به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کورنگ ،اکنلو در فاصله 138 کیلومتری استان همدان، 73 کیلومتری کبودرآهنگ و 32 کیلومتری بخش شیرین سو در دهستان مهربان علیا واقع است و با جمعیتی افزون بر 1800 نفر شامل 541 خانوار از پرجمعیت ترین روستاهای بخش شیرین سو کبودرآهنگ به شمار می رود.

چشمه های متنوع در دل کوهها، جنگلهای سرسبز، گستردگی باغات و تاکستانهای انگور با کوهها و مناظر طبیعی بکر و زیبا، گونه های درختی برافراشته و سرسبز و نیز مکانهای تاریخی بی نظیرترین زیست بوم را با طبیعت چشم نواز و منحصر بفرد در این روستا رقم زده است.

روستایی که نه تنها از لحاظ طبیعت بکر، زیبا و سرسبز شهره بوده بلکه با داشتن اهالی فهیم و میهمان دوست و خونگرم با فرهنگی غنی همه ساله به ویژه در ایام نوروز و شهریور پذیرای هزاران گردشگر طبیعت دوست از استانهای مختلف است.

انگورهای متنوع از فخری، صاحبی، شیرازی و یاقوتی و فرآورده های مختلف انگور از شیره، کشمش، مویز و سرکه و نیز انواع میوه و گردو از جمله محصولات کشاورزی شاخص این روستا به شمار می رود، ضمن اینکه گوسفند نژاد مهربان این روستا که از پوست و گوشت آن در صنایع مختلف استفاده می شود، دارای شهرت فراوانی است.

طی چهار سال گذشته هر ساله در اواخر شهریور جشنواره بومی محلی انگور و صنایع دستی روستای هدف گردشگری اکنلو برگزار می شود که این امر نیز موجب شده گردشگران زیادی برای بازدید از جاذبه های طبیعی و تاریخی، این روستا را به عنوان یکی از مقاصد گردشگری خود لحاظ کنند.

گردشگرانی که روستای هدف گردشگری اکنلو را برای مسافرت و ده گردی انتخاب می کنند، به طور قطع از صرف غذای محلی «ای ران شوربا» ثبت شده این روستا در فهرست ملی آثار ناملموس کشور غافل نخواهند شد.

کلوچه و نان محلی، انواع آش، تولیدات صنایع دستی روستا، برند اصیل فرش مهربان، لبنیات محلی و عسل، انگور، شیره، سرکه، پوست و گوشت و پشم گوسفند مهربان، انواع میوه ها و گردو را میتوان از جمله سوغاتی های این روستا دانست.

علاوه بر آن، آنچه که این روستا را بیش از هر روستای دیگری منحصر بفرد کرده، شهرت این روستا به روستای پرفسور بالتازار است.

شیوع موج سوم اپیدمی طاعون در سال 1331 و حضور و سکونت یک پزشک و اپیدمیولوژیست حاذق فرانسوی به نام مارسل بالتازار در این روستا به منظور تحقیق در رابطه با این بیماری و تأسیس پایگاه تحقیقاتی انستیتو پاستور ایران به علت تحقیقات پزشکی توسط وی در اکنلو موجب شد که این روستا از همان زمان یکی از روستاهای متفاوت شود و امروز این روستا را به نام روستای پرفسور بالتازار بشناسند.

هر ساله بیش از 10 تا 15 مورد کارگاه ملی و بین المللی در این روستا برگزار می شود ضمن اینکه همزمان با رویداد 2018 در سال 97 روستای اکنلو میزبان 16 کشور آسیایی، آفریقایی و اروپایی جهان در یک دوره هشت روزه بود.

روستای اکنلو با دارا بودن زیرساختهای لازم همچون اینترنت پرسرعت، فیبرنوری، آب، برق، گاز و تلفن دارای 32 معبر بوده که هر یک از این معابر و خیابانها به نام محققان انستیتو پاستور ایران نامگذاری شد ضمن اینکه پنج معبر و خیابان و کوچه به نام شهدای روستاست.

