کورنگ: سود بالای تسهیلات بانکی، کنار نیامدن اداره مالیات و سازمان بیمه با مشکلات موجود برای تولیدکنندگان، وجود کارگاه‌های کوچک زیرزمینی و سخت‌گیری سازمان‌های مرتبط مشکلاتی هستند که تولیدکنندگان را تهدید می‌کند و کارخانه‌ها را به تعطیلی کشانده است.
تولید کنندگان با بی‌حوصلگی از مشکلات پیش‌روی خود حرف می‌زنند. از موانعی که موجب شده پس از چند سال مقاومت، نیروهای آموزش دیده خود را اخراج کنند و در شرکت‌های تولیدی خود را ببندند.
استان همدان با دارا بودن ظرفیت‌های ویژه برای سرمایه‌گذاری و داشتن مدیران ارشدی که پا به پای سرمایه‌گذاران می‌آیند، اما فضای اداری بسیار قانونمند آن موجب شده تا آنها پس از چندی کار در همدان، خسته شوند و فضای استان‌های دیگر را برای کار کردن مناسب‌تر ببینند.
مدیرعامل شرکت تعاونی درودگران غرب که یک‌سال‌ونیم است تولیدی صنایع چوب ومبلمان خود را تعطیل کرده، می‌گفت: به خاطر رکود بازار، نبود نقدینگی، همکاری نکردن ادارات دولتی، در زمان رکود اقتصادی از جمله اداره مالیات، بیمه و حسابرسی تأمین اجتماعی و وجود کارگاهمان زیرزمینی، تولیدیمان دیگر توجیه اقتصادی نداشت و مجبور شدیم با وجود 25 نیروی بیمه شده و آموزش دیده پس از 8 سال فعالیت، کارخانه را تعطیل کنیم.
حمید صفایی‌توصیف توضیح داد: همه این موارد یک طرف وجود کارگاه‌های زیرزمینی کوچک که بدون پرداخت مالیات و ارزش افزوده، دریافت وام‌های 4درصد، پرداخت اجاره‌های پایین و بیمه نکردن نیروها هم از طرف دیگر موجب شده‌ تا کار کارگاه‌های تولیدی بزرگ کساد شود.
وی افزود: بخاطر همین موارد قیمت تمام شده کالا برای آنها پایین‌تر از تولیدی‌های بزرگ تمام می‌شود، آنها از کارهای ما کپی می‌کنند و با قیمت پایین‌تر به بازار عرضه می‌کنند، مشتری هم به سمت کالای ارزان می‌رود.
 صفایی بیان کرد: تولیدی‌های کوچک و زیرزمینی، وام‌های 4 درصد از صندوق مهر امام‌رضا(ع) می‌گیرند، اما ما تسهیلات 25 و 30 درصد می‌گیریم آنها 95 درصد از تولیدی‌های استان را تشکیل می‌دهند و تولیدی‌های بزرگ 5 درصد را، بنابراین هیچگاه 5 درصد نمی‌تواند با 95 درصد مقابله کند. برای بهبود کار تولیدی‌های بزرگ که به نفع اقصاد و اشتغال استان هستند باید این کارگاه‌های زیرزمینی جمع شوند و فرقی بین تولیدی‌های بزرگ با کوچک وجود داشته باشد.
صفایی گفت: در حال حاضر بسیاری از تولیدی‌‌های زیرزمینی معضل بخش تولید کشور شده‌اند. زیرا آنها به راحتی در گوشه‌ای کار می‌کنند کسی با آنها کاری ندارد. در صورتی که تولیدی‌های بزرگ هستند که برای دولت درآمدزایی دارد و باید از ما حمایت کند.
