به گزارش کورنگ به نقل از ايرنا تالاب دائمي شيرين سو وسعتي بالغ بر ۳۰۰ هكتار دارد و مشخصه هايي نظير ارتفاعات بالادست، اراضي كشاورزي حاشيه تالاب و تپه ماهورها از عمده ويژگي هاي توپوگرافي اين تالاب است.

اين تالاب همه ساله در فصل مهاجرت، پذيراي شمار زيادي از پرندگان آبزي و كنار آبزي است و به علت وجود تنوع زياد اكولوژيكي و زيستي منطقه، نياز اساسي به برنامه هاي حفاظتي و مديريتي را مي طلبد.

اين اقليم حياتي با پيگيري هاي به عمل آمده از سوي اداره كل حفاظت محيط زيست همدان از چهارم مرداد سال ۹۰ به مدت پنج سال به عنوان منطقه شكار ممنوع معرفي شد.

اين منطقه شكار ممنوع از حيث وضعيت اقليمي با داشتن زمستان هاي سرد و طولاني و تابستان هاي گرم و خشك جزو اقليم هاي نيمه خشك محسوب مي شود همچنين چشمه آبي كهر آباد و رودخانه حسين آباد از منابع آبي تالاب شيرين سو به شمار مي روند.

مديركل حفاظت محيط زيست همدان در اين باره در گفت و گو با ايرنا اظهارداشت : پرندگان مهاجر اين زيستگاه از نظر جمعيت به دو گروه كلي تقسيم مي شود ، گونه هاي وافر از جمله چنگر، اردك سرسبز و خوتكا كه جمعيت قابل توجهي دارند و زمان طولاني تري را در تالاب شيرين سو به سر مي برند و گروه دوم شامل گونه هاي نادر نظير اردك سر سفيد كه در سطح ملي و جهاني جزو گونه هاي تهديد شده هستند.

قربانعلي محمد پور پرندگاني همچون درنا، غاز پيشاني سفيد، غاز پا خاكستري، پليكان، اردك بلوطي و يلوه حنايي را از ديگر گونه هاي در حال انقراض جهان دانست كه در تالاب شيرين سو ديده شده است.

وي افزود: در اين زيستگاه شكار ممنوع پرندگان مهاجر عبوري مثل تليله شكم سياه و خروس كولي نيز هستند كه در طول مسير مسافرت به سمت جنوب و بالعكس زماني را در تالاب شيرين سو سپري مي كنند.

وي ديگر گونه هاي با ارزش پرندگان درتالاب شيرين سو را عقاب ماهي گير ،پليكان، درنا، باكلان بزرگ، اگرت بزرگ، كشيم بزرگ، بوتيمار كوچك، حواصيل خاكستري، چوب پا ،خروس كولي، پرستوي دريايي بال سفيد، لك لك سفيد، فلامينگو، اردك سرسبز، خوتكا ابرو سفيد ، سرحنايي ، تنجه، آنقوت، خوتكا، چنگر معمولي، آبچليك پا سرخ، فالاروب گردن سرخ و كاكائي صورتي ذكر كرد.