرناک برای مردم مستضعف و فقیر منطقه، چیزی جز انواع سرطان ها، مثل سرطان های غدد لنفاوی، خون، ریه و تومورهای مغزی، بیماری های قلبی و عروقی، سکته های ناگهانی مغزی و قلبی و تولد نوزادان ناقص الخلقه نمی باشد.

تمام واحدهای صنعتی آلاینده، مانند کارخانه های سیمان، پتروشیمی ها، پالایشگاه ها و نیروگاه، موظف به استفاده از فیلترهای مخصوص در خروجی دودکش هایشان هستند، ولی متاسفانه، مسئولین نیروگاه مفتح و وزارت نیرو، بخاطر هزینه سنگین فیلترها، از این کار سرباز زده اند و کسی هم پیگیر این موضوع نیست.

با توجه به ارتفاع ۱۵۰ متری دودکش نیروگاه، منطقه ای به شعاع ۱۵ کیلومتر از این دودکش، منطقه بسیار خطرناک محسوب می شود و شهرستان های کبودراهنگ، فامنین و رزن، باید تاوان این سهل انگاری مسئولین را با جان خودشان پرداخت کنند.

بارش باران های اسیدی و سمی، نفوذ آب های جیوه ای و گوگردی به زمین، استفاده گیاهان جانواران از این آب و هوا و متقابلا استفاده خوراکی انسان ها از این گیاهان و گوشت جانوران آلوده، خطر بیماری های خطرناک را چندین مرتبه افزایش می دهند.

انتهای پیام/ص