صفایی بیان کرد: از سال 90 به بعد اوضاع ما هر روز بدتر شده و کوچکترین حمایتی از ما نشده است. سال 92، 63 میلیون تومان زیان داده‌ام ولی اداره مالیات پس از بررسی دفاتر شرکت، 21 میلیون تومان مالیات نوشته با این توضیح که «85 میلیون تومان از هزینه‌های شرکت را قبول نداریم، فقط فروشتان را قبول داریم.» این منطقه، محروم به حساب می‌آید به همین دلیل 700 هزار تومان مالیات بستند برای شرکت ولی 85 میلیون تومان هزینه برگشتی زده‌اند و 25 درصد مالیات گرفته‌اند.
صفایی گفت: ما که دفتر حسابرسی داریم، اداره مالیات می‌توانست حتی 10 سال بعد هم مالیات را بگیرد ولی چون قصد دارند بگیرند به هر نحوی که شده مالیات را دریافت می‌کنند.
وی در پاسخ به این سوال که چرا برای حل مشکلات مالی، از بانک تسهیلات نمی‌گیرد؟ گفت: یک بار 184 میلیون تومان تسهیلات برای بنگاه زودبازده گرفتم برای هفت پشتم بس است. تاکنون 200 میلیون پس داده‌ام، 300 میلیون تومان هم بدهکار هستم. صفایی در این باره توضیح داد: به خاطر مشکلات مالی که پس از سال 90 برایمان پیش آمده، این وام را 3 بار تقسیط کرده‌ایم ولی دیگر توان پرداخت ندارم. چند بار هم در جلسات استانداری راهکار دادیم که پولی به تولیدکنندگان دارای مشکل تزریق کنند تا خط تولید را بروز و کالاهای صادراتی تولید کنند، زیرا پیش از این هم تولیداتمان را به کشورهای عربی صادر کرده‌ایم، اما تاکنون این اتفاق نیفتاده است. برای این وام یک میلیارد و 300 هزار تومان وثیقه نزد بانک دارم، بانک هم آنقدر این وام را تقسیط می‌کند تا به اندازه مبلغ وثیقه برسد و اموالم را مصادره کند.
صفایی در ادامه گفت: در این واحد تاکنون حدوداً 150 نفر نیرو آموزش دیده‌‌اند که دستگاه‌ها زیر دستشان خراب می‌شود، آنها را از روز نخست هم بیمه می‌کنم و حالا هر کدام توانسته‌اند برای خود تولیدی‌های کوچک ایجاد کنند.
صفایی افزود: این اواخر وسایل زندگی‌ام را فروخته‌ام که بتوانم 25 کارگر بیمه شده و آموزش دیده‌ام را نگه دارم ولی ادارات ما مشکل دارند و این مشکلات در استان همدان از سایر استان‌ها بیشتر است. من تحقیق کرده‌ام و متوجه شدم که شرکت‌های تولیدی مبلمان در شهرک‌ صنعتی 4 دونگی تهران، بیشتر از 700 تا 800 هزار تومان مالیات پرداخت نمی‌کنند، در صورتی که تولید و فروش‌شان 10 برابر ما و هزینه‌شان هم پایین‌تر است.
صفایی گفت: همدان شاید تنها استانی باشد که وقتی قرار است سرمایه گذاری کار بزرگی انجام دهد قوانین را مو به مو و حتی سرسخت‌تر اجرا می‌کند. معتقدم که قانون باید اجرا شود ولی یک‌سری مشکلات وجود دارند که در شرایطی خاص به وجود می‌آیند و باید راهکارهایی برای حل آنها پیدا کرد و کار را برای تولیدکننده و سرمایه گذار تسهیل کرد، ولی در سازمان‌های همدان در این شرایط هم بجای پیدا کردن راهکارهای جدید و کمک به سرمایه گذاران و تولیدکنندگان ابتدا کتاب قانون را باز می‌کنند و خودشان هم مانع تراشی می‌کنند. این موضوع موجب ورشکستگی واحدهای تولیدی و فرار سرمایه گذاران در همدان شده است.

منبع: همدان پیام