شغل اکثر اهالی روستا کشاورزی، دامداری، باغداری و جنگل داری بوده و سبقه روستای اکنلو از نظر فرهنگی تأثیر بالایی در تحصیلات اهالی روستا داشته است بطوریکه این روستا علاوه بر مشاغل مختلف چون استاد و معلمی چندین پزشک تحویل جامعه داده و در استان و یا خارج از استان مشغول به طبابت هستند.

به گفته رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کبودرآهنگ، روستای اکنلو سالانه به طور تقریبی دارای 3000 تا 4000 نفر گردشگر و مسافر است.

مهدی غلامی اظهار کرد: روستای علیصدر و اکنلو یکی از دو روستای مهم گردشگری شهرستان کبودرآهنگ بوده که متأسفانه فاقد خانه بومگردی هستند اما در این روستاها واحدهای اسکان موقت و خانه های مسافر دارای فعالیت است.

وی با اشاره به روستای اکنلو معروف به روستای پرفسور بالتازار اظهار کرد: حمام قدیمی روستای اکنلو مربوط به دوران قاجار، قنات پرآب و گوارای روستا، جنگلهای 150 هکتاری، بافت سنتی و زیبا در پای کوه همراه با مناظر طبیعی و کوههای یکنواخت و باغات انگور و نیز پایگاه تحقیقاتی انستیتو پاستور از جمله جاذبه های روستای اکنلو به شمار می رود.

وی بیان کرد: در سال 1331 که دکتر بالتازار برای تحقیقات پزشکی و شناسایی و درمان طاعون به روستای اکنلو می آید، برخی از وسایل باقیمانده از وی از آن دوران جمع آوری شده و توسط انستیتو پاستور ایران یک موزه داخلی پزشکی در سال 92 در پایگاه تحقیقاتی بیماری های نوپدید و بازپدید اکنلو راه اندازی می شود.

غلامی اضافه کرد: این موزه پزشکی مربوط به وزارت بهداشت و انستیتو پاستور ایران بوده و به علت جانمایی موزه در مرکز تحقیقاتی پزشکی اکنلو بازدید عمومی ندارد و باید برای بازدید با این پایگاه تحقیقاتی پزشکی هماهنگی شود.

وی با اشاره به غذای محلی «ای ران شوربا» روستای اکنلو یادآور شد: غذای محلی «ای ران شوربا» در سال 95 به شماره 11701 ثبت فهرست ملی آثار ناملموس کشور شده است.

غلامی به نحوه پخت این غذا نیز اشاره کرد و گفت: شکل کلی این غذا شبیه آبگوشت است اما علاوه بر مواد داخل آبگوشت، دوغ محلی، روغن حیوانی و آرد نیز به این غذا افزوده می شود.

وی با بیان اینکه ایجاد خانه بومگردی در روستای اکنلو به واسطه جاذبه های گردشگری روستا توجیه اقتصادی خوبی خواهد داشت، مطرح کرد: این روستا فعلاً تنها دارای دو خانه اسکان موقت برای گردشگران و مسافران بوده و خانه بومگردی ندارد.

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کبودرآهنگ یادآور شد: یک یا دو نفر برای راه اندازی خانه بومگردی در روستای اکنلو متقاضی بودند که خانه های پیشنهادی آنها برای راه اندازی خانه بومگردی ایمنی لازم را نداشت و مورد تأیید قرار نگرفت.

دهیار روستای اکنلو اظهار کرد: روستای اکنلو در فصل بهار و تابستان معمولاً دارای بیشترین مسافر و گردشگر است.

علیرضا زارعی بیان کرد: شهرستان کبودرآهنگ دارای 1280 هکتار باغات انگور بوده که از این میزان سطح باغات انگور بیش از 100 هکتار آن به روستای اکنلو اختصاص دارد و انگور از جمله محصولات باغی مهم روستا به شمار می رود.

وی با اشاره به اینکه روستای اکنلو آماده استقبال از میهمانان و گردشگران نوروزی 1403 شده، تصریح کرد: در نوروز امسال برنامه های ویژه ای با توجه به نوروز و ایام ماه مبارک رمضان در این روستا پیش بینی شده که استقبال از نوروز و برگزاری بازی های بومی محلی از جمله این برنامه ها برای این روستاست.