علاوه بر این خبرهای دیگر حکایت از اعزام چند ناو جنگی دیگر توسط روس‌ها به سمت دریای مدیترانه دارد. همچنین خبرگزاری اینترفاکس هم از تقابل آمریکا و اعزام ناو آیزن هاور و چند ناو اتمی دیگر به خلیج فارس و دریای مدیترانه خبر می دهد.

این تقابل دوسویه در حالی بین ایالات متحده و روسیه صورت می پذیرد که به باور بسیاری از کارشناسان این مقابله به مثل‌ها به نوعی یادآور جنگ سرد است. چرا که هر دو کشور در راستای یک مانور روای و تبلیغاتی اقدام به اعزام این ناوها کرده‌اند تا به نوعی به طرف مقابل این موضوع را اثبات کنند که برای هر کنش و واکنشی در منطقه آماده هستند. هر چند که این کنش یا واکنش معلوم نیست چه زمانی اتفاق خواهد افتاد ؟ و یا اصلا اتفاق خواهد افتاد؟

در این بین باید به این مسئله هم توجه داشت که روسیه در زمانی این کار را انجام داده که آمریکا و در کنار آن ناتو چند باری تهدید به حمله به سوریه کرده‌اند تا بتوانند از این طریق کمک‌هایی به گروه‌های مسلح معارض در سوریه انجام دهند و ارسال ناوهای آمریکایی هم بی‌ارتباط با ایجاد فشار بیش‌تر در این زمینه بر دولت سوریه نیست. هر چند که در این جنگ سرد به ظاهر دریایی هر دو طرف اعزام ناوها را طبیعی دانسته‌اند و آن را در راستای حضور نیروی دریایی خود در نقاط مختلف جهان عنوان می‌کنند.

به باور تحلیل‌گران این اقدامات دو طرفه در شرایطی صورت می‌پذیرد که روسیه هم مانند ایالات متحده قصد کوتاه آمدن در مورد سوریه ندارد و به همین علت بدون تردید روسیه در ماه‌های آینده نقش مهمی در حمایت از بشار اسد و اصلاحات او خواهد داشت. هر چند که دراین بین، برخی دیگر از احتمال وقوع جنگ جهانی سوم در صورت درگیری آمریکا و روسیه خبر می‌دهند اما با توجه به موضع‌گیری‌های اخیر هر دو طرف روز به روز این احتمال کم رنگ‌تر می شود. چرا که با توجه به صحبت‌های مقامات دو طرف، به نظر می‌رسد که هم روسیه و هم آمریکا تا مرز نزاع کلامی خواهند رفت اما تن به یک درگیری نظامی نخواهند داد بلکه هر دو سعی بر ایجاد جنگ روانی وتبلیغاتی دارند تا از این طریق به اهداف خود دست یابند. به ویژه که آمریکا علاوه برا ایجاد جنگ روانی در چند ماه اخیر به کمک برخی کشورهای منطقه تلاش‌های زیادی در تاثیرگذاری غیرمستقیم همراه با کمک به معارضین مسلح داشته که نشان از علاقه این دولت و متحدانش به تاثیرگذاری غیرمستقیم و بدون ورود به یک جنگ منطقه‌ای دارد.

از سوی دیگر نباید از این مسئله هم چشم‌پوشی کرد که اظهارنظر مقامات هر دو کشور مبنی بر بی‌ربط دانستن اعزام این ناوها با موضوع سوریه نشانه از این دارد که در حال حاضر هم آمریکا و هم روسیه حتی علاقه‌ای به تنش لفظی درباره این حرکت خود ندارند و تنها به دنبال آن هستند تا بدون جنجال و قدرت نمایی کلامی، جایگاه خود را به دیگری نشان دهند و به طرف مقابل این موضوع را اثبات کنند که هر کنش عملی با واکنشی روبه‌رو خواهد بود تا جنبه بازدارندگی آن پر رنگ‌تر شود. همین توجه هر دو طرف به مسئله بازدارندگی، احتمال درگیری نظامی را کاهش خواهد داد.

در همین راستا به نظر می‌رسد که آمریکا با ارسال ناوهای خود به مدیترانه سعی در ایجاد یک جو و فشار روانی به دولت سوریه را دارد که این اقدام آمریکا با پاسخ متقابل روسیه همراه بوده است و به نوعی هر دو طرف حضور خود در منطقه را اعلام داشته‌اند تا از این طریق بتوانند فشارهای یکدیگر را در این حرکت مانورگونه خنثی کنند